#UMAASA

#Kabanata1

"Uy, balita ko may bagong lipat? Tapos sasali din sa varsity ng Men's Basketball?" Rinig ko sa loob ng shower room ng Girls, kakatapos lang kasi ng try-outs kanina.

"Talaga? Gwapo ba?" Tanong ng isa.

"Oo, gwapo!! Mukhang imported eh, pero gwapo talaga sya, bes!" Kinikilig na sinabi ng isa kong teammate.

"Gwapo ba talaga yan ha? Baka pinapaasa nyo lang ako!" Sabat ko sa usapan nila.

"Oo, friend!! See it yourself! Dadating ata siya mamaya!" Nang narinig ko yon, nag-ayos na ako ng sarili ko. Dapat hindi haggard!

Umalis na ako at pumunta sa room ko, "Uy, may bagong lipat!! Ang gwapo gwapo nya!!!" Narinig ko habang nahihilo, siguro dahil sa laro kanina.

"Nanjan na ba sya?" At nag-ayos ako ng buhok.

"Wala pa, friend. Pero gwapo talaga!"

"Paano mo nalaman na gwapo?" Tanong ko.

"Sabi nila eh!" Sabi nya, so hindi pa ata confirmed na gwapo si Kuya ah. Kisses wag ka munang aasa.

Nang may biglang pumasok sa room, nakita ko pa lang pagmumukha nya, sumakit na ang ulo ko, "KISSES!" Tawag nya.

"Wala siya dito," sagot ko.

"Sus, kausapin mo naman ako," sabi pa nya.

"Edi wow," sagot ko. "Ang ganda mo ngayon," dagdag nya sa sinabi nya.

"Edi ----" bigla niya akong in-interrupt.

"Joke lang." Sabay pakita ng ngisi niyang nakakabwisit. Mga ngisi na... nevermind.

"Shut up, Marco Gallo." I hate you to the moon and back. Siya yung tao na pupurihin ka tapos babawiin. Bakit ba ako umaasa sa mga pinagsasabi nya?

"Binili kita ng empanada, ham and cheese gusto mo, diba?" At bakit ako natitigilan sa pagkainis pag narinig ko na ang mga salitang iyan. Inabot nya sa akin ang dalawang empanada na ham and cheese. "Libre yan ha, wag ka na magalit. Baka mahulog ako sa'yo niyan," Lol, Kisses, inuuto ka lang nyan, wag ka masyadong umaasa. "... baka mahulog ako pag sinapak mo ako." Told you, mahilig niyang bawiin mga sinasabi nya.

"Just go away, you're ruining my day," sabi ko.

"Think of me as an inspiration, babe-boy!" Nakaka-three points na sya sa pang-aasar ngayong araw, "Smile ka lang, you look like an angel... though mukha kang santo na binagsakan ng langit ng lupa pag nakita ako." Another one point.

"Uy, Marco. Niloloko mo na naman si Kisses. Baka mamaya ang laki na ng galit nyan sa'yo," sabat ng isang babae na feeling close.

"Hi, Heaven! Ganda mo today." Sabi nya sa babaeng sumabat. Tapos sa kanya hindi nya babawiin mga sinabi nya? "Today lang ha?" Sabay kindat kay Heaven, well hindi lang pala ako ang nag-iisa na binabawian nya ng mga papuri.

This day is so exhausting, di ko kinaya mga lessons sa Analytical Geometry at Optics. Sakit sa ulo, inaantok na ako.

"Aray!"

"Ouch!"

"Watch your step!" Sabi ko, pagod na nga ako, may mabubunggo pa ako.

"I'm so sorry. I'm new here," hawak ko ang ulo ko kasi ang sakit talaga at inaantok na ako. "Can you lead me to the Guidance Office?"

"Walk straight ahead, when you see the comfort room, don't go near that because that's not the right w----"

Nagising ako sa loob ng clinic, "Ano? Okay ka lang?" Tanong ni Maymay, my bestfriend, hindi ko siya classmate, Senior High School kasi siya, Grade 10 ako.

"Anong nangyari?" Tanong ko sa kanya. "Nahimatay ka daw sabi ni Edward," sagot nya.

"Sino si Edward?" Tanong ko.

"Hindi mo kilala? Sabi niya magkaibigan daw kayo, gwapo siya friend!" Napaisip naman ako, wala naman akong nakasalubong na gwapo kanina? At lalong wala akong kaibigan na Edward dito sa school, "Eh, wala talaga akong kilala na Edward, bes."

"Miss Delavin," sabi ng adviser ko, "You may go home. Your service is already at the parking lot. Rest and get well." Tumayo na ako, at naglakad na papunta ng parking lot. Gusto ko ng 24 hours of sleep.

Pagkauwi ko, "Galit ka na naman?! Pagod ako kakatrabaho tapos ikaw nanjan lang nakaupo! Pero ikaw pa ang galit?!" More pain for my headache, so great.

"Hindi lang ako nakaupo! Tumutulog din ako sa negosyo natin! Kung makapagsalita ka parang ikaw lang ang nagsusustento sa pamilyang 'to ah!"

They saw me passed by and stopped their quarrel, "I'm tired. Please, let this house be a home." Yes, isang bahay na lang ang bahay namin. I don't consider it a home, wala naman kasing pagmamahalan eh. Puro na lang away, away, at away.

I opened my room, I saw a mess. A total mess. "Kirby!!!!!!!!!!!!!!!!"

"Yes, ate?"

"What have you done to my room?"

"Uhm, I was looking for the bullet of my nerf gun and I can't find it so----"

"So, you messed my room and didn't care to clean it up??!!!?!!??!" Then, he ran back to his room. What kind of life is this? I can't take it anymore!

I picked up the mess my brother did, and when everything's clean, I laid on my bed.

"Oh Lord, please let there be peacefulness in this house. Please, bring everything back to normal. No more extreme quarrels and please let my brother have discipline. Thank you. Amen."

Pinikit ko ang mga mata ko, "ATE!!!!" My little brother opened my room's door while crying, "Si Mommy!!!! Aalis ng bahay!!!" My poor four year old brother, seeing how my parents fight. "Kirby, come inside. Wag kang lalabas ng kwarto hangga't di pa sinasabi ni Ate ha?" I closed the door and went down stairs.

"What's happening? Pamilya pa ba 'to? How come na pinapakita niyo sa kapatid ko ang pag-aaway niyo? There's a huge chance na tumatak sa isip niya yon! Please, mom, dad, magka-ayos naman kayo. For our family, for Kirby and I," I kneeled and cried in front of them. Baka sakali na magbago ang isip ni mommy na umalis.

I felt a touch of a hand on my face, "I'm sorry. Take care of Kirby." Then, a kiss touched my forehead and tears kept falling from my eyes. My eyes seeing my mother leave our ho---use.