#UMAASA

#Kabanata6

Break time namin. So, I proceeded at the canteen.

"I'm absolutely hoping that we'll be in the same groups in making the program," sabi ni Edward sa amin ni Marco. "I'm not that new to programming but I'm not used to Python. Can you help me?"

"Kaya ni Marco yan!" Sabi ko kay Edward.

"Don't believe her, she's better than me," sabi ni Marco habang tinuturo ako.

"Don't point each other. Both of you can teach me," Edward said.

"Sige, ako na lang magtuturo. Baka may mamuo kapag kayo nagsama eh," sabi ni Marco.

"Hoy! Bastos ka ah! Akala mo sa akin ganong babae?" Sabi ko kay Marco with hampas.

"Ha? Pinagsasasabi mo, Kisses?" Sabi ni Marco.

"I can't understand both of you."

"Don't mind Marco, he's such a funny guy. Noh??" I pinched Marco's cheeks and gave him a look.

"Yes, I'm so funny. Ha-ha-ha," sabi ni Marco.

"You look cute together, by the way." Napatigil naman ako sa sinabi ni Edward, "EW! NEVER!" Reaksyon ni Marco, lakas niya magreact ha! Parang siya yung babae sa aming dalawa as in.

"Akala mo gusto ko na maging girlfriend mo? Lul, don't me please," sabi ko sabay irap at alis.

"SUS! PATUNAYAN MO! DON'T ME KISSES! CONFESS PA MORE!" He shouted ng makalayo ako ng unti.

That's why I don't want to open up the topic about Marco and me. Inaasar niya lang ako tungkol don.

Don't tell me.. You want to know it?

The right time will come.

The right time will come na ako naman ang magiging laman ng puso niya.

The right time will come na ako naman ang hahanap hanapin niya.

The right time will come na ako naman ang hahabulin niya.

Pero hindi pala right ang time na inamin ko ang feelings ko sa kanya.

Ako'y lubhang umasa na pag-ibig niya'y sa aki'y mapapapunta.

"Baby!" Napalingon ako sa likod ko. It's her. Dumiretso na lang ako sa paglalakad ng marinig ko ang, "Bakit?" Napalingon ulit ako at nakita ko si Marco na kausap si Heaven. My heart broke into 12369393828282 pieces.

"Help me naman sa programming," pa-cute niyang sabi.

"Of course but please don't call me baby in public," Tumalikod ako sa kanilang dalawa at napatawa ng slight. Sakit sa heart non! Napakafeelingera kase, hays.

Nagsalita ang hindi feelingera. Sabi ng utak ko.

Oops. Sorry. At least, I don't call him 'baby' in public.

"Hi, Kisses," sabi ni Yong at kumaway naman ako. "Gusto mo sabay na tayo lumabas ng school?"

"Yeah, sure. Hindi ako tatanggi," I said. Then, he spoke. "Alam mo buti hindi ko nakatabi yung imported. Kay Marco nga nahirapan na ako dun pa kaya."

Natawa naman ako, "Stop calling him imported, Edward pangalan niya."

"Pinagtatanggol? May namumuong feelings?" I have no comment.

"Change topic nga, gusto mo ng kwek kwek?"

"Sige. Basta libre mo!" At ngumisi siya.

Nang makarating kami ng kwek-kwekan, nakita ko si Vivoree, a Grade 9 student. She was waiting for someone. Until... Sinubuan niya ang lalaking lumapit sa kanya ng kwek kwek. Guess who?

The one and only playboy of this town, Mr. Marco Gallo!

Napaluwa na lang si Marco ng napasubo siya ng kwek kwek, he doesn't eat that. Poor Vivoree, akala niya ata magiging romantic ang pagkain nila ng kwek kwek.

"Ah, kaya pala. No feelings changed for Marco?" Sabi ni Yong.

"Ano namang pinagsasasabi mo?"

"Yung mata mo kasi eh, parang gusto ng manabunot. Alam ko naman gwapo kami ni Marco pero hindi ko lang magets kung paano nagagawa ni Marco yan," sabi niya habang nagsasawsaw ng kwek kwek.

"Routine na ata niya yan, hindi yan mabubuhay ng walang nilalande," sabi ko. "Pati ako nabiktima," bulong ko sabay kagat sa kwek kwek.

"Routine niya ang manakit? Kung ako sa kanya, magpapakatino ako at maghahanap ng babaeng tunay na magmamahal sa akin. Yung tanggap ang buong pagkatao ko," sabi ni Yong.

"Naks, kaso walang forever," sabi ko. Sabay tawa ng slight.

Bakit kaya hindi na lang ako na-fall kay Yong? Mabait naman siya. Gentleman at matalino. Halos parehas lang sila ng characteristics ni Marco. Pero isa ang pinagkaiba nila...

Kaibigan ko si Yong. Ka-ibigan ko naman si Marco. Oops again. Hindi niya pala ako ka-ibigan. Isa lang ako sa mga tawagin na nating boredom toy.

Yes. That's what I call myself sometimes. Kasi mangungulit sa akin yan because of boredom. Pero dahil tanga ako, nahulog pa rin ako sa kanya at di niya ako sinalo. Ha ha ha ha ha hu hu hu hu hu!

Nakita ko naman na umalis na sina Marco at Vivoree. At least hindi na sasakit mata ko sa nakikita ko.

"Yong, una na ako ha," at tuluyan na akong umalis at umuwi.

Pagkauwi ko ng bahay...

So lonely, miss ko na ang mga salitang, "How's school, anak?" How I wish mom was here.

"ATEEEE!!!!" I heard Kirby, "I miss you," then he hugged me.

"Why did you miss me? Ilang hours lang tayo di nagkita ah?"

"I just miss you," then he kissed me on my right cheek, I did the same.

"Wanna go to the mall with Ate?" And his face lightened up. He stood up and pulled me towards the door.

The mall was not that far from our house kaya mabilis agad kaming nakarating don. "Ate, let's go play at TimeZone," at tumaas na kami sa escalator para makapunta sa TimeZone.

"Where do you want to play?" I asked.

"I want to drive," he ran and bump at someone. It's Marco.

"You want to drive, Kirby?" Marco asked.

"Yes, Kuya Marco, let's go!"

Galing naman, kanina si Heaven. Sumunod si Vivoree, tapos ngayon sa akin naman siya sasama? I don't feel like welcoming him with us.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong niya.

"Why? Sa'yo ba 'tong mall? My brother and I wanted to have fun. Boring kasi sa bahay," I answered. At least ako pag bored nagpupunta sa palaruan and hindi naghahanap ng malalandi. Di tulad ng lalaking 'to.

"Wala akong sinabi, I'm also bored, that's why I passed by, you wanna learn how to drive?"

Pinaupo niya ako at ini-swipe ang TimeZone card, bakit... nawala agad yung inis ko sa kanya?

"Ate, susumbong kita kay Daddy. Boyfriend mo ata si Kuya Marco eh!" Sabi ni Kirby.

"No, we're not. I don't have feelings for Kuya Marco," I explained.

"Yes, Kirby. Kuya and ate are just friends," He added. Sakit non ha.

"Okay," at bumalik na siya sa paglalaro.

"Wala pa lang feelings para sa akin ha," binulong niya sa akin.

Uh oh.