Charise's POV
I'm Charise. one of Edga's close friend. naging mag kaibigan kami since first year highschool palang. and now we're fourth year.
Iniwan ako ni Edga kanina. ewan ko ba. nakakatakot ba ang mukha ko? tapos parang umiiwas rin siya. siguro depressed parin 'yun sa nangyari kay Cyan. i feel her naman eh. first crush niya ata 'yun sa buong buhay niya.
Pero hanggang ngayon, hindi parin nagsisink in sa utak ko na patay na talaga si Cyan. parang kailan lang, diba?
Naglakad nalang ako sa may hallway nung narinig kong may nag-uusap. hindi naman ako ganoon ka tsismosa para makinig pero ito kasi parang may iba eh. alam mo 'yung parang may masamang kutob ka?
".... Nakatakas eh..."
"Ang tanga mo. hawak hawak mo na nga tapos---- BASTA BUKAS NA BUKAS GUSTO KONG PATAY NA 'YAN."
"Sigurado..."
"Sino 'yung bangkay kanina, Ha?!"
Magsasalita pa sana yung isa kaso nag ring ang cellphone ko!
"Hi dear.." bati niya sakin. she has a... creepy smile. after all, siya ang mamamatay tao ng...
Section namin.
Babae...
Mahaba ang buhok...
"O? tara. laro tayo." sabi niya kasabay ang nakakakilabot niyang ngiti. napalunok ako.
Hinawakan niya ang baba ko at hinarap sakanya.
"Alam mo, nakita mo ba ang mukha ng bestfriend mo kanina? WAHAHAHAH!" sigaw niya.
"Walang hiya ka!" sigaw ko.
"Ako? walang hiya? kung sasabihin ko kaya sayo ang kasalanan niyong lahat?!" sigaw niya pabalik.
"Masyado ka ng maraming nalalaman... let's end your life here." aniya
And everything went black..
Edga's POV
Patuloy parin ako sa pag-iyak dito sa labas ng bahay nila Cyan. hindi ako makapaniwala! patay na siya! pero kung buhay siya, sino yung bangkay kanina?
"Edga, okay ka lang?" napalingon ako sa nagsalita. It's Cyan. hinawakan ko ang pisngi niya at sinampal iyon na malakas.
"Ed----AWWW! sarap mong manampal!" sigaw niya sabay hawak sa pisnge.
"Tao ka nga! tao ka! at.. buhay ka! buhay ka Cyan!" sigaw ko at niyakap siya.
"Yow, calm down. alam ko, okay? at bakit ang weird mo kanina? gusto mo na ba akong mamata--"
"M-may nangyari kasi kanina sa school.." sabi ko
Napalunok siya, "T-talaga?"
"Oo. may namatay na studyante sa section natin. akala ko ikaw kasi halos lahat sila nagsasabi na ikaw iyon. hindi klaro ang mukha niya dahil sa mga dugo. but then i thought it's you." sabi ko at umiyak.
"...Kasi, ikaw nalang 'yung naiwan kahapon. at nagsisisi ako kung ba't hindi kita sinamahan--"
"Hey hey, its not what you think, okay? its my fault. sana sumama nalang ako sayo. im sorry, Edga." sabi niya at hinalikan ako sa noo.
"i'll be right back. kukuha lang ako ng tubig para sayo." aniya. tumango ako.
I suddenly heard footsteps behind my back.
"Ang aga mo naman atang bumalik?" tanong ko sabay lumingon.
Pero....
Bumungad sakin ang nakakatakot na mukha ni Charise!!
Duguan ito at sunog. malaki rin ang kanyang mata. galit siya. i can see the anger on her face.
"AHHHHHHHHH!" sigaw ko
"Tss. 'yan rin ang sinigaw ko nung wala silang awa!" sigaw niya. her voice is.... scary.
"Magsisisi kayong lahat kung bakit nasa mabini section kayo. magpalit ka ng section, Edga. hanggang may pag-asa pa. at kung hindi- WAHAHHAHAHA!" sigaw niya. natatakot ako. im shaking.
"Yung... attendance list niyo." huli niyang sinabi at naglaho na.
"Edga? Edga?! okay ka lang?! fvck!" Cyan cussed at tinulungan akong bumangon.
Magpalit ng section hanggang may pag-asa? hindi kaya nauna si..
"Cyan, bumalik tayo ng university dali!" sigaw ko at sumakay sa kotse niya.
Ang tanga ko! iniwan ko si Charise!
--
Vote & comment!
Please tell me kung nagustuhan niyo or not. hihi. nakakatakot ba? or nakakathrill? let me know please.
BINABASA MO ANG
Section mabini (Horror)
Horrorika nga nila, once you say "yes", you can never say "no" again. ganoon rin sa klase nila. Once nasa section mabini ka na, kahit anong kawala mo, hinding hindi mo matatakasan ang sumpa. at ang mas malala, sunod sunod kayong namamatay. so, are you re...