From fan to love [ fanfiction Mainstreet 16+]

From fan to love chapter sixteen

[ P.O.V Romy ]

Ik verlosde me uit de greep van Nils en rende achter Rein aan. ''STOP REIN!'' gilde ik. We renden door straten, over wegen en liepen bijna mensen om ver. Ik werd bijna aangereden maar het boeide me niet. Ik trok een sprintje en we kwamen bij het park aan. Toen ie die bij het gras rende pakte ik mijn kans. Ik bespring hem van achter en samen rollen we over het gras. Ik eindig bovenop en kijk hem diep in zijn ogen aan. Ze zijn helemaal rood van het huilen. Ik haal de tranen weg met mijn vingers en sta op. ''Kom, we moeten praten'' Ik greep hem bij zijn pols en sleepte hem mee naar een bankje. Ik ging zitten en hij volgde mijn voorbeeld. Ik ging schuin op het bankje zitten. Snel pak ik zijn hand en hij draait zich ook om. ''Rein, beloof me dat je gelooft wat ik zeg'' mompel ik. Hij knikte verdrietig en keek naar zijn hand die ik vasthield. Tranen rolden over mijn wangen en ik zei: ''Nils en ik zijn geen stelletje. Misschien wilt hij dat maar ik zou het nooit willen. Geloof me please. Jij bent de enige die ik wil en ik wil je echt nooit kwijt. Je verdrietig zien doet me al pijn dus gel..'' Ik kan mijn zin niet meer afpakken want Rein had zijn lippen al op de mijne gedrukt. Opgelucht wat ik was. Hij heeft het me gewoon vergeven.

[ P.O.V Rein ] 

Ik kan gewoon niet boos zijn. Ze wou het niet, dat zag je gelijk. Maar wat Nils had geflikt, vergeef ik hem niet snel. Ik trek me terug uit de kus en aai over haar wangen. ''Rustig beauty, droog je tranen. Ik laat je echt nooit meer gaan hoor'' Ze kreeg een glimlach op haar gezicht en dat maakte mij ook gelukkig. Ik sta op en trek haar omhoog. Tijdens de wandeling terug naar het ziekenhuis zie ik haar gapen. ''Wil je op mijn rug?'' en ze knikt. Ik stop en ze springt erop. Woow, wat is ze licht. Ik loop verder en hoor dat ze in slaap is gevallen. O wat voelde ik me gelukkig. Mijn prinsesje sliep op mijn rug.