From fan to love [ fanfiction Mainstreet 16+]

From fan to love chapter thirty-seven.

P.O.V Nils

Kwaad loop ik richting het station om naar Owen te gaan. Zo iets flik je toch niet? Als hij geen goede vriend van me was geweest had hij nu een klap gehad.  De trein komt aan en ik stap in. 'OMG DAAR IS NILS!' hoor ik. O nee, ook dat nog. Ik hou van de mainiacs, ja echt waar maar niet als ik chaggerijnig ben. Snel ga ik op de foto met ze en volg hun op twitter. Bij Eindhoven stap ik uit en neem de bus richting Owens huis. Ik druk op de deurbel en Fay opent de deur. 'He Fay! Is Owen thuis?' zeg ik. Fay knikt en laat me binnen. Ze lijkt bang. Vreemd.. Ik loop naar boven en doe de deur van Owens kamer open. Alles ligt overhoop en veel dingen zijn kapot. In de muur zit een groot gat. Owen zelf zit op zijn bed met een kwaad gezicht. 'Owen, wat heb je verdomme geflikt? Dit kan je Christine niet aandoen!' roep ik. 'IK KAN ER NIKS AANDOEN, IK WAS DRONKEN EN TOEN HEB IK GEWOON HET MET EEN ANDER GEDAAN, HOOR JE? MET EEN FUCKING ANDER. IK HOU ALLEEN VAN CHRIS EN NU IS ALLES KAPOT!' schreeuwt Owen uit en tranen lopen over zijn wangen. Dit meent hij wel, dat zie je. 'Kom mee naar Amsterdam, Chris is bij mij. Je moet het haar uitleggen, ze is een uitleg verschuldigt. Owen knikt en loopt mee naar beneden. Hij schrijft een briefje en geeft die aan Fay. 'Geef deze aan mam oke? En sorry Fay, ik wou je nooit bang maken.' Ook geeft hij een kusje op haar voorhoofd. Fay glimlacht en knikt alweer. Owen en ik stappen samen het huis uit. 

P.O.V Marijn

Snel ruim ik op, Daan zal zo wel thuis komen. Ik heb zo'n mooi plannetje bedacht he. De tafel is mooi gedekt, Romy past op de tweeling. Dit word ons momentje. Even tijd voor ons zelf. Geweldig plan, ookal zeg ik het zelf. Snel whatsapp ik Romy om voor de duizende keer dankje te zeggen maar ze reageert niet. Vast te druk met de twee. Ze zijn schatjes maar het is wel druk met twee van die dobbelsteentjes. Dan hoor ik de deur opengaan en ga alvast klaar staan voor een suprise. 

P.O.V Rein

'ROMY, IK BEN ER! HALLO?' roep ik door het huis. Ik hoorde dat Romy alleen thuis was, iedereen was weg dus ik dacht ; laat reintje maar is langsgaan! Maar nu ben ik der zoek. Dan hoor ik een baby gillen. Huh? Een baby? Ik loop op het geluid af wat van boven afkomt. Daar zie ik Romy met Faith en Luuk zitten. Luuk slaapt in haar armen en Faith gilt. 'Oh hoi Rein! Sorry, was te druk met deze twee apen. Luuk is nog wel gemakkelijk maar die dame? Nowayy.' Ik grinnik en neem Faith van haar over. 'Ome Rein krijgt iedereen stil' en ik begin te zingen. Een slaapliedje en al snel slaapt Faith ook. 'Hmpf, waarom kan ik dat nou niet? Wat ben ik een slechte moeder jemig' mompelt Romy en neemt Luuk mee naar de logeerkamer waar twee babybedjes staan. Samen leggen we de twee in bed en lopen de kamer uit. Zachtjes doe ik de deur dicht. 'Zo, nu kan ik mijn meisje goed hallo zeggen' en ik druk mijn lippen zacht op de hare. 

----------------------------------------
Oke, als eerst :
OMG SORRY DAT WE JE ZOLANG HEBBEN LATEN WACHTEN. Ik was eigenlijk het boek helemaal vergeten :O. Maar nu, een nieuw hoofdstuk. Ik beloof plechtig met heel mijn hart dat er snel weer een nieuw hoofdstuk komt. En dat ik het niet weer vergeet ! 
Even iets anders ; WIE IS ER VAN JULLIE NAAR DE PREMIERE GEWEEST VAN MAINSTREETS HUN FILM? ik niet, te ver voor mij. MAAR VERTEL HOE HET WAS IEEEEEE.
Nu genoeg gekheid en gepraat
tot de volgende keer maar weer
xx