P.O.V Marijn
Iedereen was bij Owens huis. De twitcam begon over een paar minuten. Stiekem was ik echt vreselijk misselijk maar ik wou de twitcam niet verpesten. Dus ik zei er niks over. We gingen goed voor de laptop zitten. Romy bij Rein op schoot, Kelly bij Nils, Christine bij Owen en ik bij Daan. Het zag er waarschijnlijk heel lief uit want toen de twitcam begon stonden er direct dingen van :''Awhh! Zo lief!'' etc. De mainiacs gingen vragen stellen aan de jongens maar ook aan ons. En het was een wonder; er waren maar 2 meisjes die gingen haten. Maar die negeerden we. Na een kwartier kwam de vraag: Boys, geef jullie girls is een kusje? Rein riep direct:'' Met plezier!'' en hij gaf Romy een kus. Nils kwam er snel achteraan en toen Owen. Maar Daan wachtte. En wachtte. Ik werd steeds misselijker en voelde dat ik bijna moest overgeven. Dus ik rende snel weg. Iedereen keek volgens mij geschrokken en Daan rende achter me aan. Ik hoorde Nils zeggen :''Niks aan de hand Mainiacs, Marijn is denk ik beetje ziek want ze zag ook wel erg bleek.'' Bij de wc aangekomen doe ik snel de bril omhoog en geef ik over. Achter me staat Daan over me rug te wrijven. Na het overgeven spoel ik door en doe de bril weer omlaag. Ik ga er op zitten en begin te snikken. ''Sshtt babe, sshtt.'' fluistert Daan en hij geeft me een knuffel. Daan veegt de tranen van mijn gezicht af en pakt mijn hand. ''Kom, ze zijn ongerust''' Ik knikte en liep met hem mee. De twitcam liep verder wel goed. De jongens zongen Stop the Time en Romy zong mee. Wauw, die kan echt goed zingen. Dat wist ik niet eens. Ze kreeg allemaal complimentjes en dat vond ze geweldig. De mainiacs accepteerden ons gelukkig gewoon en vond ons goed bij de jongens passen. Toen de twitcam bijna af was gelopen gaven we elkaar nog een kus en sloten we af. ''Dat is ook weer gebeurt maar wat was er nou net Konijntje?'' vraagt Owen. ''Uhh niks'' mompel ik. Het is al avond dus bestellen we pizza. Kelly valt in slaap op Nils zijn schouder en Nils maakt snel een foto ervan. ''Zo, die komt op insta'' zegt hij. Romy valt ook langzaam in slaap en Rein neemt daar ook foto van. ''En deze ook!'' Christine en ik grinniken. Die staan straks bekend als de schattige slapertjes. Mijn misselijkheid is nog steeds niet over. Van de moeder van Owen mogen we blijven slapen. We kijken nog een film en dan valt iedereen in slaap. Behalve Daan en ik. Ik denk even na waarom ik zulke buikpijn heb. Ben ik al ongesteld geweest? Heb ik het met Daan gedaan toen we dronken waren? Duizend vragen schieten door mijn hoofd. ''Uhm.. daan?'' fluister ik. ''Ja beauty?'' fluistert Daan terug. ''Ik ben al 7 weken niet ongesteld geweest..'' mompel ik en Daan schrikt. ''We gaan morgen een test ophalen..''
-----------------------------------------------------
Nieuw hoofdstuk! Sorry dat het wat langer duurde maar Marijn en ik ( Romy ) hadden geen tijd/ inspiratie. Over een paar hoofdstukken doen we een tijdsprong.
Vote, Command en wees een fan x