From fan to love [ fanfiction Mainstreet 16+]

From fan to love chapter thirty-eight.

P.O.V Christine

Ik zit met Kelly in de woonkamer van Nils en vertel wat er was gebeurt. Het hele verhaal. Kelly luistert goed naar me en dat kalmeert me alweer. Nils is al een tijdje weg op weg naar Owen en dat maakt me best zenuwachtig.. Straks heeft ie me nooit leuk gevonden en was dit een grote grap. Of of.. Oke Christine, relax. Zo is Owen niet. Owen is een schat. Misschien was dit wel de fout van drank. Maar dan kon ie toch nog nadenken! Een oorlog speelt af in mijn hoofd en ik word er gek van. Opeens komt Kelly weer op de bank zitten. Ze was dus weggeweest, niet eens opgemerkt. We praten nog wat en dan horen we de deur opengaan. Ik kijk geschrokken op als iemand de woonkamer inrent. Diegene is Owen. 'Chris, laat me het uitleggen! ' zegt/roept Owen direct. Ik knik en Owen vertelt zijn verhaal. 

Als Owen zijn verhaal heeft vertelt snap ik het, maar kan het nog steeds niet geloven. 'Owen, ik snap het maar ik moet het kunnen verwerken, snap je dat?' zeg ik bedroefd. Owen knikt en zijn ogen staan verdrietig. Kelly en Nils hebben sinds Owen binnenkwam stormen nog niks gezegt.. 

P.O.V Daan

Ik kom het huis binnen en voel in mijn buik dat er iets gaat gebeuren. Vreemd.. Snel loop ik verder naar de woonkamer en zie niemand. Huh? Marijn is toch thuis? Dan hoor ik wat getik in de eetkamer en loop erheen. Daar zie ik een mooie opgemaakte tafel met kaarsen die erop staan. Ik ruik de geur van heerlijk eten en zie dan mijn meisje staan. Marijn heeft haar krullende haren gestijlt en het jurkje staat haar prachtig. Een wit jurkje met zwarte kant boven en onder. 'Wauw beauty, je bent prachtig' fluister ik. Marijn moet blozen. 'Ik dacht, misschien kunnen we zo even met zijn tweetjes zijn zonder de tweeling' zegt ze en krijgt een glimlach op haar gezicht. Ik grijns terug en knik. Ik loop naar Marijn toe en geef haar een dikke kus op haar mond. 

* Na het eten *

'Het eten was heerlijk, heel goed gekookt' zeg ik blij. Marijn glimlacht blij terug. We lopen samen naar de bank en kijken naar The Notebook, 1 van de lievelingsfilms van Marijn als het om romantiek draait. Aan het eind van de film heeft ze tranen in haar ogen en ik veeg ze weg. 'Don't cry my love.' We zijn een tijdje stil en dan begin ik zachtjes te zingen. 

Ja je lacht zo mooi

En als ik met je praat is het net alsof de hele wereld stil staat

Al zegt je enkel hoi, weet ik mij geen raad

Ben opeens helemaal van de kaart

So many words to say

Maar mijn lippen werken nu niet mee

De manier waarop je naar me kijkt oh

Ja mijn hart klopt in m'n keel

Hoop dat dit nooit meer verdwijnt no

Jij bent alles wat ik wil

Je ziet het niet maar je bent beautiful

You always on my mind

En wanneer je naar me kijkt oh

It will almost stop the time 

( ja tekst is veranderd, vond ik leuk )

Ik kijk naar Marijn en zie dat ze in slaap is gevallen. Ik grijns en til haar naar boven. Zachtjes stop ik haar in en fluister : 'Weltrusten beauty.'

------------------------------------------

Jemig, Marijn en ik zijn zo erg in vergeten he. Het spijt ons echt heel erg !! Omdat ik toch de aankomende 2 weken niks te doen heb, zal ik wel gaan schrijven. Yeahh! En niet dat er weer een maand ofzo tussenzit.. The Missing Piece is btw G E W E L D I G !!! En die clip, lekkertjess.

Het filmpje hiernaast ( als ie werkt ) blijft ZOOO lief :)

Byebyee x