From fan to love [ fanfiction Mainstreet 16+]

From fan to love chapter thirty-four

Terug van weg geweest! Marijn en ik ( Romy ) hadden het echt te druk met school. Not cool. Maar hier een nieuw hoofdstuk en sorry voor het lange wachten! x

P.O.V Daan

Ik kijk Marijn met een big smile aan.

'Gefeliciteerd babe' fluisterde ik.

Marijn had netzoals mij ook een big smile en fluisterde terug: ' Hoe noemen we ze?'.

Ik dacht even na en zei: 'Wat vind je van Faith en Luuk?' Haar ogen sprankelde. 'Omg ( sorry voor de gelovige mensen die dit lezen ) , Dat zijn zulke leuke namen!' Marijn werd naar een andere kamer gebracht en Faith en Luuk lagen samen in een bedje. Luuks zijn mini armpje lag over Faith in. Wat zag dat er schattig uit! Mijn ouders waren al langs geweest. Ze vonden onze baby's prachtig en mijn vader zou zo met mij naar het gemeentehuis. 'Hmpf Rein, waar ligt Marijn nou!' hoor ik uit de gang. Zachtjes gniffel ik. Dat zal Romy wel wezen. En ja dus, Romy komt samen met Rein de kamer in. 'Wat een doolhof en rein was de weg kwijt!' zucht Romy. 'Helemaal niet, jij was de weg kwijt!' zegt Rein verontwaardigd en port haar in haar zij. Romy kijkt hem nep kwaad aan en loopt naar Marijn. Rein geeft me een schouderklopje en zegt :'Gefeliciteerd Daantje, nu ben ik niet meer de kleinste gelukkig.' Ik kan mijn lach amper binnenhouden dus zeg half lachend:'Ja dankje Rein en je blijft klein, dat weet je.' Na een uurtje is iedereen langs geweest en rusten Marijn en ik uit.  Tijdens het uitrusten vraag ik me af waar Owen en Christine waren. Hun zijn de enige die niet langs kwamen..

P.O.V Christine

Owen en ik liggen naast elkaar in bed uit te hijgen. We hadden net, ja dat kun je wel bedenken. Owen draait zich om naar me en duwt voorzichtig een verdwaalde pluk achter mijn oren. 'Je was net geweldig Chris, wauw' mompelt hij in mijn oren. Ik glimlach breed en zeg:'Jij ook lieverd'. Owen duwt zijn lippen op de mijne en zo zoenen we nog een tijdje door. We worden gestoord door Owens mobiel. 'Wacht even darling.' en Owen loopt weg met zijn telefoon. Weird.. Waarom kon hij niet gewoon hier bellen. Ik trek snel een shirt van Owen aan wat net over mijn billen valt en sluip achter hem aan. Ik hoor:'Nee, niet nu Jill. Christine is hier.. Nee jill, niet komen. Gisteravond was niks.' Mijn adem stokt. Gaat Owen.. Nee dat kan gewoon niet. Dat zal Owen nooit doen. Misschien was hij dronken of.. Allemaal vragen vliegen door mijn hoofd. Mijn lieve Owen ging gewoon vreemd. Nu ik hem net mijn maagdelijkheid heb gegeven! Ik ren weer terug naar boven en kleed me aan. Als ik me heb aangekleed komt Owen boven. 'Ik ga, en ik hoef je niet meer te zien' zeg ik kwaad. Owens ogen staan groot en stotterd:'Hoezo dat?' 'OMDAT JIJ VERDOMME, OWEN GREGORY PLAYFAIR VREEMD GING MET JILL' roep ik uit. Nog steeds staat hij vast aan de grond en krijgt niks uit te brengen. ''Doei owen, tot nooit' zeg ik nog snel voor ik in tranen uitbreek en ren Owens huis uit. 

------------------------------------

Dit was moeilijker schrijven dat ik had verwacht. Eerst hadden we ook geen inspiratie. Maar net kwam dit gewoon in me op. Vote, Commend en wees fan. Marijn of ik zullen proberen deze week nog 1 hfst online te zetten. Jammer genoeg hebben we volgende week pas vakantie :(

Maar dan ga ik skiien ! Olee. Best zin in maar dan schrijf ik een weekje niet.. 

But genoeg gekletstt

xx Romy