Mów mi Neko

Rozdział Ósmy

-Więc nazywasz się Youkie?- Spytał kierownik
-Tak.
-Uta powiedział mi o twoich zdolnościach
-Jakie to ja niby mam zdolności?
-Jednookie ghoule nie zdarzają się często, a co dopiero takie z podwójnym kagune.
-Tak, faktycznie niezwykły ze mnie przypadek- Powiedziałam z odrobiną znudzenia w głosie, nie miałam ochoty tam być, to nie miało sensu i tak nie miałam zamiaru mówić czegoś o sobie, nikogo nie powinno to obchodzić.
-No dobrze, mogłabyś mi powiedzieć kim byli twoi rodzice?- No super, zaczyna się...
-Nie wiem, nie znałam ich, zginęli niedługo po moim urodzeniu. Wychowywałam się w rodzinie zastępczej. Moi przybrani rodzice byli ludźmi, akceptowali to, czym jestem.
-Dobrze, ja nazywam się Yoshimura, jestem kierownikiem tej kawiarni. W razie potrzeby możesz tutaj przyjść i poprosić o pomoc.- Mężczyzna wyglądał na około sześćdziesiąt lat. Miał siwe włosy, dość dużo zmarszczek i lekki zarost.
-Dziękuję, w razie potrzeby skorzystam z pańskiej propozycji- Odpowiedziałam ruszając w stronę drzwi prowadzących do kawiarni.

Na dole zastałam Utę rozmawiającego z dziewczyną o fioletowych włosach. Podchodząc do nich zaczepiła mnie dziewczynka o jasno-brązowych włosach, a może był to ciemny bląd? Nie wiem, nie znam się. Wyglądała na tak około dziesięć lat.
-Jestem Hinami, a ty?
-Nazywam się Youkie, miło mi cię poznać Hinami.
-Jesteś dziewczyną Uty?- Ile jeszcze osób zada mi to pytanie?
-Nie, po prostu będę mieszkać u niego przez jakiś czas
-Masz fajne włosy- Zauważyłam, że dziewczynka przygląda się moim kosmykom
-Dzięki, ty masz fajną opaskę.
-Dziękuję, Touka mi ją pożyczyła- Odpowiedziała uśmiechając się
-Youkie zamówić Ci jeszcze jedną kawę?- Dobiegł do mnie głos mojego współlokatora
-Tak, chętnie

Siedziałam przy stoliku z Utą i Touką, gdy do budynku wszedł młody chłopak. Miał on czarne włosy, a na prawym oku miał taką szpitalną opaskę, nie wiem, jak to nazwać. Było widać, że jest zestresowany.
-O, hej Kaneki- wyrwał się do rozmowy twórca masek- twoja maska za niedługo będzie gotowa.
-Dziękuję- Odpowiedział czarnowłosy
-Braciszku, wróciłeś!- podbiegła do niego dziewczynka
-Cześć Hinami.
-Poznałeś już Youkie?
-Nie, dopiero co wróciłem, ale na pewno jest bardzo miła- A żebyś wiedział, jak bardzo jesteś w błędzie.
-Chodź! Musisz z nią porozmawiać!- Pociągnęła go do mnie
-Youkie, to jest Kaneki.
-No hej.- Sądząc po jego minie był nieco przestraszony
-Kaneki porozmawiasz z Youkie? Ja idę pomóc Touce z myciem naczyń.
-Jasne Hinami-Powiedział uśmiechając się do niej.

-No więc, co lubisz robić?- Ta rozmowa nie miała zbytniego sensu. Uta poszedł porozmawiać z kierownikiem, a cały personel gdzieś zniknął. Zostałam tylko ja i chłopak z przepaską na oku
-Lubię czytać, a ty?- Odpowiedział patrząc w podłogę
-Nie wiem, chyba rysować- Nie miałam jakiegoś konkretnego hobby, któremu oddawałabym cały wolny czas.
-A ty też jesteś ghoulem?- Powiedział nieśmiało spoglądając na mnie.
-Można tak powiedzieć- W końcu byłam nim tylko w połowie
-Czy masz na myśli, że...- W jego oczach zobaczyłam iskierki. Jasne było, że ten temat jest dla niego bardzo ważny.
-Jestem jednooka, pewnie tak jak ty, sądząc po twoim zainteresowaniu tym tematem.
-T-tak, czy ty też... no wiesz miałaś operację, przez którą taka się stałaś?- Jego oczy błyszczały się jeszcze bardziej.
-Nie, nie wiem dlaczego taka jestem, nie znałam moich rodziców, nie wiem kim byli. Być może jedno oko pojawiło się u mnie przez przypadek, w wyniku jakiegoś zniekształcenia genów, nie wiem. I nigdy się o tym nie dowiem.
-Przepraszam nie chciałem cię urazić, po prostu spytałem się z ciekawości. Ja stałem się ghoulem przez pewną dziewczynę. - Jego oczy znowu powędrowały w stronę podłogi.
-Sorki za moją ciekawość, ale mógłbyś mi powiedzieć jak to się stało?- Nie mogłam powstrzymać się od tego pytania.
-Zaprosiłem ją na randkę, ona okazała się być ghoulem. Zaatakowała mnie. Gdy próbowałem przed nią uciec spadło na nią rusztowanie. Byłem ranny, więc przeszczepili mi jej organy. To przez nią się taki stałem.
-Jeśli mogę spytać. Jak ona się nazywała?
-Rize Kamishiro