I Loved and I Lost You || Dylan O'Brien

Prolog

- Będę tęsknić. - Powiedziałam przez łzy i po raz kolejny uściskałam przyjaciółkę.

- Ja też. Nie mogę uwierzyć, że możemy się już nigdy nie zobaczyć. - Odparła blondynka i w końcu oderwałyśmy się od siebie.

- Nawet tak nie mów. - Przyłożyłam jej palec do ust, na co zachichotała.

- Britt, spóźnimy się na samolot! - Krzyknął ojciec dziewczyny, a z moje oczy znów zamieniły się w wodospad.

- Muszę już iść. - Mruknęła blondynka i gdy miała już odchodzić, ja złapałam ją za rękę.

- Obiecaj, że jeszcze się zobaczymy. - Poprosiłam.

- Obiecuję. - Szepnęła moja przyjaciółka, a ja uśmiechnęłam się. Miałam tylko nadzieję, że dziewczyna nie złamie złożonej obietnicy.

Od sytuacji, którą wam przed chwilą opisałam minęło siedem lat. Brittany była moją najlepszą - i jedyną - przyjaciółką. Byłyśmy dla siebie jak siostry. Niestety, kiedy miałyśmy czternaście lat, Britt musiała się wyprowadzić. Obie mocno przeżyłyśmy tę rozłąkę, ale jakoś dałyśmy radę.

Przez jakiś czas jeszcze do siebie dzwoniłyśmy, pisałyśmy wiadomości i tak dalej, ale potem po prostu zaniedbałyśmy naszą znajomość. Od tamtej pory nie dostałam już od niej żadnego sygnału, nie spotkałyśmy się ani nie rozmawiałyśmy.

Do czasu...

***

Witam w moim nowym opowiadaniu! Jeśli tu trafiłeś, Drogi Czytelniku prawdopodobnie oznacza to, że twój mózg nie będzie już normalny.

A tak na poważnie to pierwszy raz piszę coś takiego i nie wiem czy to wypali, so...

Myślę, że pierwszy rozdział pojawi się jutro 😊

MClarissaM

tak btw ta książka była już kiedyś opublikowana z prologiem i pierwszym rozdziałem, jednak cofnęłam ją bo straciłam wenę, teraz ta powróciła i mam nadzieję, że mnie prędko nie opuści, więc znów udostępniam 😀