SEÇİLMİŞ OLAN

Bölüm 9

Gelen ablasıydı.
"Gel canım otur, biraz konuşalım "diyerek Güneşin elinden tuttu.

"Babam Avdan döndü biliyorsun. seninle konuşmamı istedi ."

"Ne! Ne istedi ? Niye benimle konuşmadı da sana söyledi?" diyerek şaşkın ve telaşlı gözlerle baktı ablasına.

"Güneş !  "diye Parladı ablası birden. "İşte bu yüzden dinle, bir sakin ol."

"Tamam "dedi Güneş kaşlarını çatarak Ellerini kollarına doladı ve anlatmasını bekler gibi ablasının Yüzüne baktı.

"Canım Kardeşim artık sen de bir genç kız oldun büyüdün." dediğinde Güneş bu konuşmanın nereye varacağını tahmin etmişti

"Babam senin evliliğini ayarlamak istiyor ."

"Ne! "diye haykırdı Güneş" Ne saçmalıyorsun?"

Dünya bu sözleri duyduğunda vücudu sanki alev aldı, gözlerinde o ateşin kıvılcımları parladı ''Güneş benim'' diye sessizce fısıldadı.

"Hayır abla Hayır. Asla olmaz. Ben evlenmek istemiyorum. Babam nerede? "diyerek çıkıştı.

"Dur, dur deli kız babam böyle davranacağını bildiği için seni önceden bu fikre hazırlıyor, bir sakin ol."

Güneşin gözleri Dünyaya doğru kaydı o ise dişlerini sıkmış gizlendiği yerden , Güneşin üzerine alev okları atıyordu bakışlarıyla.

"Hayır abla ben kimseyle evlenemem. Asla olmaz ."

"Elbet bir gün evleneceksin. Hemen şimdi değil ama yakın bir zamanda olacağı kesin. Bu fikre kendini alıştırsan iyi olur.
Neyse yat uyu bir güzel dinlen. Haa, sakın babama çıkışma, sakın" diyerek kaşlarını kaldıran ablası tehditkâr bir bakış atarak odadan çıktı.

Güneş parmaklarını saçlarının arasına doladı. "Bunların derdi ne? "diyerek arkasını döndüğünde Dünyayı gördü korkuyla içini çekti. Dibinde duran Dünya ya "Bunu yapmaktan artık vazgeç, bir gün korkudan kalbim duracak."diye parladı.

-
"Sen benimsin "dedi Dünya. "Kimse Seni benden alamaz" diye Güneşe öfkeli bir bakış attı. Güneş gülümsedi, bu konuyu konuşmak istemiyordu. Çok yorgunum uyumak istiyorum diyerek yatağa yöneldi.

"Kaç bakalım küçük tilki, sonunda döneceğin yer kürkçü dükkanı "dedi Dünya.

Güneş uzanmış olduğu yataktan doğrulularak Dünya ya ölümcül bir bakış attı. Yinede ona  karşılık vermedi. Tekrar yattı, gözlerini duvara sabitlenmiş hüzünlü düşüncelere daldı. Bir kaç dakika geçti, yorgun göz kapaklarını artık taşıyamıyordu. Son kez göz kırptı ve uykuya yenik düştü.

Güneş in baş ucunda oturan Dünya onu seyrederken aklından bir sürü soru geçiyordu. "Seninle ben ne yapacağım küçük kız" diyerek fısıldadı ve alnına minik bir buse kondurdu.
Bir kaç saat sonra da avlanmaya çıktı.

Hayır hayır istemiyorum diyerek inerlerken gözlerini açtı Güneş. Kabus görmüştü, doğrularak etrafına bakın dı gözleri Dünya yı aradı. Akşamki konuşmalar geldi aklına . "Ne yapacağım ben. Babama Dünyayı nasıl anlatacağım "diyerek ofladı.

Odasına dalan Dünyayla göz göze geldiler.

"Aşkım, sevgilim ben sensiz ne yaparım, nasıl yaşarım "diye geçirdi içinden, Dünyanın gözlerine dikti gözlerini.

"Güneş ! "dedi Dünya "Babanla konuşmalısın bence, birbirimizi sevdiğimizi ona söylemeliyiz .Beni babanla tanıştırmalısın." Bu sözler üzerine Güneşin yüreği hopladı, kan beynine  hücum etti birden.

Yataktan fırladı ve Dünyanın dibine yanaştı. "Hayır! Hayır olmaz. Ben henüz buna hazır değilim "dedi.

Güneşin belinden tuttu kendine çekerek bedenine yapıştırdı, "Ben aradığımı buldum ve seni kaybedemem, babanın seni evlendirme düşüncesi bile beni çıldırtmışken, yokluğunla nasıl yaşarım, sen benimsin "diyerek belini hafifçe sıktı.

  Dünya nın gözlerinde kaybolan Güneş onun söylediği her söz karşısında eriyordu sanki.

"Korkma! Ben de sensiz yaşayamam. Hemen evlenecek değilim. Sadece babama bizi nasıl açıklayacağımı bilmiyorum "diye cevap verdi.

Ne kadar Dünya yı yatıştırmaya çalışsada içindeki korkuya engel olamıyordu ve babasını kızdırmaktan çok korkuyordu.
Çünkü babası Güneşi değil sevdiği adamı hedef alacaktı Dünyanın zarar görmesine asla dayanamazdı.

"Peki ne zaman konuşacaksın " dedi Dünya .

"Bilmiyorum ama kendimi hazır hissettiğim zaman dedim ya, lütfen beni daha fazla zorlama diyerek "konuyu kapatmaya çalışırcasına giyinme odasına doğru yöneldi , üzerini değiştireceğini söyledi ve Dünyanın dışarı çıkmasını istedi.

Güneş üzerini değiştirip kahvaltı yapmak için aşağı indiğinde babası ve abilerini konuşurlarken gördü. Hâl ve tavırları konunun önemli olduğunu belli ediyordu.

Onlara yaklaştı ve sorunun ne olduğunu sorduğunda kalbi hopladı gözleri büyüdü ve ellerini ovuşturarak nereye bakacağını bilemedi.
Çünkü babası yakınlarında bir yabancının dolaştığını ve temkinli olmaları gerektiğini söylüyordu.

Acaba söylemelimiyim diye geçirdi aklından. Tam sırasıydı konuşmanın. Hadi Güneş söyle ona diye içinde kendisini ikna etmeye çalışıyordu