Hope To Live For

Het verhaal van het kauwtje

Vanochtend keek ik uit het raam. Als ik mijn gordijnen 's ochtends open doe zie ik de bomen en vogels. Een heerlijk begin van de dag. Waar ik woon, vliegen wel eens wat groene halsbandparkieten rond. En zo ook vanochtend, hij (of het was een meisje) zat heerlijk rustig te genieten van de rust. Dat bedenk ik er zelf maar even bij hoor, maar hij zat in ieder geval rustig in de boom. En bam! Op eens kwam er een onwijs groot kauwtje voorbij vliegen. Hij vloog vlak langs de parkiet. De parkiet schrok, maar verroerde zich niet. En voor de tweede keer kwam het kauwtje voorbij vliegen. En nu fladderde parkiet toch wel een beetje van angst. Na de derde aanval van het kauwtje vloog de parkiet weg. Soms is het in je leven zo heerlijk rustig. Het gaat goed, perfect. Geen pijn, geen verdriet. Je gaat gewoon lekker naar school toe, je wandelt met een big smile over je levenspad. Alles gaat oké. Dan kan je je vergelijken met de parkiet. Het kauwtje kan je vergelijken met vervelende dingen die plotseling in je leven komen waaien. Als een vliegend kauwtje in de wind, die plotseling de parkiet van het vertrouwde plekje haalt. Zo kan het ook zijn in het leven. Je zit rustig, op je goede plek, waar je vertrouwd bent, alles gaat goed, je geniet, je denkt er niet aan dat er zomaar kwaad kan komen. En dan plotseling komt er een tegenslag, het kauwtje. Je wordt van je plek gehaald, je leven draait even de andere kant op. Iemand wordt ongeneeslijk ziek, diegene overlijd. Je ouders maken ruzie en gaan scheiden. Je maakt ruzie met je vriendin, jullie blijven geen vriendinnen. De eerste keer als je hoort wat er gebeurt, er wordt iemand ziek, je ouders maken ruzie, of jij met je vriendin, wordt je even van je vertrouwde plekje in de boom gehaald. Je schrikt, maar komt met beide voeten weer op de juiste plek. Je vertrouwt dat het wel goed komt. Maar als die 2e tegenslag komt, als je hoort dat je vader tijdelijk weg gaat, als de ziekte ongeneeslijk blijkt, of als je vriendin je negeert. Je schrikt, je had het niet verwacht. Je blijft nog net staan op 1 voet. En dan komt er een gevolg, de 3e tegenslag, je vliegt weg, je wordt als het ware echt weggeslagen. Je voelt je niet meer fijn, je leven is op dat moment niet leuk. Je voelt je verschrikkelijk, omdat iemand overleed, die je zo dierbaar was. Je ouders scheiden, maar je had het niet verwacht. Of je zit ontzettend in de knoop met jezelf, je gedachten en emoties. Verwachten van kwaad. Wat moet ik daar over zeggen. Het is lastig om er over te schrijven. Maar ik denk zelf dat het goed is om te beseffen dat er altijd dingen kunnen gebeuren die je leven op z'n kop zetten, je laten wankelen, of je dwingen om weg te vliegen net als de parkiet. Of je valt. Vroeger, toen ik in groep 6 zat, lag ik 's avonds op tijd in bed. Ik lag dan vaak nog lang te denken over de dag, over de dingen die ik zo leuk vond. Over mijn verjaardag, over Sinterklaas. Over de leuke dingen. Maar ook over dingen van anderen. Het maakte bij mij nooit veel indruk als de opa van een klasgenootje was overleden. Ik had het idee dat dat bij het leven van die mensen hoorde. Ik vond het niet leuk voor diegene, maar ik kon me er niet in verplaatsen. Ik wist niet hoe het was. En ik was er niet op bedacht. Als ik dan in mijn bed lag, bedacht ik van ja.. Hoe zou het zijn als opa of oma dood ging. Maar dan wuifde ik die gedachten weg, want nee, mij zou dat niet overkomen. Toen ik hoorde dat mijn lieve oma kanker had, hakte dat er ook wel in. Maar ik dacht, het komt goed, ze wordt wel weer beter. Ik schrok, net als de eerste keer bij de parkiet. Een paar maanden daarna hoorde ik dat ze ongeneeslijk ziek was, ze zou nooit meer beter worden. Ik schrok heel erg, hoe kon dat nou. De 2e poging van het kauwtje was dat, ik wankelde en bleef op 1 voet staan, net als de parkiet. En toen ze overleed, hakte dat er nog meer in. De derde keer van het kauwtje. De derde keer voor de parkiet dat die schrok, het leek eerst of ik er mee kon leven. Maar ik viel, en klauterde weer op, en vloog weer weg, en viel weer. Het verhaal van het kauwtje en de parkiet gebeurd misschien ook wel in jou leven. Of is al gebeurd. Of misschien ken je iemand die het meemaakte of nu op dit moment.. Je mag weten dat je op zo'n moment God om kracht mag vragen, je kan je niet alleen staande houden. Je kunt niet alleen strijden tegen het kwaad. Mensen om je heen mag je om hulp vragen. Bid, vraag God om kracht en troost. Of inzicht als je in een situatie zit waar dat mist. God zal je het geven, dat weet ik zeker. Hij is een Almachtige God. Hij is er voor jou. Met ups en downs. En wat ik je nu eigenlijk wil meegeven is dit,Wees er op bedacht dat het kwaad kan inslaan, kan komen aanvliegen als het kauwtje en dat God dan bij je is. Om je overeind te houden.