Ano Naman Kung Ikaw Si Luhan? (COMPLETED)

Chapter 18: TGTD Day 10

Chapter 18: TGTD Day 10

Cristine's P.O.V.

6pm.

Nandito na kami ngayon ni Luhan sa NAIA. Isang oras na lang at aalis na sya. Isang ora na lang at hindi na kami magkakasama.

"You always take care for me, okay?" Ang sabi ni Luhan sabay halik sa kamay kong naka-intertwined sa kamay nya.

"I will. Ikaw rin." Ang sabi ko at inihiga ko ang ulo ko sa balikat nya.

Maghapon lang kaming nag-stay sa unit nya. Nagdadaldalan at nagkukulitan lang at syempre nage-empake na rin sya.

Kahit 'di man namin sabihin ang mga salitang gustong marinig ng isa't isa ang nararamdaman na nami ang kusang nagpaparamdam nito sa amin. I like him. He liked me. The feeling is mutual. He already told me "saranghaeyo" and I want to tell that word to him too. Pero nahihiya ako.

"Bakit?" Tanong ko ng bigla nyang akong yakapin. "Wait.. Are you crying." Naramdaman ko kasing may basa sa balikat ko.

"No. *sob* I am *sob* not crying. *sob*" Hindi daw?

"Don't lie. I know you are. Tell me why?"

"Alam mo naman pala eh, nagtatanong ka pa?" Kita mo 'tong lalaking 'to tinarayan pa ako. -_______-

"Hahaha! Eh bakit ka nga kasi umiiyak cry baby Luhan?" Biro ko sa kanya.

"I'm not a cry baby." Tapos 'di na nya ako niyakap at humarap na sya sa 'kin.

"It is just.. I'm gonna miss you." Pagkasabi nya yan ako naman ang yumakap sa kanya.

How sweet could he be. Sigh. Mami-miss ko rin 'tong Luhan na 'to. Akala nya ha?

"Calling all the passengers to South Korea. Calling all the passengers to South Korea. You all must blah-blah-blah-blah now." Tinatawag na ngayon ang mga pasahero, kailangan na kasing umalis ng eroplano.

"Cristine Bernadette Madrigal. I have to go now. I'll see you again.. Soon." Ang sabi sakin ni Luhan sabay yakap. Soon? Kelan naman yun?

"Luhan Xi. Good luck." Ampupu! Hindi yan ang gusto kong sabihin pero yan ang lumabas sa precious kong bunganga.

"Cristine Bernadette Madrigal. Mahal kita." Pisting Lalaking 'to! Pinapasaya na naman puso ko.

"Luhan Xi. Saranghaeyo~" Sa wakas! Nasabi ko rin ang isinisigaw ng aking damdamin.

*TSUP*

Luhan kissed me on my lips. Just a smack. It lasted forever but ended so soon.

See you again. If God will give us another chance.

Pero kahit nag-aylabyuhan na kami, kailangan nya pa rin umalis at ako naman ay maiiwan. Doesn't mean that you love each other you have to be with always. That is love. May mang iiwan at may maiiwan. Minsan naiisip natin na bakit pa kailangan ipahayag ang damdamin kung may aalis lang din naman?

-- CristineIsMyName