23: Unravelling

108 9 0
                                    

MACY FATIMA MONTALVO

"Umm" yan lang yung nasabi ko matapos akong yakapin ni Keneth. Lumayo agad siya sakin matapos niyang marealize ang ginagawa niya.

"Sorry, di ko lang mapigilan yung sarili ko." Paliwanag niya. Tumango lang ako ta's huminga ng malalim.

He moved a bit away from me. Ramdam siguro niya ang pagka-awkward. Yan kasi bigla biglang nangyayakap. Ano natamo? Awkward. Tss..

Katahimikan ang bumalot samin nung muling sumarado ang pintuan ng elevator at tumaas. Puro kami pekeng ubo dito, pekeng ubo diyan. Ang awkward kasi masyado. Taena.

"So.." sambit ko. Lumingon si Keneth sakin at hinintay ang sasabihin ko. "Nagbreak na kayo ni Hannah?" Tanong ko. Slight na lumaki ang mga mata niya. SORRY! DI KO MAPIGILAN SARILI KO EHH!

"Uh..Yeah. Two years ago." Sagot niya. Alam ko dude. Kakasabi lang sakin ni Hannah kanina. "Alam mo na?" Tanong niya. And that made me stuck for a moment. Sasabihin ko bang 'oo'? Pag sinabi ko, hindi na niya sasabihin kung bakit. Wala naman talaga akong alam kung baket sila nagbreak ah? Ang alam ko lang, may iba si Hannah kaya ayun. Pero kulang parin eh.

I shook my head.

He took a deep breath. "Nagbreak kami kasi finix marriage si Hannah at kailangan niyang bumalik sa LA. Contracted and fix marriage ni Hannah for like three years. She said that she'll be back." He stopped saka tumingin sa sahig. "But after she flied back to LA, she cut off our connections between me and her. I tried to find a way to get in touch with her pero sumuko rin ako."

I bit the side my lip. I didn't knew Keneth was suffering like this. I don't like seeing the weak him. And I don't wanna see it either.

"Oh. Um, have you seen her lately?" Tanong ko. He looked away.

"No." Tipid niyang sagot.

My jaw slightly dropped. I just talked to her a while ago. Should I tell him?

"Do you still love her?"

That question made him looked at me then back down the floor.

"I don't know. I guess I'm just missing her. But I'll get over it." He said then gave me a look. That look. That vulnerable look.

"I saw her." His eyes widen again. "I saw her and I talked to her."

"You did? When? Where? How? What happened?" sabi niya.

I knew it.

"A couple of minutes ago. Here." Sagot ko. I smiled bitterly. I don't know why. "You still love her. I can tell."

He looked down again. "No. Actually, I give up." My smile faded. Give Up? SIYA?! "Ayoko nang magmahal pa ulit. At paulit-ulit rin akong nasasaktan. Ulo hanggang paa. Sapat na ang mga naranasan ko."

I walked to him and pat his shoulder. He looked at me. "Kahit hindi ako nakakarelate sayo pero sana makatulong tung sasabihin ko." Sabi ko at nginitian siya. "Sa pagmamahal, walang warning or caution kaya dapat mag-ingat. Baka kasi mamahalin mo ang hindi naman pala karapat-dapat mahalin. Nageefort ka nang masyado pero siya wala man lang progress.

Nakakatakot man pero you need to take the risk para malaman mo kung karapat-dapat ba siya or hindi. Kailangan mo talagang masaktan para  masabi mong, nageefort ka at may ginagawa ka rin sa relasyon niyong dalawa.

At siyempre, hindi talaga maiiwasan yang mga hadlang sa daan niyong dalawa. Pero ito ang tanong: sino ang bibitaw sa inyo?." Pagtatapos ko.

"Sila ang bumitaw Keneth, sila dapat ang masaktan. Huwag kang mahiyang sabihin na nasaktan ka dahil sa nagmahal ka. Hindi kinahihiya yan. Ang nasaktan, nadapa, pero bumangon. Ang dapat na ikahiya ay ang nasaktan ka, nadapa pero hindi ka tumayo. Hindi ikaw yun Keneth. Nadapa ka nga, pero bumangon ka. That's a man." Sabi ko. Tinignan niya ako sabay ngumiti. Napangiti rin ako.

"Akala ko ba ako lang ang Francisco Balagtas dito. Ba't ikaw rin pala." Sabi niya sabay tumawa.

Yata yata yata..this guy.

"Salamat ah? You made me feel better. Thanks Macy." He said then suddenly leaned forward then hugged me. AGAIN.

-- Mara Martinez

"Fuck! Ang tagal naman ni Macy!" Naiiritang sabi ni Boss English.

Wew grabe, kakahang up lang ni Maam Macy, reklamo na agad. Psh.

"Uh sir - " banggit ko pero agad namang naputol.

"Rowan." Pangongo-rrect niya.

"Ay - Rowan, gusto mo bang gawan kita ng kape?" Offer ko.

"No thanks Mara. Iintayin ko lang muna si Macy." Sagot niya. Napatango lang ako. Ano pa ba magagawa ko?

Napatingin lang ako sa office ni Boss English. Marami siyang picture nung bata pa siya. Ang cute nga niya eh! Sa kinatagal ko dito sa kompanya niya, hindi ko man lang nalibot yung opisina ni sir.

Binaling ko ang tingin ko kay Rowan dahil nakaramdam ako ng pagtitig. Sakto rin namang nakatingin siya sakin. Nakaramdam ako ng awkwardness kaya napatingin ako sa ibang direksyon.

"Mara."

Tawag niya. Napatingin ako sa kanya. "Yes, sir?"

"Sabihin mo nga, naaalala mo ba yung pangalang, Rowena Lim , at Raven Lim?" Agad akong napahawak sa noo ko.

'Na naman!'

"Mara ayos ka lang?" Binalik ko ang tingin ko kay sir pero nahihilo ako. Hindi ko masyadong makita yung mukha niya.

"Mara ayos ka lang ba talaga? Mara? Mara! Oi! Ano'ng nangyayare sa yo? Mara! Oi!" Rinig kong banggit niya pero wala parin. Di ko na maramdaman ang sarili ko. Randam ko ang pag hina ng hininga ko at ang hawak ni Rowan sakin.

Nakarinig ako ng pagbukas ng pinto.

"Rowan? Oh my gosh! Ano'ng nangyayare sa kanya?! Keneth tumawag ka ng ambulansya dali! Rowan ano'ng ginawa mo?!" Sabi ng babaeng boses.

"Relax Macy , baka naman nahihilo lang siya." Sabi ni Keneth.

"Ano'ng nahihilo?! Tignan mo nga siya! Halos hindi na nga humihinga eh! Tumawag ka ng ambulansya Keneth DALI! . . . "

To be continued..

√  |  𝑷𝑰𝑪𝑻𝑼𝑹𝑬𝑺 𝑶𝑭 𝑼𝑺  ;   𝒌𝒐𝒐𝒌𝒖 Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon