Wrong person
SAKURA
nagulat na lang ako ng biglang may yumakap sa akin ng mahigpit,then i saw there face yung matagal ko nang pinanabikan masilayan nung una pa lang.
"mom,dad!" hindi ko alam pero kaagad akong nadala sa emosyon ko humagulgol na lang ako ng iyak.
"shhhhh!!stop crying baby,"pag-aalo sa akin ni mommy habang hinihimas ang likod ko.
tinitignan lang ako ni dad pero di man lang ako nito nilapitan,i saw his anger eyes bigla na lang akong kinabahan alam kong galit siya sa akin,hindi nga ako nagkamali dahil bigla na lang niya akong sinampal.
"CAVE!!" sigaw ni mommy sabay yakap sa akin.
"bakit mo pa kinakampihan ang batang yan! because of her namatay ang kakambal niya!" dad pointing at me.
"you know it's not her fault cave,from the start we know at tanggap na natin ang magiging kapalaran niya!" malakas na sigaw ni mommy kay daddy nakakunot na ang mga kilay ko at pilit iniintinde ang pinag-uusapan nila.
"cursed that organization!" daddy's yelling while crying like a baby.
"what do you mean dad?" hindi ko na mapigilang hindi makisali sa usapan nila.
pero natahimik lang ito at tumingin sa kawalan kahit si mommy iyak lang ang isinagot sa akin,alam kong umpisa pa lang may kakaiba na sa kanila lalong-lalo na si ate yah kakambal kami pero dahil mas matanda siya sa akin ng 3 seconds she wants me to call her ate.
were not identical twins even na pareho kaming babae dahil mas kamukha ko si papa at kamukha naman niya si mama,sa ugali magkaibang magkaiba kami dahil takaw gulo ako siya naman ang taga-ayos nito..everyone's like her dahil mas mabait,magalang at mahilig sa bata kabaliktaran ko naman na hindi ko sila gusto dahil mga plastic at pakialamera sila at higit sa lahat ayaw ko sa mga bata.
naiinis ako sa kanila,dahil hanggang ngayon pinaglilihiman pa rin nila ako,nagsimula yun nung mag thirteen kami ni ate lahat sila ay may tinatagong sikreto.
inayos na nila ang pagbuburolan ni ate,hindi ko pa nakakausap si kuya art at kahit pagsilip ko sa baby nila hindi ko pa nagagawa masakit pa rin! kaagad akong nilapitan ni mommy at nagpaalam sa akin pero tango lang ang isinagot ko sa kanya.
pagkatalikod niya sa akin kaagad akong nagsimula maglakad palabas ng hospital,natigil lang ako nang may isang baritonong boses akong narinig.
"hey, where do you think you're going huh?"
"i'm going somewhere i can breath,i think masu-suffocate na ako dito!" pilit na sagot ko dito..
"tutal sinamahan mo na ako,maaari mo ba akong samahan ulit?" dugtong ko dito sabay tingin sa kanya kaya sinalubong niya ang mga titig ko hindi ko alam pero parang nahiya ako sa ginawa niya kaya ako na ang kusang bumitaw.
"you're blushing ruizerrio," may halong panunukso na sabi nito kaya naman tumingin ako sa kanya ng masama.
"you're joke is not funny asuncion!"
"i'm not joking,i'm saying a truth ruizerrio and beside i saw in my two eyes that your cheeks turning like a tomato" natatawa nitong sabi pero natigil lang ito ng mapansin niyang nakatingin lang ako sa kanya.
"what?" tanong nito sa akin.
"nagtataka lang ako sayo,alam naman nating were not totally close and were not friends but why are you staying and comforting me?"
"because you're so important to armida,and i do my best to see her happy for comforting and staying with her friend"
napipi ako sa sinabi niya,para hindi mahalata mas binilisan ko na lang ang paglalakad pero mabilis naman niya akong hinabol ng makarating sa parking lot kaagad kong hinagis sa kanya ang helmet ni armida,saka ko lang napansin ang magandang modelo ng ducatti ni armida.
cool! black style with a skull and dark roses na nakapalibot dito,sumakay na kami pareho at pinaandar ko kaagad tahimik lang kami pareho nang mapansin ko ang kanina pang nakasunod sa amin na black van.
"napansin mo pala?" sabi niya sa akin habang nakatingin ako sa left mirror.
"yeah,akala ko ako lang! kaya mo bang makipagpalit sa akin habang tumatakbo itong motor?" desperado kong sabi dito hindi naman ako papayag na madehado kami.
"then what?" nagtataka nitong tanong sa akin.
"then,i give what they want" hinugot ko ang dalawang baril ni armida na nakasiksik sa gilid sabay kasa,pagbilang ko ng tatlo ay nagpalitan kami kasabay nun ang pagpapaputok sa amin ng nakasakay sa black van.
pero hindi ako magpapatalo,kaagad kong inasinta ang magpapaputok sana sa gawi namin,
BANG!!!
Putspa headshot! nice to be back!" bati ko sa sarili ko,pumalakpak pa ang mga tenga ko sa tuwa dahil matagal tagal na rin akong hindi nakakagamit ng baril.
nanlalaki naman ang mata ni ace habang nakatingin sa akin sa side mirror,pero mas nagulat ako sa ginawa nito dahil bigla itong pumaikot sa mga kalaban at itinigil ang motor at kaagad bumaba.
kaagad naman nagsipagbabaan ang mga nakasakay sa van,kung di ako nagkakamali mga sampung tao ang lumabas sa van na yun pero bigla na lang nanlambot ang mga tuhod ko ng makilala ang isa sa mga lalaking pilit kong tinatakasan.
"nice seeing you again sakura,akala ko pa naman na tyempuhan na kita yun pala ibang tao ang napagbalingan ko!!" nang iinis at may halong sarkistong sabi niya.
nabitawan ko pa ang hawak kong mga baril,nang humalakhak ito sabay hagis sa akin ng isang kwintas na lalong nagpahina sa nararamdaman ko.
kaagad kong pinulot ang necklace photo lock na tinapon niya sa akin at mabilis kong binuksan napahagulgol pa ako ng makita kong ano ang nilalaman ng mga yun.
yun ang unang litrato namin together nung mag thirteen kami sobrang saya pa namin ng araw na yun.
at yun na rin ang huling beses na nagkaroon kami ng litrato na masaya pa.
BINABASA MO ANG
SAKURA AND THE SEVEN GANGSTERS
Фанфикnakaraan na pilit niyang kinakalimutan,pero hindi na niya matatakasan dahil ito'y nakatatak na sa kanyang kapalaran. lihim na kanyang malalaman ang magpapagulo sa kanya at sa mga taong nakapaligid sa kanya. halika ka na't pasukin ang mundo niya nang...
