Yeni Hayatım (Tamamlandı)

28.

Gecenin geç vaktine kadar eğlence devam etmişti. Pasta kesilmiş hediyer  verilmişti. En beğendiğim hediye tabi ki de sevgilimin verdiğiydi. Kendine özel bir bileklik yaptırıp, bana da aynısından kolye yaptırmıştı.

Ben onun bilekliğini takarken, o da benim kolyemi takmıştı. Saat ilerleyince herkes yavaş yavaş gitmeye başlamıştı. Yiğit ile havuz başında sonunda yanlız kalabilmiştik. Ayakkabılarımı çıkarıp ayaklarımı havuzun içine soktum.

-Aşkım ne yapıyorsun?

-Gördüğün gibi ,sende gelsene.

Önce itiraz etsede en son dayanamadı ve yanıma oturdu.

-İlginç bir final oldu.

-Evet takım elbisen biraz bozuldu.

Gülümsedi ellerimin üstüne ellerini koydu."Önemli değil canım. Bu geceyi de bittirdik."

-Evet..

-Artık okullarda tatile girdiğine göre bütün vakitler bizim mi?

Bir anda Yiğit'e söylemeyi unuttuğum konu aklıma geldi.

-Anteramlardan önce biliyorsun bir hafta boşluğum var.Ailem ile İzmir'e gitmeye karar verdik. Eğer...

-Neeee?!!

Birden havuzdan ayaklarını çıkarıp ayağa kalktı. Bende hemen kalktım, sinirle bakınca konuşmaya devam edemedim.

-Yiğit! Beni dinler misin?

-Ben günlerce anteramanlarının bitmesini bekledim. Okul tatil olsun diye bekledim ve şimdi bana İzmir'e gitmekten bahsediyorsun. Hem de bana hiç sormadan kendin karar veriyorsun. Söyler misin ben senin hayatının neresindeyim?

-Beni bir dinlesen...

-Hayır sen beni dinle. Sen çoktan kararını vermişsin ve bana sadece haber veriyorsun.

Dinlemeden arkasını dönüp gidince tek kelime edemeden kaldım. Oysa cümlemin devamını dinleseydi her sene gittiğimizi söyleyecektim. Eğer isterse birlikte gidelim diyecektim, ama her şey birbirine girmişti. Bir süre beklesem de geri gelmeyeceğini anladım. Bu gecenin sonunu böyle hayal etmemiştim.

~~~~

Gözlerimi açtığımda hava yeni aydınlanıyordu. Telefonu elime alıp baktığımda arayan soran yoktu. Kahvaltıdan sonra İstanbul'dan ayrılacaktık. Yine dayanamadım ve Yiğit'i aramaya karar verdim. Gece de kaç kare aramıştım,ama cevap vermemişti. Sonuna kadar çalam telefon açılmadı. Mesaj kısmına girip yazmaya başladım.

" En azından sonuna kadar dinleseydin. Kahvaltıdan sonra yola çıkacağız ve bir hafta yokum. Seninle böyle ayrılmak istemiyorum."

Mesajı yollayıp bekmeye başladım. Cevap gelmeyince üstümü değiştirip aşağı indim. Telefonun titremesi ile hemen elime aldım, mesaj gelmişti.

"İyi yolculuklar "

Sadece bu kadar yazmıştı. Sinirle telefonu cebime koyup masaya oturdum. Annem ve babam el ele aşağı inince zor olsa da iyi görünmeye çalıştım.

-Günaydın kızım.

-Günaydın anne.

-Günaydın bir tanem.

Babam yanağımdan öpüp masaya oturdu. Annem de oturunca kahvaltıya başladık.

-Yiğit ne zaman geliyor? Geç kalmayalım.