Yeni Hayatım (Tamamlandı)

Finall

Dokuz Ay Sonra

Zaman su gibi akıp geçmişti. Daha dün gibi aklımda doktorun hamilesiniz deyişi. O andan itibaren iki kişiyken üç kişi olduğumuzu hissettim. Haberi alan bütün aile de bayram etti. Herkes cinsiyetine göre alacaklarının listesini yaptı.

Tabi babam(Ömer) Nil'e sitem etmekten geri kalmadı. Kardeşim pes edip sonunda hameliler kervanına katıldı. Bir kız yeğen bekliyoruz.

Kesin oğlumuz yeğenine iyi abilik yapar. Bu arada bizim de oğlumuz olacak. Cinsiyet öğrenince ortalık baya karıştı.

Üç tane baba olduğu için hiç onların isimlerimden birini düşünmedik. Günlerce düşündükten sonra "Yağız" isminde anlaştık.  

Şu anda sevgili oğlum annesini sabahın erken saatinde baklava isteği ile kaldırmış mutfağa sürüklemişti. Kocam kollarını bedenime sarınca kendimi geriye bıraktım.

-Aşkım erkencisin.

-Oğlumuz uyutmadı canım.

-Bak sen ne yapmış?

-Tüm gece 'Anne geliyorum galiba' dedi durdu.

Bir anda kollar çekildi ve Yiğit yavaşça beni kendine çevirdi.

-Hayatım sen ne diyorsun?

-Diyorum ki oğlumuz bu gün gelecek sanırım. Geceden beri sancım var.

Haliyle şaşkındı. "Ne kadar rahat konuşuyorsun. Şaka mı yapıyorsun?"

-Aşkım niye şaka yapayım? Şu tatlıyı yiyeyim seni kaldıracaktım. Hastaneye gidelim diyecektim.

Hala inanmamış gözlerle beni süzüyordu. Hayır ne bekliyor anlamadım ki.

-Neden öyle bakıyorsun?

-Yani senin telaş yapıp 'geliyor,geliyor' diye bağırman gerekmiyor mu?

Gülümseyerek yakışıklı kocama  yaklaştım. Sıklaşan sancılarımdan biri daha gelince acıyla kaldım. Kocam da haliyle telaş yaptı.

-Tamam anladım, hadi gidiyoruz.

-İyi olur.

Arabaya binip hastaneye geldik. Hemşireler eşliğinde doğum için alınırken sevdiğim adama baktım. Korku, telaş ve heyecanla beni izliyordu. Ne kadar aynı duygularda olsam da gülümseyerek el salladım.

~~~

Saatler sonra kucağımda bebeğim, yanımda aşkım en mutlu anları yaşıyordum.

-İnsan hastaneye gelirken haber verir.

-Anne Yiğit bile doğum yapacağıma inanamadı.

Gözler Yigit'e dönünce, sevgili kocam sinirli bakışlara maruz kaldı.

-Yani çok sakin duruyordu.

-Bek bu konuda kocam haklı.

Gülüşmeler odayı doldururken kocaman mutlu bir aile olmuştuk.

~~~~~

Altı Sene Sonra

-Anne ben kardeşimi istemiyorum.

Güzel oğluma baktığım da dudaklarını büzmüş yine kardeşini şikayet ediyordu.

-Yağız gel canım.

Küçük adımlarla yanıma gelince kucağıma aldım. Altı yaşına giren oğlumuz baya ağır olmuştu.

-Neden istemiyorsum? Hadi anlat annene.

-Oyuncaklarımı karıştırıyor. Hep oyunumu bozuyor.

-Beraber oynasanız olmuyor mu?

-Ama o çok küçük.

Oğlumla dertleşirken Gökçe'nin ağlama sesi gelmeye başladı. Babamızda kapıdan girince ailemiz tam oldu.

-Benim kızımı kim ağlatıyor? Hemen bana hesap versin.

-Baba!!

Kızımız koşarak babasının kucağında yerini almıştı. Oğlumda annesini satıp babasına koşturdu.Yiğit onu da kucağına aldı.

-Hoş geldin hayatım.

-Hoş bulduk güzelim.

Yaklaşıp yanağından öptüm. Huysuz çocuklar gibi bakmaya başladı. Gözümle çocukları işaret edince adam hemen iş başına geçti.

-Oğlum araba mı oynuyordun? Belki bende birazdan gelip seninle oynarım. Ne dersin?

Yağız babasının kucağından atlayıp odasına koşturdu. Arabalar onun tutkusuydu. Kızımız da abisinin gittiğini görünce peşine takıldı. Çocukları izlerken Yiğit beni kendine çekti.

-Şimdi alabilirim.

-Neyi hayatım?

Anlamamışa yatmak güzel oluyordu. Yaklaşırken "Gel ben sana göstereyim." dedi.Bir şey dememe izin vermeden de bizzat dudakları ile göstermiş oldu. Bu adamın hiç bitmeyen aşkını, şımarık çocuk gibi olmasını seviyorum.

Ben bu adamı seviyorum......

Başka bir hikayede görüşmek üzere. Sevgiler, saygılar....

SON