EKİN (Bir İntikam Hikayesi)

1.BÖLÜM - ÜNİVERSİTE #01

Bölüm 1 - Üniversite

Yer: Eskişehir

Tarih: Sonbahar mevsiminin son günleri

Saat: 10:00

Ekin, üniversiteye gitmek için evinden çıkmıştı. Hava rüzgarlıydı, Ekin o gün sonbaharın kandırmaca sıcaklarına güvenerek biraz ince giymişti. Saçları uzun ve siyah, gözleri ise yeşildi Ekin'in. Çok uzun değildi. Normal bir boya ve normal bir kiloya sahipti. Rüzgardan saçları uçuşuyordu ara sıra. Ekin de o anlarda saçlarını toparlamakla meşgul oluyordu. Yanına toka da almamıştı. Evin içerisinde olduğu için de havanın rüzgarlı olduğunu da pek tahmin edememişti açıkçası.

Otobüs durağına vardı sonunda. Okuduğu üniversite evlerine bir hayli uzak olduğu için her gün otobüsle gidip geliyordu. Ailesiyle beraber yaşıyordu Ekin. Annesi babası ve bir de kendinden 2 yaş küçük olan kız kardeşi İdil ile birlikte.

Otobüs henüz daha gelmemişti. Durak çok kalabalıktı bugün. Özellikle üniversiteli gençler oluşturuyordu bu çoğunluğu. Eskişehir; öğrencisiyle meşhur bir ildi. O yüzden yurdun dört bir tarafından öğrenciler geliyor ve burada okuyorlardı. Ekin yavaş yavaş üşümeye başlamıştı. Sonunda otobüste karşıdan göründü. O sırada durakta uğultular oluşmaya başladı. Bütün öğrenciler otobüse en erken binmek ve oturacak yer kapabilmek için şimdiden bir yarışa başlamışlardı bile. Bayanlara öncelik verildiğinden Ekin'de erken binenler arasında yerini almıştı. Tam bu sırada biletini atmak için elini cebine götüren Ekin, biletini almadığını fark etti. Otobüsten inmek zorunda bırakıldı. Otobüs çok kalabalık olduğu için Ekin'in bilet almasını bekleyemedi. Ekin'in başka bir çaresi de yoktu maalesef. Yürüyerek gidecekti okula. İlk dersi kaçıracaktı belki ama günü kurtarmak en iyisi dedi ve yola koyuldu.

Yolda yürürken Ekin, o okulu nasıl bir azimle kazandığını ve üniversite sınavı için nasıl hırs yaptığını hatırladı bir anda. Eski günleri düşündü; Ekin çok hırslı, azimli ve kendi tırnaklarıyla bir yerlere gelmenin isteği içerisindeydi daima. İstediği şeyi elde etmek için hep uğraştı ve didindi. Devamı Sadece ders konusunda da değil, hayatın her alanında. Fakat aşk konusunda o kadar da şanslı değildi Ekin. Bugüne kadar kimleri sevdiyse karşılık bulamamıştı. Erkeklere ilk başta hep arkadaşça yaklaştığı ve pek fazla cilveli olmadığı için hep kaybetti sevdiklerini. Hep platonik oldu bugüne kadar bütün sevdaları. Canı çok yandı, çok sarsıldı, kalbine ve ruhuna çok derin yaralar aldı. Bu yüzden de uzun bir süre sevmemeye kararlıydı, elinden geldiğince...

Okula az kalmıştı. Her ne kadar o sırada bütün sınıf arkadaşları ilk derse çoktan girmiş olsalar bile Ekin'in başka şansı yoktu. Hava da bir hayli soğumuştu artık. Kış iyiden iyiye kendini hissettirmeye başlamıştı. Bu kış çok çetin geçecek gibiydi. Ekin'in soğuktan burnu kıpkırmızı olmuş, gözleri yaşarmıştı.

Okul kapısına geldi sonunda Ekin. Güvenlik görevlisine öğrenci kimliğini gösterdikten sonra içeriye girdi. Hemen koşar adımlarla kendi kampüsüne doğru yol aldı. İçeri girdiğinde ders yeni bitmişti. İlk derse yetişemeyeceğini zaten biliyordu. Sınıfa girip kitaplarını bıraktıktan sonra hemen kampüs kantinine doğru gitti. Sınıfta zaten kimseyi görememişti. Anlaşılan havanın soğuk olmasından dolayı herkes kantinde kendini ısıtacak bir şeyler içiyordu.