EKİN (Bir İntikam Hikayesi)

11. BÖLÜM - YENİ HEYECANLAR #11

NOT: LÜTFEN HİKAYE İLE İLGİLİ YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİNİZ. OYLARINIZ VE YORUMLARINIZ DOĞRULTUSUNDA DEVAM EDECEĞİM. :) KEYİFLİ OKUMALAR.

GELİN : 11.BÖLÜM – Yeni Heyecanlar

 

Yer: Hastane

Saat: 19:20

Ekin ve Erkan ameliyathanenin önüne geldiklerinde şaşırtıcı bir kalabalık onları beklemektedir. Yıldız, Ekin’in annesi, İdil, Yasin ve sınıftan bir kaç arkadaşları hatta ve hatta Serkan. Ekin ve Erkan beraber ameliyathanenin önüne geldiklerinde Yıldız çok şaşırmıştı. Hiç beklemediği bir görüntüydü. Nereden bilebilirdi ki Erkan’ın sürprizini. Yavaşça Ekin’e sokuldu;

YILDIZ: Neler oluyor?

EKİN: Aşk-ı Memnu’dan Adnan replikleriyle gelme lütfen yanıma. Gülmem geliyor. Biliyorsun bu cümleye iki yıldır çok gülüyorum.

YILDIZ: (hafifçe gülümser) Saçmalama şimdi hiç gülünecek yer değil. Dayaklayarak atarlar bizi dışarıya. Hadi anlat. Erkan ve sen...?

EKİN: Merak etme. Henüz affetmiş değilim. Tam ben evden çıkarken kapının önünde onu gördüm. Her tarafı güllerle donatmıştı. Özür felan diledi. Benim de zamanım yoktu. Belki yardımı dokunur diye tuttum buraya getirdim. O değil de Serkan’ın burada ne işi var? Ayrıca annemin...?

YILDIZ: Serkan’ı bilmiyorum. Hiç konuşamadık ama anneni sanırım İdil yolda karşılaşıp getirmiş. Olur da kimseleri yoksa diye yanında refakatçi olarak kalması için.

EKİN: Aferin, iyi düşünmüş. Neyse sen biraz bekle, ben bi Serkan’a merhaba diyeyim.

YILDIZ: Tamam canım.

Ekin, Yıldız’ın yanından ayrılıp, az ileride duvara yaslanmış bir şekilde ayakta duran Serkan’ın yanına doğru gelir.

EKİN: Merhaba

SERKAN: Merhaba Ekin. Nasılsın?

EKİN: İyiyim teşekkürler. Sen nasılsın?

SERDAR: İyiyim bende. Bu arada “siz”li cümleleri bırakabildiğine sevindim.

EKİN: (hafifçe gülümser) Alışacağız zamanla. Size kim haber verdi burada olduğumuzu, hastanın ameliyata kaldırıldığını?

SERKAN: Aslında tesadüfen oldu. Kadını gidip görmek için evlerine gitmiştim. Tam kapının önünde durduğum sırada ambulans gelmiş ve hastaneye kaldırıyorlardı. Ben de peşlerinden geldim. Bahsettiğin şeyi bildiğim için belki bir yardımım dokunur diye. Abimle beraber geldiniz. Barıştınız sanırım...

EKİN: Çok sağol, çok iyisin. Abinle kapıda karşılaştık evet. Barıştığımız söylenemez. Daha doğrusu affettiğim.

SERKAN: Hayırdır? Ne yaptı ki abim bu kadar affedilmeyi haketmedi?

EKİN: Eminim bilmek istemezsin.

SERKAN: İstemesem sormazdım.

EKİN: Aldattı.

SERKAN: (şaşırmış bir surat ifadesiyle) Efendim?

EKİN: Neyse bunu sonra konuşuruz. Şimdi Yasin’in yanına gitmem gerek. Belki bir ihtiyacı vardır. Görüşürüz.

SERKAN: (şaşkınlığı atamamış bir halde) Görüşürüz...

Ekin hemen ameliyathanenin kapısında gözyaşları döken Yasin’in yanına geldi. Etrafında sınıftan bir kaç arkadaşı daha vardı. Önce onları uzaklaştırmaktı niyeti.