My love | A Louis Tomlinson Fanfic

8

Al zingend opende ik de deur. Ik voelde me zo gelukkig! Ik nam mijn mini-iPad en besloot met mijn nichtje te facetimen. Ze moest echt weten wat ik allemaal had meegemaakt! Wacht eens, zou Louis het wel goed vinden als ik over hem vertel? Ik wou een sms'je sturen om het te vragen, maar ik had zijn gsmnummer niet. Met een diepe zucht stapte ik uit mijn bed en ging opnieuw naar buiten. Ik belde aan bij het huis van Louis. De deur werd geopend door een jongen met krulletjes.

"Hoi, ik ben Camille." stelde ik mezelf voor.

"Hoi, ik heet Harry." antwoordde de jongen.

"Is Louis misschien thuis?" vroeg ik.

"Oh, dus jij bent het meisje die een glimlach op Louis' gezicht kan toveren!" grinnikt Harry. Ik bloosde, was dat echt waar?

"Ik zal Louis even roepen, bedankt trouwens. Sinds hij jou kent, is hij veel aangenamer om mee samen te leven." voegt hij eraan toe.

"LOUIS, jouw Camille staat voor de deur!" roept hij. Opnieuw begon ik te blozen, jouw Camille?

Louis rende de trap af en knuffelde me.

"Hey Cammie! Kon je niet zonder me?" grinnikt hij.

"Hahaha! Droom verder boy. Oke nee, ik heb een vraagje."

"Stel gerust."

"Mag ik je telefoonnummer?" vraag ik voorzichtig.

"Tuurlijk! Geef je telefoon maar dan zet ik mijn nummer erin."

Ik haalde mijn telefoon uit mijn broekzak en hij gaf zijn telefoon aan mij. Ik zette mijn nummer onder de naam "jouw Camille".

Ik: Mag ik over jou vertellen tegen mijn nicht? Ze is een enorme fan!

Louis: Jij mag alles!

Ik: Bedankt. Ik ga dan maar weer.

Louis: Daag!

Ik: Daag!

Alweer trok Louis me in een afscheidsknuffel, ik was het nu al gewoon en knuffelde hem terug.

Louis liet me los en ik stapte het pad af naar mijn huis. Ik was mijn kamer nog niet in of ik voelde mijn telefoon al trillen.

Van: jouw Louis

Aan: Camille

Hoi babe!

Ik mis je nu al!

Ik denk dat ik je leuk vindt Camille!

Nee, ik denk het niet, ik weet het zeker!

xxx