My love | A Louis Tomlinson Fanfic

21

Vandaag was de begrafenis voor Claire. Ik deed mijn badjas aan en stapte naar beneden. Louis sliep nog, dus die maakte ik niet wakker. Ik had een idee om hem te verrasen.

Ik nam een dienblad en begon met 2 boterhammen met choco te smeren. Daarna nam ik 2 glazen die ik vulde met fruitsap. Ik nam nog 2 stukjes chocolade en liep met het dienblad in mijn handen naar boven. Ik zette het even op mijn bureau en maakte Louis zachtjes wakker.

"Ik heb een ontbijtje gemaakt voor ons," zei ik. "Mmm, lekker," mompelde Louis. Ik nam het dienblad en zette het tussen ons in op het bed. We aten alles rustig op. "Het was heel lekker," zei Louis. "Het was gewoon een boterham?" giechelde ik. Louis gaf me een kus en een knuffel.

"Ben je klaar voor de begrafenis?" vroeg hij. De glimlach op mijn gezicht verdween. "Niet echt," antwoordde ik. "Ik blijf bij je," zei Louis. "Dankje," antwoordde ik. We stapten uit bed en deden onze kleren aan voor de begravenis.

Ik had een zwart jurkje van kant aan en Louis een zwart kostuum. Daarna deed ik mijn haar. Ik krulde het en liet het vervolgens losjes over mijn schouders hangen. Louis ruimde ondertussen het dienblad af en we vertrokken naar de kerk.

Mijn moeder, Mauro, Anna, Thomas en Kaat zaten al helemaal voorin dus we gingen naast hen zitten. De kerk zat helemaal vol, de begrafenis begon. Ongeveer in het midden zou ik mijn brief voorlezen. Ik wandelde naar voren en nam mijn brief uit mijn zak. Ik begon langzaam voor te lezen.

Liefste Clairetje,

Toen jij geboren werd, kreeg ik mijn eerste zusje.

Onmiddellijk hield ik van jou.

Je was zo klein en breekbaar.

Ik durfde je bijna niet vastnemen,

bang om je pijn te doen.

Ik bewonder je echt.

Toen je ziek werd, bleef je lachen.

Je gaf nooit op.

Toch ben je verloren.

Maar ik zal altijd van je houden.

Ik mis je Claire.

Ik mis je blonde haartjes.

Ik mis je mooie glimlach.

Ik mis je fonkelende ogen.

Ik mis je schattige getrippel.

Ik mis je doorzettingsvermogen.

Ik mis je aanwezigheid.

Maar in mijn hart zit jij voor altijd!

Liefs je grote zus Camille

De tranen stroomden over mijn wangen. Ik stapte terug naar mijn plaats en zag dat bijna iedereen aan het wenen was. Louis gaf me een knuffel en nam mijn hand vast. Ook mijn moeder las nog iets voor. Mauro en Anna hadden een tekening gemaakt voor Claire en Thomas had een gedichtje geschreven. Alles wat we hadden gemaakt, werd in de kist gestoken.

De begrafenis was gedaan en we liepen naar het kerkhof. Claire's graf was prachtig, er hing een foto van Claire op. Ik kreeg alweer tranen in mijn ogen. Claire's kist werd in het graf gehesen en iedereen verliet het kerkhof. Wij bleven als laatste achter en vertrokken dan ook naar ons huis.

____________________________

Wow, echt bedankt voor alle votes!

Nu zou ik graag 10 votes willen.

Comment?

Vote?

Xxx