Birçok bölüm yayınladım. Ziba biraz kafa karıştırıcı ve gerçekten çok inatçı. Bu bölümde çok sinir olacaksınız Ziba'ya ama ne yapalım bu da onun özelliği. Demir gerçekten de Ziba'ya ne hissediyor? Hepsini göreceksiniz. Hikayemin konusu da yavaş yavaş ulaşması gereken yere ulaştı. Aşk ve vazgeçmek! İki duygu da çok yoğun olacak. İyi okumalar. Yorumlarınızı bekliyor olacağım.
-------------------------------------------------------0-------------------------------------------------------
Şu an olduğum yere ben bile inanamazken hala camdan dışarıya bakarak bitip giden yolu izliyordum. Aslında daha çok bitmesini istemiyordum. Her geçen ağaç bana acı veriyordu. Sanki bir şeyleri kaybedeceğim gibi. Çok garip bir histi. Cama nokta nokta yapışan yağmur tanelerinin camdan çaresizce kayıp yere düşüşünü izliyordum. Aynı zamanda deli gibi de düşünüyordum.
"İyi misin?"
"Ne konuştunuz?"
"Bilmen gereken bir şey olsaydı zaten kapının önünde değil içeride olurdun değil mi?"
"Gerçekten çok uyuzsun Demir. Bunu biliyorsun zaten değil mi? Delireceğim cidden!"
Demir gülmeye başladı.
"Gerçekten sevimlisin."
"Ne?"
"Duysaydın."
"Hep böyle yapıyorsun. Meraktan gece uyuyamıyorum artık. Sende kaldığım gün de aynı şeyi yaptın. Tek duyabildiğin fısıltı gibi kısık sözler. Anlamıyorum. Bir dahakine yüksek söyle de duyayım bari Kazanova."
"Eğer duyarsan eğlencesi nerede bu işin?"
Gerçekten beni sinir etmekten zevk alıyor. Ona dönük olan bakışlarımı yumuşattım aklıma gelen olay yüzünden. Gülümsedim. Bedenimle birlikte ona döndüm.
"Mmmm..."
"Ne oldu gene?"
"Ben bir şey merak ettim."
Kafa salladı.
"Şey..."
"Evet?"
"Acaba... Bana seslenmeden kaç dakika önce gelmiştin?"
"Neden duymamam gereken bir şey mi vardı?"
"Yok yani sadece soruyorum."
Bu çok ikilemde bırakıcı bir cümle. Duydu mu? Duymadı mı? Cidden delirtiyor. Sonra da ona inanmamı bekliyor. Hem o da neydi öyle resmen benden hoşlanıyor diye düşünecektim.
"Senden hoşlanıyorum."
Şaşkınlıkla ona döndüm. Gözlerim pörtlemişti. benim düşüncelerimi nereden bilebilir? Uzaylı mı acaba?
"Cidden bu sen misin? Uzaylı falan değilsin değil mi? Akli dengen de yerinde emin miyiz buna? Hasta mısın?"
"İşte bu da bir sebep."
"Ne?"
"Senden hoşlanmamın bir sebebi sanırım. Gerçekten garipsin. Şu lafı duyunca "Ne? Gerçekten mi? Şaka yapıyorsun sanırım?" Bu tür şeyler söylemen gerekirken "Sen uzaylı mısın?" Diyorsun. Gerçekten normal değil. Acaba psikolojik bozukluk mu? Bünyen zayıf, her yerde düşüyorsun, yürümeyi unutmuş bibisin, dikkatsizsin, sakarsın,... Bunların sebebi acaba öyle bir hastalık olabilir mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kapalı Hayatlar
Teen FictionOlayın dolandırıldığı ve söylenenin uzatıldığı hikayeler! Hiç bana göre değil. Bu hikaye tesadüf gibi görünüyor. Fakat... Gerçekten öyle mi? Bazı acılar karşılaşıyor fakat bunun sebebi tesadüf mü?
