Dük'ün Tutkusu

6.Bölüm

Penelope iki yaramazın arasında kalmıştı.Sabahtan beri George’un şakalarıyla uğraşıyordu.Dük ile yaşanan yakınlaşmadan sonra iki gündür ondan kaçıyordu.Sanki evin içinde köşe kapmaca oynuyorlardı.Şimdi de Isabella saklanmıştı onu bulmaya çalışıyordu.Kütüphaneden tıkırtılar geliyordu.Yaklaştıkça kıkırdamaya dönüştü.Kapıyı aralayıp sessizce içeri girdi,kitaplığın yanındaki koltuğun arkasına saklanmıştı kesin.Tam koltuğun arkasına geçtiğinde kafasından aşağı bir kova dolusu su döküldü.Buz gibi su onu şoka sokmuştu.Bir şeyler yapmasını bekliyordu ama George kitaplığın tepesine çıkmış ona Isabella ile birlikte komple kurmuşlardı.Sinirle yüzüne yapışan saçları çekemeden arkadan bir kahkaha duydu.Sinirle sese doğru dönünce Dükün kapıya dayanmış onun haline güldüğünü gördü.Bu onu daha çok sinirlendirdi.Sonra dükün ona bakışı birden değişti.Üzerindeki beyaz elbise su yüzünden üzerine yapışmış olduğu gibi içini gösteriyordu.Dükün bakışları gögüslerinin üzerinde durdu.Penelope’nin vücudu hemen onun bakışlarına tepki vermiş gögüs uçları sertleşmiş sanki kıyafetini zorluyordu.Penelope  ne yapacağını şaşırdı.Dük’ün ona bakışı sanki onu baştan aşağı soyuyormuş gibiydi.
Penelope acele ile üzerine şalını örtünüp çocuklara döndü ve"Küçük yaramazlar bu yaptığınızı unutmuyacağım ve bunun intikamını alıcam.Bence akşamları yatağınıza dikkat edin."diyerek Dük'ün yanından hızla odasına doğru uzaklaştı.Hala arkasından tehdidine kanmayan çocuk kahkahaları geliyordu.Yanakları Dük'ün bakışlarındaki ateş yüzünden kıpkırmızı olmuştu.
O kadar yaşananlardan sonra bir de böyle Dük'e yakalanmıştı.Hırsla odasına girip hassaslaşan vücudundan ıslak elbiseyi çıkartıp üzerine kuru elbisesini giydi.Öğlen yemeğine inmiş olduklarını düşündüğü küçük şeytanlara planladığı şeyi yapabilirdi.İntikam soğuk yenen bir yemekti ve küçük şeytanlar bunu çoktan hak etmişti.Kendi kendine gülerek doğru bahçeye çıktı ve küçük derenin yanına gitti.Yanında getirdiği bez torbanın içine suyun içinden yakaladığı ufak sümüklü böcekleri koydu.Yine aynı yoldan sessizce çocukların odasına gidip etrafı kolacan ettikten sonra yataklarının içine sümüklü böcekleri koyup bir güzel yatakları kapattı.Yaptığı işten memnun bir şekilde etraftan delilleri yok edip öğlen yemeğine indi.Tüm yemek boyunca yüzündeki sinsi gülümsemeyi saklamaya çalışarak sessizce çocukların onu nasıl alt ettiğiyle ilgili Dük'e böbürlenmelerini dinlermiş gibi yaptı.Ama sanki Dük onun ne yaptığını biliyormuş gibi alaylı gözlerle ona bakıyordu.Penelope,Dük ile suç ortaklığı yapmaya dünden razıydı.
Dük yemekten sonra gözleri gülerek,"Hadi çocuklar bugün çok yoruldunuz biraz şekerleme yapın."dedi.
George,"Haklısınız efendim.Bu gün Penelope'ye komplo hazırlarken tüm enerjim bitti."dedi ve yanında gülen Isabella'yı çekiştirerek odalarına çıktılar.
Penelope yemek yemeyi keserek suç ortağına gülen gözlerle baktı ve"Umarım süprizimi beğenirler."dedi.
Dük,"Eğer ben onlardan önce seni bahçede elinde torbayla görmeseydim az kalsın yakalanıyordun.Ama bir dersi hak etmişlerdi."ve elini tutup okşayarak devam etti,"Her ne kadar ben ıslak halini beğensem de."dedi.
Penelope'nin birden tüm nabzı sanki onun okşadığı yerde atıyormuş gibi geldi.Tam o anda yukarıdan bir çığlık sesi geldi.Dük gülen gözlerle Penelope baktı ve ikisi aynı anda kahkahalarla gülmeye başladılar.