I Need You

chap.5

(chapter 5:she's back!!)

August 21 20**

Someone's POV

"welcome passager's at NAIA philippine airport"

"hmm" nilanghap ko ang simoy ng hangin

*brooomm!*

*cough*cough*

"peste polluted parin "

Asan naba ang sundo ko kakainip ha

"jamela!!!!!!"

Ah yan na

By the way ako si jamela park kim half korean half filipino 18 yrs old cousin of katrin on the mother side her full name is katrin mae park yoon haba

My middle name is park just you know

"your late!" init init eh

"sorry na nalate akong nagising nagbasa pa kasi ako"naka busangot na sabi ni kat

Pero napansin ko na medyo malungkot yung mata nya at parang galing sa iyak pero pinabayaan ko na siguro eyebags lang yun tama malakas si kat kaya di yan iiyak ,kat ang tawag ko sakanya

"tsaka di mo ba ako namiss at nag susungit ka jan"dag dag nya

*tok!*

"aw!"

"dapat nga ako mag sasabi nyan sino ba ang nagbakasyon ikaw? Ikaw?" me

"ikaw,sorry na bati na tau plss"* insert puppy eyes*

Ugh!

"you know i can't resist that come here give me a hug" lumapit naman agad sya at dinamba ako ng yakap

Hay miss ko na tong baby girl ko eh im older 2 months ok!?

"tara na may jetlag pa ako kahilo" reklamo ko totoo naman para akong binaliktad kanina ako pa nga ang naunang lumabas eh

"hahaha sige pa hatid tau kay butler k" nag nod lang ako

At sinundan sya

"nga pala asan si kuya james bat hindi kayo sabay umuwi?" yup my kuya ako si james park kim

"ah hindi eh busy sa pagiging model eh baka next semester sya papasok" nga pala model kami ni kuya sa paris

Sa ngayon wala akong time para sa pag momodel tatapusin ko muna pag aaral ko kasama si baby kat

Sumakay na kami nang dumatong si butler k para umuwi sa mansyon nila baby kat dun na daw kasi ako maninirahan dahil on contruction palang yung mansyon na pinapagawa ni daddy

"andito na tayo!" masayang sabi nya nag nod lang ako at nag paalam na matutulog na

Katrin's POV

Hay miss na miss ko na talaga sila ni insan

Nang maka uwi kami nag paalam sya na matutulog na kaya pinayagan kona bukas nalang kami mag uusap sakto saturday mag bobonding din kami

Hehehe

Teka alam kong madami sa inyo ang nagugulohan sa nangyare samin ni kenjie nung ina alokan ko sya ng pag kain

Eto sasabihin kona
*flashback*

"oy kenjie sige na kainin mona wala namang lason eh" pag mamaka awa ko grabe na iiyak na ako ngayon ko lang to gagawin nakaka attrack narin kami sa mga duma daan may bulungan panga na nag patigil sakin

"grabe naman oh yung babae pa ang nag mamakaawa ,kung ayaw kasi ng lalaki dapat pabayaan na nya di yung pinag pipilitan pa ang sarili mga cheap"

Napatigil din si kenjie sa paglalakad at humarap sakin lumapit din sya

Halaaaa!!! Anong gagawin ko tumakbo??

Haist wag na

"siguro narinig mo yung sinabi no wag nang ipag pilitan kong ayaw ng isa sinasaktan mo lang sarili mo" kong nyang sabi at kinuha yung lunch box at tinapon sa paanan ko

Kahit na nangingilid na yung luha ko pinakita ko paring malakas ako kaya ngumiti parin ako pero pilit

Tumalikod na sya at iniwan nya na ako

Tumakbo ako sa mansyon at nag kulong umiyak lang ako ng umiyak dahil sa sakit na nararamdan ko

And there i recieve a message na uuwi ngayon ang aking beloved insan na si pamela

Kaya kahit ayaw kong lumabas ,lumabas parin ako nag lagay panga ako ng mascara para di mahalata yung mugto kong mata

And the rest is history

*end of the flashback*

-----
Sorry po sa wrong typos sa mobile phone kasi ako nag uupdate tsaka sorry kung short UD po to

(katrin and jamela on the multimedia