Special BEINGS

(6) Treasure Chest

•◘○ TREASURE CHEST ○ •

➳

     I'm here again, watching stars in the sky, waiting for some shooting stars that will pass, daydreaming, thinking, crying and praying.

     Kakagising ko lang muli sa bangungot, Yes! It was just a nightmare... Again!

     "Hay buhay! Why? Why do you need to do that to me?", sabi ko habang dumadaloy ang mga luha sa aking magkabilang mata, kinakausap ang kawalan, kinakausap ang sinuman.

     Wala ulit akong suot na pang itaas, gusto kong damhin ang malamig na hangin na lumalampas sa akin habang nakatayo sa tapat ng bintana.

     I'm holding a small old keychain, a very simple crucifix keychain from my mother. Binigay niya sa akin nuong una akong tumungtong sa eskwelahan, It is made up of steel and beautiful glass designs on the tips and center of the cross, tapos may nakaukit na parirala sa pahalang na linya ng cross–cree en el poder.

     Isang keychain na isa sa mga natitirang alaala niya sa akin, hanggang ngayon natatandaan ko pa ang sinabi niya.

     "With this keychain you are strong, with this keychain you are stronger, with this keychain you are the strongest, with this cross you will conquer EVERYTHING, cree en el poder".

     I can still remember that she read the words on the cross habang lumuhod siya sa harap ko, smiled a little covering her beautiful eyes, then hugged me, simple lang ang ibig sabihin ng cree en el poder –believe in power.

     Hindi ko na tinanggal at inilayo ang bagay na ito sa akin magmula pa nang ibinigay niya, lucky charm ang tawag ng iba pero hindi naman ako naniniwala sa ganon.

     "LUCK is not a matter of chance, it is a matter of hardwork". Hindi ko ito itinuturing na pampaswerte bagkos para sa akin, ito ang alaala sa akin ng aking ina. Ang aking ina na hindi ako kailanman iniwanan at iiwanan, ang aking ina na alam kong kasama ko parati, kasi andito siya, nararamdaman ko kung nasaan siya, buhay na buhay at pumuprotekta, hindi pa siya patay, nandito siya, nandito siya..... sa puso ko, hindi siya kailanman aalis at mawawala sa tabi ko dahil nasa loob ko siya. Parte siya ng pagkatao ko.

     Heto ako ngayon, lumuluha at muling pinagmamasdan ang kalangitan, tinatanong kung bakit ako nakaranas ng ganoon, ngayon ko lang muling narealize at napagtanto na panaginip lamang ang lahat, niloko na naman ako ng aking sarili, panaginip lamang ang nangyari sa eskwelahan, pero nalulungkot ako.

     "Tsssssskkkkk"

     "MERF!!!!"

     Nagflash sakin ang mga tunog at salitang iyon. Kahit panaginip lamang ang lahat dama ko ang sakit, dama ko ang sakit na hindi ko kakayaning mawala siya, dahil si Merf ay ang matalik kong kaibigan. RIGHT! FRIEND. Natatawa ako sa sarili ko. Ilang beses ko na siyang nililigtas, miski sa maliliit na bagay. Siya na lamang ang dahilan kung bakit nagagagamit ko ang saysay ng kapangyarihan ko, kahit na may pangangamba lagi ko siyang tinutulungan, kasi nga KAIBIGAN ko siya.
    
     Sumilip ako sa baba ng kama ko at kinuha ang maliit na treasure chest na gawa sa kahoy, my mother also gave it to me, pero bigay din daw ng pinaka importanteng tao sa kanya, but I never asked why and who was that person, maybe it's just Dad's fancy gift to Mom.