Special BEINGS

(7) Candle Light

•◘○ CANDLE LIGHT ○ •

➳

     I'm just floating, floating in nothing, a world full of darkness.

     Pamilyar sa akin ang lugar na ito, ilang beses na akong napadpad sa kawalang ito, at alam ko kung nasaan ako, tulad ng dati, nasa loob ako ng sarili ko, sa loob ng sarili kong utak, dahil -isa itong panaginip, again!!! Pero iba, for me this dream is special.

     Marami na akong nagawa simula pa kanina ng mapadpad ako rito, naghintay, lumutang, naghintay, lumutang at naghintay, isa pa pala tsaka lumutang. Ngunit kahit wala akong ginagawa kundi maghintay, may iba sa pakiramdam ko kapag nandito ako sa dimensyong ito, para bang nararamdaman ko na napaka safe at komportable ko, parang tahanang walang lungkot at puro saya kahit wala akong makita kundi purong itim, itim na itim, isang mundong puno ng kadiliman at kawalan.

     Mayamaya biglang may isang kislap ng liwanag sa harapan ko, tinitigan ko ito at pinagmasdan, walang reaksyong mababakas sa aking muka dahil sa pananabik kahit masaya ako sa loob ko, nagpatuloy sa pagkislap ang liwanag at naging isang maliit na apoy, a fire that looks like a candle's flame, but, Just that, a flame without fuel or the candle itself. Weird.

     See! If I'm in the real world this can't be possible since for you to make a fire you'll need Oxygen, Fuel and Heat, ngunit ni hindi ko nga maramdaman kung may hangin sa mundong ito, wala namang katawang kandila na magiging fuel, tsaka saan naman manggagaling ang Heat na pagmumulan ng apoy? Sa mga bagay na yan alam kong may kakaiba. But I'm used to it, ilang beses na ba akong nakaramdam ng ganito, lagi na lang, immuned na ko sa mysteries, in other word sanay', alright! mai-post nga mamaya with #sanay, haha. Biro lang.

     "Hola Roe!, Buenas Noches", tulad ng dati narinig ko ng muli ang malalim niyang boses na lagi niyang iginugulat sa akin sa tuwing napupunta ako sa mundong ito sa paghihintay.

     "Hi, Candlelight", sinabi ko ito ng may galak at pananabik tsaka sinabayan ng ngiti, yun nga pala ang tawag ko sa kanya. "Its been a long time, tagal mo ng hindi nagpapakita sa akin"

     "Oh, Yes my dear! I'm so sorry for that"

     "I understand"

     "By the way, how are you?"

     "Tsss, I'm fine, are you kidding? You are me, you are inside me, you are an intruder, you know everything to me"

     "Di ka parin nagbabago. Haha. Siyempre iba pa rin yung nakakausap kita, and also, kahit andito ako sa sarili mo, hindi parin kita ganoon kakilala"

     "I have a question", tumigil ako ng sandali at panandaliang namayani ang katahimikan sa pagitan namin. "Baliw na ba ako? At nakikipag-usap ako sa sarili ko? Haha"

     "Haha. Nice question. Of course Not. Malayo pa tayo diyan"

     "So, I'll be crazy in the future? Wahahaha", biro kong tanong na may kasamang halakhak.

     "Depends upon the situation, haha, you know, ang pagkabaliw ng isang tao ay nasa kanya ring desisyon, If you know that you are strong, well, you won't"