AFFECTION [Completed]

Part 2

(Zawgyi)

"သား Minnie မ်က္ႏွာက ဘာျဖစ္တာလဲ..??"

Appa က စိုးရိမ္စြာေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ေယာင္ယမ္းအုပ္လိုက္မိတယ္....။ Appa ရဲ႕သား ရိုက္တာခံရတာေလလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ Hyung အဆူခံရမွာေပါ့...။

"ေခ်ာ္လဲတာပါ Appa"

မုသားသံုးလိုက္မိလို႔ ကၽြန္ေတာ္မလံုမလဲျဖစ္သြားရေပမယ့္ Hyung ကေတာ့ သူနဲ႔မဆိုင္သလိုပင္ မနက္စာကိုေအးေအးလူလူ စားေနဆဲ....။ Appa က ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက ဒဏ္ရာကိုပဲျမင္ႏိုင္တာပါ...။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက ဒဏ္ရာကိုမွမျမင္ႏိုင္တာ...။ မခ်စ္သင့္တဲ့သူကို ခ်စ္ခဲ့မိလို႔ ဘုရားေပးတဲ့ျပစ္ဒဏ္လို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္သေဘာထားပါ့မယ္ Hyung......

"အခုေရာနာေနေသးလား Minnie??"

"မနာေတာ့ပါဘူး Appa ကၽြန္ေတာ္ကေမ့ေတာင္ေနတာ"

ထပ္လိမ္မိျပန္ၿပီ.... ေပါင္မုန္႔တကိုက္ဝါးလိုက္တာေတာင္ နာက်င္သြားတဲ့မ်က္ႏွာတျခမ္းကို ဘယ္သူမွမရိပ္မိေအာင္ဖံုးကြယ္ရင္း ဆက္မစားေတာ့ပဲ ႏြားႏို႔တခြက္ကိုသာ ေကာက္ေမာ့ခ်လိုက္တယ္....။

"ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ေတာ့မယ္"

"ဟဲ့သား...မနက္စာလဲေကာင္းေကာင္းမစားဘူး"

"ကၽြန္ေတာ္မဆာလို႔ပါ Omma"

လူႀကီးေတြကိုခပ္ျမန္ျမန္ပဲေက်ာခိုင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္အခန္းထဲျပန္၀င္လာလိုက္တယ္...။ Hyung ကကၽြန္ေတာ့္အရင္ စားၿပီးသြားလို႔ အေပၚတက္ႏွင့္ေနၿပီ....။ ေတာ္ၾကာကၽြန္ေတာ္ေနာက္က်လို႔ Hyung နဲ႔ ေက်ာင္းအတူတူမသြားရေတာ့မွာ စိုးရိမ္မိတယ္....။

ကၽြန္ေတာ္အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ Hyung က ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ႕မွာရပ္ကာ သူ႔ဆံပင္ေတြကို ေသခ်ာသပ္ယပ္ပံုက်ေအာင္ ၿဖီးသင္ေနေလတယ္...။ အက်ႌမ၀တ္ထားတဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ႕ေယာက်ၤားပီသလြန္းတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာကလဲ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းလွတယ္...။

ကၽြန္ေတာ့္ထက္တႏွစ္ပဲႀကီးတဲ့ Hyung က အားကစားလိုက္စားလြန္းလို႔ ကိုယ္ခႏၶာေတာင့္တင္းေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကအရပ္ရွည္တာပဲရွိတာ ပိန္ပိန္ပါးပါးေလးပါပဲ...။ Hyung ကဘာလို႔ အျမဲတမ္း Perfect ျဖစ္ေနရတာလဲ...??