AFFECTION [Completed]

Part 25

(Zawgyi)

Hyung ဒီေန႔လဲအလုပ္ကျပန္လာတာနဲ႔ ခဏေတာင္မနားပဲေရခ်ိဳးကာ အျပင္ထပ္သြားဖို႔ ျပင္ေနျပန္တယ္... အရင္ကဆို အလုပ္ကျပန္လာရင္ သမီးနဲ႔ေဆာ့ခ်င္ေဆာ့ ဒါမွမဟုတ္မၿပီးျပတ္ေသးတဲ့အလုပ္တခ်ိဳ႕ကို စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ၀င္လုပ္ရင္လုပ္ေနက်ပါ...

အခုေတာ့ Hyung တေယာက္ အိမ္မကပ္တာၾကာလွၿပီေပါ့... ကၽြန္ေတာ္ကေရာ ဘာေျပာလို႔ရမွာလဲ..?? အျမဲတမ္း Hyung ကို အေလၽွာ့ေပးေနသူပီပီ အခုလဲ Hyung ဘယ္သြားသြားဘာလုပ္လုပ္ ၾကည့္ေနရံုမွအပ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့... Hyung ကလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို အေရးတယူလုပ္ၿပီး ေျပာမေနေတာ့ပါ...

"သမီးေရ ေနပါဦး Appa အျပင္သြားစရာရွိလို႔ပါ"

ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ႕မွာရပ္ကာ သူ႔ကိုယ္သူသပ္ရပ္ေအာင္ျပင္ေနတဲ့ Hyung ဆီကို သမီးက ေလးဘက္တြားသြားရင္း Hyung အနားေရာက္ေတာ့မွ ေဘာင္းဘီစကိုဆြဲကာ အတင္းမတ္တပ္ရပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္ေလ... Hyung သာ ေျခေထာက္ေရႊ႕လိုက္ရင္ သမီးလဲဖင္ထိုင္ရက္ ျပန္လဲက်မွာသိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကပဲသြားခ်ီၿပီး ေခၚလာခဲ့လိုက္တယ္...

"Minnie ညစာကိုယ့္ဘာသာစားလိုက္ေတာ့ ငါအျပင္မွာစားမွာ"

Hyung မေျပာလဲကၽြန္ေတာသိပါတယ္... Hyung ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူတူ ညစာမစားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီပဲဟာကို... ကၽြန္ေတာ္ သမီးကိုခ်ီထားရင္းနဲ႔ပဲ Hyung ကို အဓိပၸါယ္မဲ့ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္.... ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သမီးကို Hyung တကယ္ပဲ ေခ်ာင္ထိုးထားၿပီေပါ့ေနာ္...

အရင္ကမွတပါတ္တခါေလာက္ မိသားစုလိုက္ေစ်း၀ယ္ထြက္ျဖစ္ၾကေသးတယ္... အခုေတာ့ Hyung ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ... အလုပ္မ်ားေနလို႔ဆိုလဲ ကၽြန္ေတာ္ေျဖသာႏိုင္ပါတယ္... အခုေတာ့ Hyung ရဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ဖဲ့ယူေနတဲ့သူတေယာက္ေၾကာင့္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိေနတာေၾကာင့္ ရင္ထဲမွာေအာင့္သက္သက္နဲ႔ပါ...

"အင္း Jae ကိုယ္ခုပဲထြက္လာေတာ့မယ္ ေနာက္က်ေနၿပီလား Sorry ပါကြာ ဒီေန႔အလုပ္မ်ားေနလို႔"

ဖုန္းေျပာေနရင္းနဲ႔အခန္းျပင္ကို လွမ္းေလၽွာက္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ Hyung ကို ကၽြန္ေတာ္ဒီတိုင္းေတာ့ၾကည့္မေနႏိုင္ေတာ့... သည္းခံခဲ့ရတာေတြ အရမ္းမ်ားေနေတာ့ ရင္ဘက္ထဲမွာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးႀကီးကို နာက်င္စူးေအာင့္ေနေလၿပီ...