Chapter 8: Matakaw na Asawa

410 2 0
                                    

[JOAO]

The days have passed at nandito ako sa ospital which is in my office. Nandito ako dahil tambak ang trabaho ko. Nothing much happen to us husband and wife. Naglalambingan lang parati. Wahahaa. Sweet ko kasi. (Ang hangin)

In the middle of signing some papers ay di ko tila naisip si Andrea. I just cant take off her eyes on me. Aw haha ano kasi eh. Ang sungit ng asawa ko, wala naman sana akong ginagawang masama eh. Tsaka ang B.I.P.O.L.A.R masyado. Di ko na maintindihan ang mga kilos at ugali nito. Hays! But, every now and then. Glooming na glooming ang asawa ko hehehe. At form na form ang mabundok na b**bs at matambok na b*tt nito.

*paaaaak!*

The fuck Joao! Ang maniac side mo!

Sometimes i'm eye raping my wife dahil sa kalibugan ko. Wag nyo akong sisihin dahil normal lang ito para sa mga lalaki no! Na bigla kayo no? Dahil sa mukha ko, good boy na good boy pero may tinatago rin akong kalibugan no! Hahahaha. Wag nyo akong sisihin dahil sa sexy at hot ba naman ng asawa ko? At araw-araw ko pa itong nakikita? Aba cold shower everyday! Dahil mag iinit ako tsss.

At ang manhid pa nito dahil ba naman expose masyado ang b**bs nito pero parang wala lang siya at ako naman ay pinagpapawisan at ang ang junjun ko nagstanding ovation na tila na excite at naghahanap ng something!

But, i'm enjoy of the accompany  of my wife. Syempre, dahil kahit masungit pa ito, bipolar masyado, ect. Di parin mawawala ang pagka caring nito at loving. Loving nga pero kinukurot ang kagiliran ko. Pinipisil ang pisnge ko dahil nanggigigil daw siya =___= but I have nothing to do. Dahil kapag pinapagalitan ko umiiyak nalang. Para ngang buntis eh dahil sa actions nito. Tsss pero wala namang morning sickness ang asawa ko kaya imposibleng buntis ito, diba?

Habang nag pipirma ako ay biglang pumasok ang sekretarya ko at binigyan na naman ako ng folders para pirmahan ito.

"And Doc, wala napo kasing stock ng First Aid."

"Ah sige, tawagin mo nalang ang ibang nurse na free at sila ang papabilhin mo sa mall. Here's the money." Sabi ko sabay abot ng 30k para sa gastos. Every mauubos ang stocks sa ospital ay nagkakasya ang 30k para sa First Aid at nabubudget naman ng mga nurse. Hindi sa kuripot ako ay, i teach them how to treasure something kaya madaming humanga sa ospital na ito.

"Copy that Doc. So please excuse me po, at lalabas na po ako"

"Barbara wait." Pagpigil ko sa sekretarya ko at tumingin naman ito agad saakin.

"And please, bilhan mo rin ako ng 1gal ice cream. Cookies and cream ang flavor. You may go" sabi ko at lumabas na ito sa opisina ko. I just gave her Php500 para sa ice cream dahil nag cri-crave ako. Hays.

Habang nagpipirma ako, sumasakit narin ang kamay ko. I look at my wrist watch at malapit na palang mag12 at hindi ko pa natapos ito. Kaylangan bilisan ko para maka pag lunch ako. And i hurry sign the papers kahit na masakit na ang kamay ko. Akalain mo naman parang chocolate hills ang pinirmahan ko.

At nang matapos na ako ay pinale ko ang mga papeles at tumayo na sa swivel chair ko. Pero bago paman ako maka labas ay inayos ko ang neck tie ko dahil lumuluwag na ito.

*tok tok tok*

Hmmm, siguro si Barbara na ito. "Come in"

The door slowly opens and i was a bit shock kung sino ang pumasok sa opisina ko. "Andrea?" yes, its my wife who showed up and not my secretary.

"Surprise? Hehe" she giggle slightly. She's really cute... and gorgeous ;) with her hanging shirt and high waist short? Parang gala lang ang dating pero napakaganda nito.

And i approach her with a kiss on lips. Dahil miss ko na itong asawa ko. "I miss you wife" and i broke the kiss and hug her tight.

"I miss you too" at kumalas ito sa yakap ko. Pero biglang kumunot ang noo nito at tumingin saakin

"Hindi kapa nag lunch?" Halong inis na tanong nito and i nod. Inirapan lang ako nito at pumunta siya sa mini living room ng office ko.

"Come here, eat lunch. I cooked for you." Sabi nito at nilabas ang mga tupperwares sa isang paper bag. Huh? Paperbag? Nagdala siya ng lunch para saakin? *0*

Kaya naman dahil tumutunog na ang kalamnan ko ay umupo ako sa tabi nito. Binuksan niya isa-isa ang tupperwares ang nag laway ako sa mga pagkain na dinala nito.

Madaming rice, kaldirita, crispy pata, sinigang, adobong manok, madaming strawberries at chocolate syrup.

Basta't si misis ang maghahanda aba, hindi ko to palalampasan no. Uubusin ko to lalo na't nagugutom ako. Matakaw ako pero hindi halata sa katawan dahil mabilis ang metabolisms ko. Kaya napaka swerte ko.  Diba? Diba?

Biglang nag salita si Andrea at ikinagulat ko. "Titigan oh kakainin?"

Am i spacing out again? Tsss "Kakainin po Ma'am, di ko to palalampasan" sabi ko and gave her a quick peck on the cheeks. Saraaaaap!

Dahil sa gutom na gutom na ako ay kalahati nalanh ang kanin na nadala ni Andrea, gutom pala talaga ako. Kaya naman i eat, and eat dahil sa sarap ng hinanda ng asawa ko. Ang swerte ko talaga sa asawa ko.

[ANDREA]

Seeing my husband enjoying what he ate gives me butterflies on my stomach. I'm enjoy the view. Picture peefect kumbaga dahil enjoy na enjoy sa pagkain si Joao sa niluto ko. I was really planning to visit him here at magdala ng lunch. And to my timing ay wala pa pala siyang lunch kaya i was relief dahil akala ko masasayanh lang ang mga niluto ko.

Days passed. I felt sorry for my husband dahil nag-iiba ang mood ko bigla. Mabara ko, pimagsusungitan ko pa ito. Peronilalambing parin ako. Di ko nga naintindihan eh kung bakit ganito ako lately. Siguro sa weather lang. Ah tama! Weather lang ito.

Habang kumakain ang asawa ko ay pinagmasdan ko ang opisina nito. Plain white ang pintura, plain white ang sala set, maski table at swivel chair nito puti. Walang ka buhay-buhay ang opisina nito. Ito ang problema sa opisina na plain ang color eh. Magiging boring ang pagtatrabaho mo at hindi ma e-enjoy. Mas masaya kong pipinturahan ng ibat-ibang kulang ang wall at ang sala set ay ibahin ang color. I might discuss this with him in the other time.

*tok tok tok*

And i look at Joao, and he's looking at me too. Ang nakakatuwa lang ay puno-puno ang bibig nito ng kanin. Hahahha and he gave me a 'please-look'

"Come in" tugon ko at pumasok ang sekretarya ng asawa ko. Yep, kilala ko siya at kilala niya din ako.

"Good morning Mrs. Enrile. And Doc, here's your ice cream. Any other Doc?" Nilapag niya ang plastic containing the 1gal of ice cream "None, you may go now Barbara" sabi ng asawa ko at sumunod naman ito sakanya at lumabas ng office na payapa.

Tumingin ako kay Joao. At sa laking gulat ko ay malapit nang maubos ang lunch nya. Hahaaha gutom to masyado eh. Hmm, baka dalasanko ang pagpunta dito para naman ay sakto ang lunch ng asawa ko.

"My, open the ice cream" sabi nito. Aba grabi ha? Naubos na ang lunch may dessert pa? "May halimaw ba dyan sa tyan mo Dy?" Nagulat naman ito sa sinabi ko ko and i boost out of laughter. Epic ang mukha ng asawa ko. Hahaha pero bago paman kami mag asaran ay binuksan ko na yung cookies and cream na ice cream.

Kumuha ako ng spoon at binigay ang isa kay Joao at we dig in. Hahaha ang saya pag may MATAKAW KA NA ASAWA!


_________
-Enjoy Reading <3
Bicol_926

The Doctor's WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon