[JOAO]
Busy na busy ako dahil may mga operasyon kaminh dapat ma tama dahil kretikal ang buhay ng isang tao na tinutulungan namin. Pero luckly ay meron akong mga co-doctors na magagaling at naging success ang operation. Tuwang tuwa kami dahil nag cooperate din ang pasyente saamin. At success ang operation.
At dahil dun, nandito ako sa opisina at nagpapahinga. Hays! Doctors will always be Doctors. Doctors that always help people live. Huhu. Naman makatulog nga muna--
Pero bago ako makaidlip ay pumasok si Barbara. "DOC SI MA'AM ANDREA NASA E.R!"
"Whaaaat?!" At tumakbo na ako sa ground floor dahil nandon lahat ng E.R namin! Damn! Ano bang nangyari at nasa E.R ang asawa ko!
Please Lord. Anong nangyari sa asawa ko, help her. Takbo ako ng takbo wala akong pakialam sa mga tao nabangga ko at patuloy parin akong tumatakbo. Nang makarating ako sa E.R ay lumabas si Dr. Jimenez!
"Doc, Andrea Enrile ba ang pasyente?" Tanong ko habang pinagpapawisan.
"Hindi Doc eh, pumunta k nalang sa isang E.R dahil parang may dumating na bagong---" pero pinutol ko ang storya ni Dra at tumakbo sa E.R II.
And there. Andrea, lying on the bed. Walang malayang madaming kalmot at mapula ang pisnge. Dumudugo ang noo nito. Papasok na sana ako ng biglang humarang si Dr. Martinez saakin.
"Dr. Enrile dyan ka muna sa labas at kami na ang bahala sa asawa mo." At sinirado niya ang pinto. What the fuck!! Ospital ko ito!!!
Naghehestirical na ako sa labas ng E.R ng merong humawak ng balikat ko. "M-mom.. /sobs/"
Yes, dumating si Mom. With a worried look in her face. And that, my tears fall in my eyes. Traitor. Napaka traydor ng luha.
"Calm down son, Andrea will be fine. Hush now." Pagpapatahan saakin ni mom.
"P-pero 'sobs' baka merong mangyaring m-masama.. 'sobs' m-mom.. 'sobs' " iyak lang ako ng iyak sa bisig ni mama.
"Everything will be alright. Andrea is a strong woman." Tama si Mom. Andrea, my wife. She's a tough woman. A strong woman that every man should be proud of.
Halos 1hour na kaming naghihintay ni mom sa labas ng E.R at tumahan na ako. Hanggang sa lumabas si Dr. Martinez ng E.R
Kaya naman ay tumayo na ako. "Dr. Enrile?"
"Hows my wife Doc?" Malungkot kong tanong.
"She's very fine Dr. Enrile, nothing to worry. Wala naman siyang head injury. Stress lang siya at nawalan siya ng malay. And any minute ay ililipat na si Mrs. Enrile sa private room. Pupunta ang asawa ko don at meron siyang ibabalita sayo. I should go now." Sabi nito at umalis na sa harapan ko.
"Thank God and Andrea is safe." Sabi ni Mom at yumakap ako sakanya. "Yes, because Andrea is a strong woman Mom." Sabi ko at ngumiti siya saakin.
BINABASA MO ANG
The Doctor's Wife
Romance"Girls are Fragile kahit na ipinapakita nilang malakas sila. Natatakot silang masaktan because they know na mahina sila."-- bakit nga ba ay nasa huli ang pagsisisi?