Chapter XX

97 9 3
                                    

[AUGUST 8, FRIDAY, 1:02 AM]

Max's POV

I felt the breeze on my cheek. I look at the moonlight as it shines brighly. I couldn't sleep. I know I wouldn't sleep tonight.

I looked at my phone and saw my wallpaper. It was me and Anthon. He was pulling my cheeks. It was during highschool. I smiled and realized that I'm experiencing a complete train wreck.

** FLASHBACK **

"Let's break up Maxine" he said.

I looked at him in disbelief.

"Anong sabi mo?"

"I said let's break up."

Naramdaman kong muling tumulo ang luha mula sa aking mga mata. Nagtagpo ang nga mata namin at nakita ko ang sakit na nararamdaman niya.

"I'm sorry Max. Hindi na kita kayang makitang nasasaktan ng dahil sa akin. Ayokong nahihirapan ka." Sabi nito.

Ang sakit pala. Ang sakit pala ng ganito.

"Anthon, sa tingin mo ba, hindi ako nasasaktan ngayon? Sa tingin mo ba, ng dahil jan sa ginagawa mo, hindi ako nasasaktan ah?! Kaya kong tanggapin ang lahat ng sakit sa mundo,wag ka lang mawala sa akin. Dahil kapag nangyari yun, mawawala na din ako."

"What do you mean by that?" Tanong nito ng hindi makatingin ng maayos.

"Ang selfish mo! Napakaselfish mo! Ikaw ba yung nasaktan ng pisikal? Hindi ba ako? Eh bakit ka nakikipaghiwalay? Sa tingin mo ba hindi ako masasaktan dito? I waited for 10 years and a break up is all I get?" I yelled at him.

EverlastingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon