6

365 37 3
                                    

"Γεια Grace!"φωνάζει ο Ashton και την σηκώνει στον ώμο του πριν προλάβει να απαντήσει. Εκείνη στριγκλίζει και τον χτυπάει για να την αφήσει κάτω. Άδικος κόπος.

Την βάζει μέσα στο αυτοκίνητο και κάθεται δίπλα της. Κοιτάει γύρω της σε εμάς. Ο Michael κάθεται στο τιμόνι (ποιος τον άφησε να οδηγήσει? θα πεθάνουμε!), ο Calum στην θέση του συνοδηγού, ο Ashton δίπλα της, όπως και εγώ με την Stella στην αγκαλιά μου. 

"Με απαγάγετε?"ρωτάει. Γελάμε όλοι. 

"Πφφ...όχι..." λέει ο Michael προσπαθώντας να φανεί ένοχος. Μετά ξεκινάει το αμάξι. Εκείνη φαίνεται τρομαγμένη. Προσπαθώ να μην γελάσω.

10 ολόκληρα λεπτά δεν λέει λέξη και ούτε κι εμείς. Φτάνουμε έξω από εκείνο το μαγαζί που βρήκε ο Calum με πράγματα για μωρά. 

"Σοβαρά? Με βάλατε μέσα στο αμάξι και με κάνατε να φοβάμαι για τη ζωή μου με την συμπεριφορά σας, το γεγονός πως οδηγάει ο Michael και το όπλο που κρατούσε ο Calum, μόνο και μόνο για να έρθω μαζί σας να ψωνίσετε για τη μικρή?"σχεδόν φωνάζει.

"Ποιο όπλο?"ρωτάω.

"Αυτό!"λέει ο Calum και σηκώνει ψηλά το νεροπίστολο που κανονικά θα έπρεπε να είναι στην πισίνα.

"Καλά, χαζή είσαι?"γελάει ο Ashton."Δεν το έχεις δει τόσες φορές στην πισίνα? Νεροπίστολο είναι! Σε είχα για έξυπνη!"την χτυπάει ελαφριά στο κεφάλι.

"Χαζή? Με είχες για έξυπνη? Θα δεις τι έχει να γίνει!"του λέει με αρκετά σοβαρό ύφος και βγαίνει έξω. Εκείνος γουρλώνει τα μάτια του και τρέχει από πίσω της. Δεν μπορούμε να ακούσουμε τι έχει συμβεί, διότι έχουν απομακρυνθεί αρκετά.

"Τι εννοούσε όταν είπε πως οδηγώ εγώ?"ρωτάει ο Michael αλλά δεν του απαντάμε. Έχω την εντύπωση πως εκείνη τη στιγμή, η Stella γέλασε. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Λοιπόν, χρειάζεσαι ένα τέτοιο."λέει και μου δίνει ένα παράξενο πράγμα.

"Τι είναι αυτό?"

"Αυτό είναι ένα μάρσιπο."λέει "Και χρησιμεύει για να την κουβαλάς παντού πιο εύκολα."

"Ρε Grace, πόσες φορές πρέπει να ζητήσω συγνώμη?"φωνάζει από κάπου πίσω μας ο Ashton.

"Πείτε του ότι δεν του μιλάω."ζητάει εκείνη. Ο Michael γυρνάει και το επαναλαμβάνει.

"Ναι, το άκουσα!"φωνάζει ο Ashton με αποτέλεσμα να γυρίσουν κάποιοι άνθρωποι εκεί κοντά να μας κοιτάξουν. "Συγνώμη..."μουρμουρίζει

"Πως το βάζεις αυτό?"βλέπω τον Calum να προσπαθεί να το φορέσει στη Stella. Αλήθεια, πως μπαίνει? Εκείνη ξεφυσάει.

"Δώσε τη μικρή στον Luke" Εκείνος μου τη δίνει και η Grace του το φοράει. Μετά παίρνει τη μικρή και τη βάζει μέσα σε εκείνο το πράγμα. Μάρσιπο δεν το είπε?

Όλοι, ακόμα και ο 'θυμωμένος' Ashton, φωνάζουμε "Αααααααα" και για ακόμα μια φορά, όλα τα μάτια είναι καρφωμένα πάνω μας. 

Σαν να το καταλαβαίνει, ο Calum ανοίγει διάπλατα τα μάτια του.

"Ρε, μοιάζω πολύ μαλάκας έτσι!"λέει και μόνο τότε ξεσπάμε σε γέλια.

  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αφού πήραμε ένα καρότσι, μια κούνια, το μάρσιπο, ένα λεπτό στρώμα για να την αφήνω στο πάτωμα, μπιμπερό, πιπίλες, ρούχα, κάναμε ένα μικρό πόλεμο με τα όλα τα λούτρινα ζωάκια στον αντίστοιχο διάδρομο, στο τέλος πήραμε τα περισσότερα παιχνίδια από αυτά και φύγαμε.

Στο σπίτι, είχαμε έναν μικρό διαπληκτισμό για το δωμάτιο της Stella, αλλά τελικά αποφασίσαμε να βάλουμε την κούνια στο δικό μου δωμάτιο και με τον καιρό να φτιάξουμε τον ξενώνα.

Μετά, ο Calum έβαλε τη μικρή στο καρότσι και πήγανε βόλτα.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Calum's POV 

Περπατάω στον δρόμο, σπρώχνοντας το καινούριο καρότσι με τη Stella. Πιθανόν να φαίνομαι πολύ ηλίθιος έτσι, αλλά την αγάπησα τη μικρή. Θα ρωτήσω τον Luke να γίνω νονός της!

Μια κοπέλα περνάει από δίπλα μας και με σταματάει. Φανς, τι να πεις? 

Περιμένω να ζητήσει αυτόγραφο αλλά δεν το κάνει. Σκύβει μπροστά στην Stella και της χαμογελάει. 

"Πως τη λένε?"ρωτάει 

"Stella"απαντάω, ακόμα παραξενεμένος, διότι αυτή είναι η πρώτη φορά που δεν με πλησιάζουν για αυτόγραφο.

"Κόρη σου είναι?" Ετοιμάζομαι να απαντήσω όχι, αλλά σκέφτομαι πως στα κορίτσια αρέσουν οι συναισθηματικές ιστορίες.

"Είναι κόρη ενός φίλου μου. Βλέπεις, πέθαναν και οι δύο γονείς της και εγώ τους είχα υποσχεθεί να την προσέχω αν συμβεί κάτι. Κατέληξα να μην μπορώ να ζήσω μακριά της" λέω με πλήρη σοβαρότητα.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Μαλάκες, η μικρή είναι μαγνήτης γυναικών!"φωνάζω μόλις μπαίνω σπίτι.

"Τι λες για την κόρη μου ρε!"επιτίθεται ο Luke. Κάποιος έχει πάρει πολύ σοβαρά την δουλειά του μπαμπά... 

Τον αγνοώ και βγάζω τα 7 τηλέφωνα που μάζεψα από κορίτσια. "7 νούμερα! Σας λέω, η μικρή είναι ό,τι καλύτερο μας έχει συμβεί!"

Ο Michael τρέχει και παίρνει το καρότσι από τα χέρια μου. 

"Σειρά μου!"φωνάζει και βγαίνει έξω.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Υποσχέθηκα στην Γεωργία πως θα ανεβάσω και το έκανα! 

Ευχαριστώ που διαβάζετε και με στηρίζετε...


Mrs. HemmingsWhere stories live. Discover now