Beni suçlama tamam mı?
Zayıflığımı kimse bilmemeli Jimin...
Bize ben zarar verdim Jimin.
Kimse gerçek benliğimi bilmemeli.
Herşey onlar yüzünden.
Benden nefret etme...
^Yoonmin^
-Tüm hakları saklıdır-
~Tamamlandı-
Ağrıyan bedenim ile boş bir depoda uyandım. Deri nefes alarak gene mi oldum. Hafif bir loş ortamdaydım. Gözlerim ışığa uyum sağlamaya çalışırken odadan hafif nefes sesleri geliyordu.
-Kim var orada!? Sesim yankılanmıştı. -Jimin ? Sonunda uyandın... Daha fazla dayanamayacağım.
-Hyung burada ne işin var ne oldu?
Kalkıp yanına gittim. Yerdeki kan gölüyle gözlerim doldu. Karnındaki kurşun izi ile burada ölüme mahkum bırakılmış gibiydi. Her yeri kan içinde elleriyle karnını tutuyordu.
-Hyung biraz dayanmaya çalış! Ellerimle yarasını tutmaya başladım.
-Jimin dur ve beni dinle! Gözlerim ona odaklandığında birşeyler bildiğini anlamıştım.
-Bak benim vaktim kısıtlı-
-Hayır! Hyung dayanabilirsin lütfen!
-Sözümü kesme! Jungkook... Jimin hiçbirşey olduğu gibi değil. Çok büyük bir hata var. Jungkook sen yani -öksürük-
Yana çökerek ağzından kanları tükürdü. Kanla kaplı ellerimle kahküllerini yana çektim. Ağzından gelen kanlar bitince. Ağzının kenarından kan damlaları akmaya devam etti.
-Jimin, Jungkook ve sen kardeş değilsiniz...
-Ne demek istiyorsun?
-Jimin o aile senin ailen hiçbir zaman olmadı. Onlar sadece evlat edinmiştir. Ama bunun nedenini bilmiyorum. Jimin Yoongi kendi ailesinin katili... O kendi ailesini öldürdü.
Dedikleriyle yutkundum. Bu doğru olamazdı değil mi?
-Jungkook başından beri onunla uğraşmasının sebebi ailesini öldürmüş olması. Yoongi'nin ailesi sadece onu sahiplenmiş. Ama o -Yoongi- koşulsuz sevdi. Jimin bu onu bilmemeli.
Gözlerimdeki damlalar ile Yüzümdeki şaşkınlık ifadesiyle yüzüne bakıyordum. Benim ailem kimdi? Bana kötü davranmalarının sebebi bu muydu?
-Hyung sen ciddi olamazsın öyle değil mi?
-Biz Yoongi ile araştırmaya başlamıştık. Ve ben inanmak istemedim. Ama bulduklarımız ile tutuyor. Ama bunu Yoongi öğrenirsin... Neler olabileceğini düşünebiliyor musun?
-Ama her türlü öğrenecek...Hyung.
-Hayır senden öğrenmeliydim. Jungkook ' tan öğrenmemeli !
Dedikleri çok açık ve netti. Ama Yoongi neredeydi?
-Jimin birbirinizi çok sevdiğinizi biliyorum. Birbirinizi ne olursa olsun koruyun... Tamam mı? Kimsenin dediğine bakmayın. Hayatınızı yaşayın... Jungkook'un işini bu sefere kökünden çözün. Hyungun olarak tek isteğim bu. Birbirinizi koruyun. Sonuna kadar...
Sözleri bir veda gibiydi. Minik vedası bana anlatmıştı. Gözyaşlarım hiç olmadığı kadar şiddetlenmişti.
-Hyung ölmesin. Bunu yapamazsın.
-Yoongi'nin ilerideki yol arkadaşı sen ol Jimin. Ona iyi bak!
Gözleri hafifçe kayarak bedeni yana doğru yığılarak hafifledi.
-Hoseok! Hayır! Hayır! Ölemezsin izin vermiyorum.. Hayır!
Kucağımdaki bedeni yatırarak bana alinlattıkları aklıma geldi. Her bir sözü beynime kazınmıştı
Cansız bedenin yanında daha çok ağladım. Göz yaşlarım dinmiyordu. Böyle olmaması gerekiyordu. Jungkook ' a olan nefretin daha da körüklenmişti. Herşey gerçek değil gibiydi. Buna inanmıyordum. Bu bir rüya olmalıydı...
Bölüm Sonu
Y/N: Çok Üzgünüm.... Sanırım bu kitabın sonu kötüye gidiyor gibi. Bilemiyorum artık. Bu biraz bana bağlı. Hoseok içinde Üzgünüm. Haftaya sınav hafta başlıyor. Bir aradan sonra gene geleceğim. Burayı emin olun boş bırakmak istemiyorum....25 i geçmeden final olabilir herhangi bir yerde ... Diğer bölümde görüşmek üzere
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
