5)

44 6 4
                                    

Ze gilde weer. Ik gromde naar haar en ze liep de grot in. Daar ging ze op de grond zitten. De grot werd in de winter gebruikt door de jagers. Er lag brandhoud, een voorraad voedsel en een paar flessen water. Dat was weer zo'n uitvinding van de mens. Plastic flessen. De laatste tijd slingerden die dingen overal rond in het bos. Ik ging voor de grotopening liggen zodat het meisje niet weg kon. Ze zat helemaal achteraan in de grot. Zover mogelijk van mij vandaan. Ze leek doodsbang. Dat wou ik ook weer niet. Ik stond op en raapte met mijn tanden een paar blokken hout op en legde ze op een hoopje. Ik keek haar aan. 'Wat wil je?' ,vroeg ze met bevende stem 'moet ik vuur maken?'. Ik knikte. Ze liep voorzichtig naar me toe en nam een aansteker uit haar achterzak. Daarmee stak ze het vuur aan. Voorzichtig ging ik bij het vuur liggen. Ze keek me argwanend aan en ging toen recht tegenover me zitten zodat het vuur tussen ons twee brandde. Na een lange tijd viel ze in slaap. Ik kon eindelijk gaan jagen. En nadenken. Wat had me in godsnaam bezield? Waarom had ik en willekeurig meisje ontvoerd ? Ik wist niet wat ik nu moest doen. Ik besloot om ze gewoon te laten gaan. Ze zou de weg naar huis wel weten. De volgende dag lag ik aan een zijkant van de grot te achten tot ze wakker werd. Eindelijk werd ze wakker. Ze wreef verbaast in haar ogen. Ze keek me aan. ' mag ik gaan?' ,vroeg ze' mag ik naar huis?'. Ik knikte. Ik verwachte dat ze op zou springen en de grot uit zou rennen. Dat deed ze niet. Ze deed iets wat ik niet had verwacht. Ze begon hartverscheurend te huilen.

heey lezers,

sorry dat het zo lang heeft geduurd voordat ik weer een deel schreef. Ik hoop dat jullie me vergeven.

xxx Fiepien

De WolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu