Jarenlang zocht ik naar haar, ik doorkruiste de hele wereld en zag meer dingen die een mens ooit kon zien. Natuurlijk waren de mooiste dingen allang weg, ze waren vernietigd door de mens. Nu wordt alles volgebouwd met huizen en lopen er wegen door de bossen. In de 2000 jaar dat ik hier rondloop is er veel veranderd. Vroeger rook de lucht naar bloemen en gras, nu ruikt alles naar uitlaatgassen en hoor je overal het getoeter van de vele auto's op de snelweg. Hoeveel keer ben ik al bijna overreden? Hoeveel keer heb ik al schoten gehoord in het bos? En steeds als dat geluid weerklinkt, ruik ik de verschrikkelijke stank van buskruit vermengd met de geur van het bloed van hun prooi. Soms schieten ze ook op mij, maar ze hebben me nog nooit geraakt. De herten raken ze bijna altijd. Daardoor zijn er ook niet genoeg meer over voor mij. Eigenlijk moet ik verhuizen, maar ik heb de jagers horen zeggen dat er overal in de wereld niet genoeg prooien meer zijn. Als ik hier blijf, dan verhonger ik of word ik neergeschoten door de jagers. Maar ik kan ook niet weg, ik ben ingesloten door de mens. Overal waar ik ga zijn meer mensen, meer wegen en meer steden. Ik kan niet weg, ik zit opgesloten ik deze wereld. Kan ik die verdoemde heks maar vinden, dan kan ik tenminste dood. Weg van deze wereld en al deze domme mensen. Weg van de jagers en de stinkende lucht. Vroeger was het beter, vroeger was alles beter. De lucht, het water, alles. Nu niet meer, nu is alles slecht. Ik wil hier niet meer zijn. Nooit meer!

JE LEEST
De Wolf
FantasyIk ben een wolf. Wen er dus maar aan. Dit is mijn verhaal. Geloof het of niet. Ik ga op weg met maar 1 doel. Zal ik het halen of niet? Lees mijn verhaal en je krijgt antwoord op al je vragen.