Esrarengiz Okul (Tamamlandı)

Bölüm 16:Olmayan Son

Beni on yıl boyunca ayakta tutan şey kardeşimken şimdi onun benden nefret ettiğini öğrenmek içimde büyük bir boşluk oluşturmuştu. Annemi ve babamı gerçekten öldürdüğüme inanıyordu. Artık ölüm umurumda değildi. Ölmek beni korkutmuyordu.

Yatakta hiçbir şey düşünmeden bir süre yattıktan sonra gardiyanlar odaya girip zamanın geldiğini söylediler. İtiraz etmeyip ayağa kalktım.

Uzun koridordan geçerken koridorun karşısından gelen kişiler dikkatimi çekti. Bir gardiyan vardı ve bir de kız. Uzun kıvırcık saçlı, on altı yaşlarında, üstü başı kan olmuş bir kız. O kızı tanıyordum. O kız benim bir hafta önce uyardığım kızdı. Yüzündeki korkmuş ifade beni görünce biraz rahatlamış gibiydi. O anda fark ettim ki bu bir kısır döngüydü. Sonsuza kadar devam edecek bir kısır döngü. Sonsuza kadar gençlerin hayatını mahvedecek bir kısır döngü.

Gardiyanlar beni camdan yapılmış duvarları olan. Ortada aklıma Arnott'ın yataklarını getiren kayışlı bir yatağa sahip odanın içine doğru götürdüler. Camların diğer tarafında izleyenlerin oturabileceği koltuklar vardı. Koltuklara göz gezdirdim. Boynunda kafatası dövmesi olan birini gördüğüm an heyecanlanmıştım. O Jason'dan başkası olamazdı. Gerçekten çok değişmişti. Yüz tipi hala aynı olmasına rağmen saçı artık yeşil değildi. Siyah ve arkaya doğru taranmış saçları vardı. Lacivert bir takım elbise giymişti. Çok olgun görünüyordu. Bana acı bir şekilde gülümsedi. Elini havaya kaldırıp selam verdi. Ben de ona aynı şekilde cevap verdim.

Doktor kıyafetli iki adam içeri girdi. Uzun boylu olan beni odanın ortasındaki yatağa yatırdı ve kayışları ellerime ve ayaklarıma bağladı. Diğer adam ise elinde iğne ile bana yaklaştı.

''Son isteğin nedir?'' diye sordu elinde iğne olan adam. Herhangi bir isteğim yoktu. Yanıtsız bıraktım soruyu. Saat tam on ikiyi vurduğunda kolumda bir acı hissettim. Başımı son kez seyirci koltuklarına doğru çevirdim. Leia oradaydı. Beni son yolculuğuma uğurlamaya gelmişti. Zehir vücudumda yayılırken, okulun ilk günü Leia'nın bana '' Senin başlayacağın okulda hayaletler gezip öğrencileri öldürüyormuş. Ya sana bir şey olursa?'' dediği an aklıma geldi. Artık hayaletlere inanıyordum...