Chapter 4

185 5 0
                                    

Nagsimula  ang  opening  ceremony ng  coffeshop  hanggang  magribbon  cutting  ang  sayang  makikita  kay  sarah  ay hindi  mahahalata  ang lungkot  na nararamdaman  nya  dahil tulad nang  iniisip nya  hindi dumating  ang  kanyang kapatid. Hanggang  ngayon  ay  hindi  siya pinatatawad ng kanyang kapatid  dahil  sa  nangyari  sa kakambal  nitong si rogeinn sinisisi  padin  siya  sa pagkawala  nito sampung taon na ang nakakaraan.

Flash back.....

10 years before....

  13 years old palang  si sarah  at ang kambal na kapatid  nya  na si  deza at  rogeinn  ay  8years old palamang.

Masayang naglalaro ang magkakapatid sa  play ground kasama ang  ibang mga bata.
"Ate sarah, gusto ko ng  ice crEam pls "pkiusap  ni rogein  sa ate nya

"Ate ate  ako  din  gusto  ko  din  bili  mu  kami  sige na  tara  na  ate". Segunda  at pangungulit  ni deza  sa  kapatid

" ano  ba  wag nga kayong makulit,kung  gusto  nyo  nang ice  cream eto pambili kayo ang bumili."inis  na sagot ni arah sa kambal

Patakbong  pumunta ang kamabal  sa nagtitinda ng  ice cream pra bumili ngunit napahinto  sila  ng  may humintong  isang  black mini van n walang  plaka sa harapan nila.
May  mga bumabang lalake  na naka suot ng bonet  na itim  hiniwakan ang kambal  at pilit na sinasakay. Nagpumiglas ang  dalawa ngunit  hindi nila kaya ang mga ito.
"Ate!!!! Ate!!! Tulungan mu kami"sigaw  ng  dalawa
At dahil  mejo  walang  ganong tao  sa bahaging iyon  wala manlang nakakarinig sakanila.
Kinagat  ni  deza  ang  kamay  ng isa  na nakahawak sa kanya sinapa naman ang isa kaya agad siyang tumakbo naiwan si rogeinn n ngayon  ay wala nang malay . agad na umalis ang mga lalake  tangay  s rogeinn.

"Ate.. Ate si rogein  kinuha ng mga lalaki tulungan  natin  si rogein  tara na  bilis". Sigaw at umiiyak na sabi ni deza sa kanyang kapatid  kaya agad na nagtungo ang dalawa ngunit wala na ang mga tumangay kay rogein kaya iyak ng iyak si sarah  umiiyak sya dahil sa pagkawala ng kapatid umiiyak sya dahil sinisisi niya ang kanyang sarili kung bakit nakuha ang kapatid niya .

"Ikaw ang may kasalanan nito ate kung sana ibinili mu kami o kaya sinamahan sa pagbili eh di sana hindi nakuha si rogien ng mga taong yun huhuhuhuju i hate you ate i hate you ......rogeinn kambal ko ibalik nyo sya".

Simula nun  hindi na pinapansin ni deza ang kanyang ate kausap o tingin manlang ay hindi nya ginagawa dahil hindi nya makalimutan  ang nangyare .

Bigo naman sa paghahanap ang mga pulis .makalipas ang isang taon itinigil na nila ang paghahanap .kaya lalong nagalit si deza kay sarah .

End of  flash back....

Kailan nya ako mapapatawad ? Si rogeinn lng ang nawala pero  dalawa silang naglaho sakin miss ko na silang dalawa deza rogeinn mapatawad nyo sana si ate .
Bulong sa isipan ni sarah sakanyang isipan

"Anak sarah wag muna isipin yun kakausapin kadin ng kapatid mo magtiwala ka" bulong ni mom ni sarah sakanya

"Mom panu kung hindi Na? Mom hindi ko po sinasadya ang mga nangyari mahal ko po silang dalawa mo. Patawarin nyo po ako ". Hindi na napigalng pagluha ni sarah sakanyang ina

Hindi sakalayuan may isang babaeng ang nktawa lng saknila
"Ate im sorry hindi ko padin kaya na kausapin ka hindi ko padin makalimutan ang lahat..pinipilit ko pero hindi ko magawa dahil nararamdaman kong buahay pa si rogeinn buhay pa ang kakambal ko.im sorry ate ". Umalis na umiiyak si deza sa lugar naiyon.

..............

😀😁😀😁

   The  man  who  Never been  inloveWhere stories live. Discover now