Pagkatapos ng pag-uusap namin, umalis ako kaagad.
"San ka galing ? Gabi na, kumain ka na ba ?!" Tanong sakin ni mama.
"Jan lang sa kapit-bahay, mamaya na ako kakain. Busog pa ako." Walang kabuhay-buhay na sagot ko.
Dumiretso agad ako sa kwarto. Nilock ang pinto, pinatay ang ilaw. Sinubukan kong matulog pero sa sobrang tahimik, naaalala ko ang nangyari kanina. Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako.
Buti nlang at friday nun, may 2 days akong umiyak bago magpasukan.
Classmate ko si Abby noong 1st year. Lagi kaming magkasama noon. Hindi ko pa ka close noon ang tatlong bibe. [Kristine, Arjay, Brix]
Pero pagkatapos ng aminan portion ay umiiwas na sya sakin. Hindi na niya ako kinikibo.
Naglalakad ako, papunta sana ako ng canteen nang masalubong ko siya. "Musta ?! Tagal na rin hindi tayo nagkita." Lakas-loob kong tanong sakanya.
"K lang." Pang text msg nyang sagot sakin. Halos ayaw pa nga niyang magsalita.
"Iniiwasan mo ba ako ?! Kasi mula nung nagka-usap tayo halos hindi na kita makita kahit saan. May problema ba ?!"
"Walang problema,hindibrin naman kita iniiwasan. Hindi pa lang siguro nagsi-sink in sa akin yung nangyari. Sige mauna na ako may gagawin pa ako.
Umiiwas nga siya. Deny pa more. Ilang araw ko na rin siyang nakikitang pumupunta sa school office. Tinanung ko siya minsan. Pero wala lang ang sinabi niya.
YOU ARE READING
Love Knows No Gender
FanficAng kwentong inyo pong mababasa ay pawang mga kalokohan at kathang isip lamang. May mga mangilan-ngilan part na base sa life nya pero dinagdagan ko lang. Konti lang naman. Sana po ay magustuhan niyo. By the way, first time ko gumawa ng kwento na maa...
