Następnego dnia postanowiłam uciec od tego wszystkiego . Rano po prostu wyszłam... Powiedziałam tylko opiekunom, że wychodzę . Przez resztę dnia szwędałam się po ulicach miasta . Myślałam o tym co będzie jak mnie znajdą . Miałam tylko 16 lat . Bałam się .
Gdy zrobiło się już ciemno poszłam do baru . Usiadłam przy pierwszym lepszym stoliku i udawała , że czekam na kogoś . Po chwili podszedła do mnie kelnerka , podała mi szklankę
wody i oznajmiła iż to moje zamówienie . Zdziwiłam się trochę , ale tak bardzo chciało mi się pić . Podziękowałam i wypiłam to co przede mną postawiła . Spojrzałam w lewą stronę i zobaczyłam jakąś dziewczynę .Blair ? Co ona tutaj robi ? Znałyśmy się jeszcze z czasów wczesnego dzieciństwa.
- Hej Char . - podeszła do mojego stolika.Dziewczyna wyglądała inaczej niż kiedyś , bardzo się zmieniła . Miała na sobie kabaretki , sukienkę , która więcej odkrywała niż zakrywała i rozpuszczone włosy .
- Hej ? - odpowiedziałam niepewnie .- Nie pamiętasz mnie kochana
- Ja ... pamiętam . Co ty tu robisz ? -zmieniłam temat .
- O to sama mogę spytać ciebie . - uśmiechnęła się do siebie - Tak w ogóle to mam dla ciebie propozycje nie do odrzucenia .
CZYTASZ
Naucz mnie ...
Любовные романыDziewczyna , którą wszyscy skreślali z tego powodu , że jest sierotą . Dostaje pewną propozycje czy z niej skorzysta ?