Isolation

Από συμφέρον

Ή Amanda σφίγγει το αυτόματο όπλο στα χέρια της και ετοιμάζεται να σηκωθεί, ωστόσο πριν προλάβει να κάνει οποιαδήποτε κίνηση ο Noah την συγκρατεί πίσω.

- Είναι ανώφελο και επικίνδυνο αυτό που πας να κάνεις Amanda.

- Δε μπορείς να με κρατήσεις πίσω Noah. Ο άνθρωπος αυτός ευθύνεται για πολλά, μαζί με αυτά για το θάνατο δύο πολύ κοντινών μας ανθρώπων. Δεν θα το αφήσω να συνεχιστεί, δε μπορώ.

Αποκρίνεται εκείνη και το βλέμμα της χάνεται μαζί με κάθε ελπίδα που έχει πλέον απομείνει μέσα της.

- Κάνεις λάθος. Αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ επικίνδυνος, δε θα καταφέρεις ποτέ να αποδώσεις δικαιοσύνη Amanda με το να του αφαιρέσεις τη ζωή. Ο πατέρας σου όπως και ο αδερφός μου έχουν πλέον φύγει και δεν πρόκειται να επιστρέψουν ποτέ πιά. Αν επιλέξεις να βγεις με ένα όπλο έξω από αυτή την αποθήκη, το πιθανότερο είναι να καταλήξεις νεκρή. Για ποιό λόγο Amanda; Αξίζει; Σημασία έχουν οι άνθρωποι που είναι δίπλα σου και σε στηρίζουν, όσοι είναι ενεργό μέρος της ζωής σου. Όσοι σε βοηθούν και σε αγαπούν, όπως εγώ. Δεν θα αντέξω να σε χάσω Amanda, όμως είσαι ελεύθερη να κάνεις τη δική σου επιλογή.

Ο Noah τελειώνει τα λόγια του και το άλλοτε σφιχτό του χέρι που κρατούσε το μπράτσο της Amanda χαλαρώνει, ώσπου την αφήνει ολοκληρωτικά. Ο Liam και η Emily παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα. Ανέκαθεν η Amanda είχε την πρωτοκαθεδρία όσον αφορά τις αποφάσεις, τώρα όμως τα πράγματα αποκτούσαν μία απροσδόκητη σοβαρότητα καθώς έπρεπε να αποφασίσει όχι μόνο για τη δική της τύχη, αλλά και για εκείνη των φίλων της. Ή νεαρή κοπέλα βυθίζεται στη σιωπή αναλογιζόμενη κάθε παράμετρο ξεχωριστά παίζοντας με το χρόνο που της απομένει. "Πλεονεκτήματα, μειονεκτήματα τι έχει πλέον απομείνει να κάνω;" σκέφτεται και πιέζει το μυαλό της να διαχειριστεί μια εξαιρετικά πολύπλοκη κατάσταση.

- Πήρα την απόφαση μου!

Αναφωνεί η νεαρή κοπέλα πετώντας το αυτόματο όπλο που έχει στα χέρια της στο έδαφος. Έπειτα χωρίς να χάσει χρόνο κατευθύνεται προς την κεντρική είσοδο και βγαίνει από την αποθήκη. Το ίδιο κάνουν και υπόλοιποι τρείς φίλοι. Οι τέσσερις τους τώρα στέκονται εμβρόντητοι μπροστά στο αχανές στράτευμα του Arrio Galgo. Χιλιάδες στρατιώτες και όμως η ησυχία απλώνεται σαν ένα τεράστιο σεντόνι σε ολόκληρο το στρατόπεδο. Έξαφνα ένας υψηλόβαθμος πιθανότατα αξιωματικός αφού κάνει μερικά βήματα μπροστά από την παρέα στέκεται και μιλάει αργά και σταθερά.