The Long Lost Princess Of Pluto !

~chapter 1~

.....hi' ako pala c einra regalado ! A loving daughter to my parents and a caring sisters to my siblings... 3 brothers and 3 sisters...! Sa hirap ng buhay eh ..nahinto ako sa pagaaral. Pero sabi ni papa, magaaral naman daw ako next year... Eh,sayang naman daw. 1 year nalang at mag graduate na ako sa collage !...

Bata palang ako,ramdam ko na sa pamilya ko na hindi ako bahagi ng pamilya namen. Eh, sa kanilang lahat ay c tatay lang naman ang may pagmamahal para sakin. Ewan ko ba! Sa tingin ko nga, ampon lang ako ...bagay na sana ay Hindi totoo...

Itsura ko? Hahaha,baka matawa lang kayo... Kulot ang buhok ko hanggang braso, naka nerdy eyeglasses ! Tapos, mataba, pandak.. Pango ang ilong, at maitim.

Siguro... Pangit na talaga ako ! Pero may pinagyayabang ako! Ito ay ang puso Kong maganda, at ang ugali Kong walang kasing ganda.

Hoy einra! Saan na ang tubig na pinapaigib ko sayo?
-tanong ni nanay habang sumisigaw.

Andito na po inay!
-inaabot ko sa kanya ang tatlong galon ng tubig na Alam kong bihira lang sa mga babae ang nakakabuhat ng ganito kabigat.

Ate, pahingi ako ng baon?
-sabi naman yan sakin ng 15 na taong gulang Kong kapatid na c angelo !

Ah...may pera panaman ako dito. Sweldo ko sa labada kahapon.

Ate,kame po? Nasaan na ang baon namen?
-singit ng bunsong kambal  namin na c shai-ann at c afril.

Oh...eto! Kunin nyo na!
-pahabol kong sinabi.

Ate, aalis na kame ni ivan!
-sabi ng dalawa ko pang kapatid na c jerod at mas-ud.

Ingat kayo!
-sabi ko habang kinakawayan sila.

Ate,... Baon ko po?
-pahabol ni shivvalyn na palagi namang nahuhuling pumasok sa paaralan.

Oh... Pasensya Ka na hah? 10 piso nalang kase ang naiwan sa bulsa ko...  Itipid mo nalang yan ...

ano ba yan, palagi nalang 10 peso ang inaabot mong perA sakin.
-padamog na sinabi ni shivvalyn habang lumalakad palayo.

Anak, may pera Ka pa ba dyan? Pang majong ko Lang!
--tanong sakin ni nanay habang naninigarilyo.

nay, wala na po kase akong pera?

San ba napupunta ang mga pera mo hah?

Nanay naman? Alam nyo namang pinapaaral ko pa ang 5 kong kapatid.

Nagrereklamo Ka ba?

Hindi naman po sa ganun nanay...

Oh? Edi,manahimik Ka!

Opss opsss opss.. Ano nanaman ba ang nangyayare dito?
-paawat na sabi ni papa!

Eh,kase yang anak mo!humihingi lang ako ng pera pang majong eh, nagrereklamo na! Kung Hindi lang naman dahil sakin ay wala yan ngayon dito.
---sabi ni nanay habang kumuha ng bagong sigarilyo ..

helen. manahimik Ka nga! Hindi Ka ba nahihiya? Pinahinto na nga naten yan sa pagaaral, tapos ngayon? Sya pa ang nagpapaaral sa mga kapatid nya ..
--sabi ni tatay habang inaayos ang kanyang tungkod.

(Eh..pilay kase c tatay! Napilayan sya last year nang naaksidente sa construction kaya mula noon, ako na ang nagtrabaho para sa pamilya)

Hoy ikaw einra! Pumasok Ka nga sa kwarto mo at iwan mo kame ng tatay mo dito.
--sabi ni nanay habang binagsak ang upuan.

Opo inay!
-tanging nasabi ko habang lumuluha. At iniwanan ng saglit ang hinuhugasan Kong Plato.

Alam mo ikaw. Bat ba palagi mo nalang pinagtatanggol yang c einra?
--sabi ni nanay na kahit sa loob ako ng kwarto ay naririnig ko!

Eh dahil Mali yang ginagawa mo. Sya na nga tong kawawa dito, sya pang nagtratrabaho sa pamilya.
-sagot ni tatay na syang IkinaIyak ko ng sobra.

Ang sabibin mo nalang!!! Mas mahal mo yang AMPON naten, kesa SAamin.
--sobrang lakas na sinabi ni nanay kaya lumabas ako ng kwarto at umiiyak .

Dahan dahan Ka nga sa pananalita mo at baka marinig Ka ng bata ..

Bakit. Tatay? Totoo ba ang sabi ni inay?
--sabi ko habang dahan dahan na lumalapit sa kanila..

(Natahimik sila ng saglit at nagulat nang )

Bakit, nanay? Totoo bang ampon lang ako?

Oo! Ampun Ka lang! Ano? Masaya Ka na? Masaya Ka na?
--sigaw na sabi ni nanay saaking harapan.

Kaya pala simulapagkabata, ramdam ko na nahindi ako parte ng pamilya na toh.
--umiiyak ako habang napaupo sa isang gilid.

Anak! Wag mong sabihin yan!
--singit ni tatay habang napapaiyak na din.

Sino at saan ang mga totoong  magulang ko? Sagutin nyo ako!

Hindi ko alam anak. Pasko noon at masaya kameng nagdidiriwang dito sa ating bahay ng bigla na lamang kame nakarinig ng iyak ng isang sanggol sa labas ng pintuan. Kinuha Ka namin at kakaiba ang iyong kasuotan. Wala kameng ibang alam tungkol sayo. Pero yang suot mong kwintas, bracelet hikaw at singsing,! Yan ang kasama mo mula nung bata ka pa! Tinago ko yan kaya yan ang niregaluhan ko sayo nung paglaki mo na.
---paliwanag ni tatay!

Sino ba talaga ako?
---huling sinabi ko habang tumakbo palayo.

(Pumunta ako sa isang gubat at umupo ako sa isang puno ng balete.)

Saan na kaya ang mga magulang ko? Sino ba talaga ako?
--tanong ko sa sarili ko habang nakayuko at umiiyak.

(Napansin Kong umiilaw ang aking kwintas. Ito ay isang ordinaryong kwintas na may nakasabit na parang isang maliit na pabilog na bato. Hinawakan ko ito)

Anong koneksyon mo sa buhay ko? Alam mo ba kung saan ang aking mga magulang?
---hay! Para na akong baliw na nagsasalita sa isang kwintas.

Regalo ba saakin ng mga magulang ko ito? Isang kwintas na may nakasabit na bilog na bato? Isang hikaw na may batong hugis bulaklak? Singsing na gawa sa bato ? At bracelet na may gawa sa bato at ano ito ? Bat may naka ukit na isang susi sa bracelet na ito?

(Biglang nagliwanag ang mga ito at gumalaw galaw sa aking katawan.napaatras ako ng konti dahil sa takot ay gusto ko nang itapon ang mga ito)

Ah...baka mamahaling alahas ito,kaya umiilaw...

( Hinawakan ko ang aking kwintas at)

Sana no, dadalhin nila ako sa mga magulang ko.
Sabi ko ng pabiro dahil alam Kong imposible ang gusto Kong mangyare.

*************

-end of chapter !