The Long Lost Princess Of Pluto !

~chapter 4~

Sampung araw na tayong naghahanap at pabalik balik sa gubat na ito pero, WALA eh!
--malungkot na sinabi ko sa mga alahas ko habang kinakagat ang isang mansanas!

Paano na tayo nito?
-tanong ni bracelet.

Teka, may naririnig akong hakbang...
--sabi ko habang minamasdan ang paligid.

Bigla nalamang naghangin ng malakas at nagpakita saamin ang isang medyo matanda na pero magandang babae pero napakalungkot ng muka.

Sino Ka?
-sabi ko sa babaeng ngayon ay lumulutaw sa aming harapan.

Ako, c dina! Ako ang diwata at tagapangalaga ng kalikasan dito sa Pluto. Napakaganda ng kalikasan dito noon... Pero unti unti na naglanta ang mga halaman, puno at bulaklak. Nagdilim ang paligid, at maging ang mga paruparo at ibon ay naging matamlay na..

Bakit ???

Dahil nawawala ang prinsesa. Kinakailangan nating maibalik ang prinsesa ng pluto.
---lumuluha na paliwanag ni dina.

Pero ang Hindi ko maintindihan, bakit ganito padin ang paligid ngayong mandito na...

Muling hinarang ni kwintas ang sasabibin ko.

Manahimik Ka mahal na prinsesa. Hindi naten alam kung sya ba ay kaaway o kakampi.
--paliwanag ni kwintas.

May sasabihin Ka ba?
-nakatinging tanong sakin ni dina .

Wala! ,, aalis na kame at may hinahanap pa kame.
--sagot ko pahina.

Kame? Eh... Magisa Ka lang naman!

Ang ibig Kong sabihin,ay aalis na ako!
-muli Kong sinambit.

Napapalayo na ako sa paglalakad ngunit :

Akala mo ba ay Hindi ko napansin ang mga suot mong alahas? ..... Yan ay pagmamay-ari ng kaibigan Kong c zenayda!

Napatalikod ako at humarap sa kanya...

C zenayda? Sino sya?
--pakunwari Kong tinanong!

C zenayda na nanay mo! Ang may ari ng nga alahas na yan.
--sabi ni dina habang nakakampante lang.

Kilala mo nga,ang aking ina?
--interesado Kong tinanong.

Kakasilang mo palang dati ay binigyan na kita ng kakaibang regalo.

Regalo? Ano naman ang regalong tinutukoy mo?

Malalaman mo ito sa pag apak mo saiyong ika 18 taong gulang...

Hah? Eh... Sa susunod na linggo ay ika-18 taong gulang ko na!

Kung gayon, akoy nananabik na sa pagbabagong mangyayare sayo, at sa planetang ito...

Anong pagbabag....
-bigla nalang nawala c dina sa aking paningin.

Ipagpapatuloy nalang naten ang paghahanap Kay nanay at tatay...

Sa pagpapatuloy ng aming paglalakad,ay may napansin akong isang malaking bato sa kaliwang bahagi ng daanan.. Naka palibot ito ng mga dahon pero, lumiwanag ito nung dumaan ako dito kaya napansin ko.tinutok ko c bracelet sa pintong iyon at bumukas ito. Napakadilim sa loob at tila,wala akong makita sa loob kundi dilim. Pero nung umapak ako dito sa loob ay biglang nagliwanag ang bawat sulok nito. Kaagaw agaw pansin sa aking paningin ang isang espada na nakasaksak sa isang malaking bato.

Mahal na reyna, kilala ko ang espada na yun. Espada yun ng iyong ama! Hindi ako maaring magkakamali.
-sabi ni kwintas!

Kung,gayon... Kukunin ko na yan!
--lumapit ako para kunin ang espada pero Hindi ko ito makuha dahil napakadikit nito sa bato.

Subukan mo ulit mahal na prinsesa.
-sabi ni hikaw.

Sinubukan ko ulit kunin ang espada pero hindi ko talaga makuha sa pagkasaksak nito sa bato.

Wag mo nalang pilitin ang iyong sarili dyan mahal na prinsesa. . sapagkat napakadami pa nateng suliranin na kinakailangang harapin.
--paliwanag ni singsing.

Mukang magiging ligtas ang ating pagtutungo dito mahal na prinsesa ..
--wika ni bracelet.

Ang mabuti pa ay, dito nalang muna tayo tumira hanggat sa Hindi pa tayo nakakahanap ng permamenteng tirahan.
---sabi ko sakanila habang umupo sa isang upuan na gawa sa bato.

Kinabukasan, maaga akong nagising dahil sa kumakalam Kong sitmura... Naglakad ako palayo nang may nakita akong isang puno ng saging.

Habang ako ay kumakain, biglang nagpakita saakin c dina!

Magandang umaga mahal na prinsesang leyah!

Magandang umaga din, dina!

Nakita mo na ba ang espada ng iyong ama?

Nakita ko na! Pero,dina... Bakit Hindi ko ito makuha ?

Hindi ko din alam mahal na prinsesa... Pero sa pag apak mo sa iyong 18 kaarawan, ay unti unting magbabago ang iyong buhay! Tandaan mo yan!

Pero paappp. .
-ayun ,hindi ko nanaman naituloy ang aking sasabihin dahil nawala nalang sya ng bigla.

Pagkatapos Kong kumain, napadaan kame sa isang malawak na Ilog na kulay chocolate na ang kulay nito..

Malinis ba toh?
-tanong ko sa mga alahas ko.

Bigla nalang may nagsalita sa taas ng puno !

Dati,ay napakalinis ng tubig na yan! Pero, nagdumi yan nang nawala ang prinsesa ng pluto...
--sabi ng ibon na halatang matamlay!

Hah? Nagsasalitang ibon? Sino Ka naman?
-tanong ko na may pagka gulat sa ibong matamlay.

Ako c ivony !

Ivony ??? Napakaganda naman ng iyong kulay. Subalit,bakit napakatamlay mo?

Dahil, sa nawawalang prinsesa! Nung nawala sya ay naging lanta na ang mga prutas at halaman sa kagubatan.na syang pagkain namin.

Ano ba ang nangyare sa prinsesa?
-tanong ko na kunwari ay walang alam.

Sabi ng iba, namatay na daw at ginawang bato ng kanyang tyahin.

Talaga? Kawawa naman ang prinsesa no?

Pero hindi ako naniniwala na namatay na ang prinsesa ... Alam Kong balang araw, ay babalik sya at ililigtas nya ang pluto at ang kanyang kaharian.
---sabi ng ibon habang nakatayo sa sanga.

Hali Ka munting ibon, kakantahan nalang kita.

.....habang kinakantahan ko ang isang Ibon ay nilapitan ako ng isang kuneho, at ng isang daga...

Napakagandang tinig!
--sabi ng daga sa aking paa.

Nakakamangha ang iyong boses!
-wika ng kuneho.

Hindi na ako nagtaka kung papano kayo nakapagsalita! Pero, maaari ko bang malaman ang inyong mga pangalan?

Ako c kuney!
-wika ng kunehong putI

Ako naman c tartar !
-sabi ng daga habang nakaupo sa paa ko.

Saan  ka ba tutungo at bakit, naglalakbay ka sa gubat?

Hinahanap ko ang ama't ina ko.

Nasaan pala sila?
-tanong ng daga!

Ginawa kase silang baTO ng tyahin ko...

Mahal na prinsesa! Bat mo sinabi sa kanila?
-agad na sinabi ni hikaw.

Ikaw si prinsesa leyah?
-tanong ni ivony.

Sinasabi ko na ngaba't taglay mo ang tinig ng isang dugong bughaw !
-wika ni tartar!

Ah,eh..maaari bang, sikreto lang muna naten ito?
-pakusap Kong sinabi

Mapapagkatiwalaan mo kame mahal na prinsesa!
-wika naman ni kuney!

-end of chapter !