The Long Lost Princess Of Pluto !

~chapter 11~

Sapira, kamusta ka na?
-dina!

Maayos naman ako! Bakit?
-sapira!

Dinalhan pala kita ng maiinom...
-dina!

Heto ang baso at pagsaluhan natin ito. 
-sapira!

Hinde..para sayo lang yan!
-dina!

Yung,totoo,.? Bakit ka pumunta dito,dina?
-sapira!

Namiss lang kase kita ng sobra! Kapatid ko.
-dina!

Namiss? Eh,kanina lang naman tayo nagkita ah?
-sapira

ay, oo nga pala noh? Kaya nga eh.. Namiss kita
Lalo...
-dina

Yung totoo, hindi talaga tayo nagkita kanina. Niloloko lang kita! Hahaha!Kamusta ka na nga,kiara? Aking kapatid?

Pasaway ka sapira! Nahuli mo na naman ako!
-kiara!

Wala akong alam tungkol sa nawawalang prinsesa...sapagkat ang huli naming pagkikita ay matagal na panahon na ang lumipas. 
-sapira.

Kung gayon,umalis na ako!
-sabi ni kiara at naglakad palayo...

~~~~~~~~~~~

Mahal na prinsesa, gumising ka!
-sabi ni kwintas!

Mahal na prinsesa, gising!
-sambit naman ni hikaw

Gising na mahal na prinsesa...
-pahabol na sabi ni singsing...

Ayan na! Gumigising na sya!
-wika ni bracelet.

unti unti kong binuksan ang aking mata...nakita kong nakahiga ako sa sahig ...

Ano ang nangyare?
-mahina kong sinambit.

Ikaw ay nahimatay kanina sa sobrang pagkapagod sa paglilinis mahal na prinsesa...
-paliwanag ni kwintas.

Ang prinsipe? Nasaan ang prinsipe?
-tanong ko na may halong inis.

Ay,!! Ang prinsipe agad ang hinanap? ...grabr sya oh!
--pangaasar sakin ni hikaw.

Dahil kung wala na sya dito ay maaari ko nang ituloy ang aking plano.
--sabi ko habang bumangon at nagpakatatag.

Plano??? Anong klaseng plano?
--sabi ng lokong prinsipe habang lumabas sa kanyang silid.

Ah...ano! Ano kase, plano kong..kumain na.... ! Oo! Plano ko nang kumain!
--nanginginig kong sambit.

Ah...ganun ba! Kainin mo kaya yang walis na hawak mo. Baka sakaling, mabusog Ka pa.
-patawa nyang sambit.

Mahirap talaga kapag mAsama ang ina! Nagiging masama  din ang ugali ng anak!
-sabi ko ng padahandahan.

Ano sabi mo?
--sabi nya ng mahinahon.

Sabi ko, umalis na ako! Paalam prinsipe!
--sabi ko habang naglakad palayo.

Teka! Hindi ko sya ina! Ako ay kanyang inampon lamang....sapagkat nawala ang kanyang anak noon habang nagkaroon ng digmaan dito sa palasyo.

Digmaan?
-tanging naitanong ko.

Nung nabagsak ni inang reyna ang dating reyna na si zenayda, marami ang nagalit sakanya. Nagtipon tipon ang mga Tao dito at sinugod si inang reyna zenaya. Iniwan nya ng saglit ang kanyang anak sa  silid nito upang tulungan nya ang kanyang mga kawal. Pero sa kan yang pagbalik,  wala na sa silid ang kanyang anak.. At kinuha ng mga Taong galit sa kanya. Saan saan sila naghanap pero Hindi nila nakita ang kanyang anak. Isang araw, habang hinahanap ng reyna zenaya ang kanyang anak, ay nakita nya ako palutang lutang sa ilog at ummiiyak sa loob ng kahon. Kinuha nya ako at dahil sa kanyang paglulubay,,ay inampon nya ako at ginawang prinsipe. Pero dahil sa hindi nya nakita ang totoo nyang anak, lalo syang naging masama.. Hindi nya na ginagalang ang lahat ng kanyang nasasakupan... At tuluyan na syang iniwanan ng kanyang asawa.
--paliwanag ni prinsipe.