THE HALLWAY Part 13
May POV
May: ang kulit ahh!!! (kanina pa kasi sya kinukulit ni Enrique patungkol sa isang bagay na ayaw na ayaw nyang gawin)
Enrique: sige na, ngayon nga lang ulit tayo nag kita ayaw mo pa akong pagbigyan! Tara na sayaw na tayo, ganda ng music ohh, trumpet! (sasayaw-sayaw nitong sabi, umiling iling nalang sya “baliw talaga!” sabi nalang nya sa isip)
Enrique: oy! Tara na
May: ay! Ang kulit sabi ngang aya---- (biglang tumunog ang cellphone nya, pagtingin nya kung sinong tumatawag “Edward” ang nakalagay, babaliwalain nya sana ito kaso)
Enrique: bat hindi mo sagutin? After all boss mo parin sya (kaya no choice sinagot nya din)
May: Hello?
Babae: Ma’am kayo po ba si Marydale?
May: oo bakit? Sino to
Babae: nurse po ako sa **** hospital, yung nagmamay ari po ng cellphone na to naaksidente, nabangga po ng van ang sinasakyan nyang kotse (pagkatapos sabihin ng nurse sakanya yun, nag-unahang lumabas ang luha mula sa kanyang mga mata, napakapit sya sa balikat ni Enrique kasi feeling nya any moment matutumba sya)
Enrique: ohh, bat ka umiiyak? Ano bang sabi?
Babae: Ma’am? Hello po? Nandyan pa po ba kayo? (kinuha ni Enrique ang cellphone sa knya)
Enrique: hello miss, sige pupunta kami, thank you, bye!
(pinaupo sya ni Enrique, hindi na nya alam ang gagawin, patuloy lng sya sa pag iyak, ilang saglit lang tumayo sya at nagmamadaling lumabas ng bahay at nag para ng taxi)
Enrique: hoy teka! Hintayin moko (habol nito sa kanya. Habang tinatahak nila ang daan, parang gusto na nyang hilain ang oras para kaad na makapunta sa hospital)
Enrique: dudugo yang labi mo, kung makakagat ka, parang wala ng bukas, hali ka nga dito (niyakap sya nito) magiging maayos din ang lahat ok, tahan na (wala na syang pakialam kung ano ang hitsura nya, basta ang alam lng nya, pano kung mawala ng tuluyan si Ed sa kanya? Ano nalang ang gagawin nya?)
SA HOSPITAL
Nagamamadali syang pumasok syang pumunta sa counter kung saan nag tatanong kung anong room ng pasyente (CORRECT ME IF I’M WRONG DI KO KSI ALAM ANG TAWAG DUN)
May: miss anong room ni Edward John Barber?
Nurse: wait lang ma’am, nasa room 143 po sya (nagpasalamat lang sya at umalis na, hindi na nya kasama si Enrique, nagpaiwan na ito sa labas, dahil may gagawin pa daw ito. Pagdating nya sa room 143, huminga muna sya ng malalim at dahan dahan na binuksan ang pinto, malamang namamaga ang mga mata nya, at nag rered ang nose nya dahil sa pag iyak. Pag bukas nya ng pinto, bumungad sa kanya ang maayos na maayos, walng bahid ng sugat pwera nalang sa ginagamot ng nurse sa may kamay nito na si Edward. Napatingin sa kanya si Edward may bahid ng pagtataka, malamang nagtataka ito bakit sya nandoon, napansin sya ng nurse)
Nurse: kayo na po ba si Miss Marydale? Ako po yung tumawag sa inyo kanina, pasensya na kung medyo mali ang tono ko, nabigla ko po yata kayo. Hehe
May: ayos lang
Nurse: sige po alis na ko, (paalam nito, paglabas ng nurse tinignan nya ng masama si Ed)
Edward: ohh! Don’t give me that look, I didn’t do anything! it’s not my fault
May: (lumapit say dito at hinampas ng malakas, naiiyak na sya)
Ed: aray! Ang sakit nun ahh (pero hindi nya ito pinakinggan pinag hahampas parin nya ito)
May: nakakainis ka! Pano nalang kung malala ang tama mo? Pano kung h-hindi lang sugat ang natamo mo? Pano kung nawala ka na s-sakin? Hindi k-ko kaya yun! Ang sama mo! Ang sam sama mo! Lagi mo akong ginaganito! Ang sakit mo sa puso! Lagi nalang ba ako iiyak ng dahil sayo?! Ha?! (patuloy lang syang umiiyak, habang pahina ng pahina ang pag palo nya dito)
EDWARD POV
Hindi ko alam kung anong gagawin ko, kaya niyakap ko nalng sya ng mahigpit “shhh tama na, sorry” sabi ko sabay himas ng buhok nya. Bumalik sa alala nya ng ngyari kanina, muntikan ng mabangga ng van ang kotse ko buti nalang nakaiwas ako pero nabangga naman ako sa may poste pero mahina lang ito, nahimatay lang ako dahil narin siguro sa pagkabigla, pagod at guto, hindi pa kasi ako kumakain magmula ng yayain ko si May mag breakfast pero tinanggihan ako. Nang dahil sa aksidenting ito marami akong nalaman tungkol sa sarili ko, bumalik sa alaala ko ang dahilan kung bakit ako nagka amnesia, kung bakit ko nakalimutan ang babaeng pinaka mamhal ko. Nung mga nakaraang buwan gustong gusto kong malaman kung ano ba ang naranasan ni Ed ng mahal pa sya ni May, pero ngayun malinaw na sakin ang lahat! Naaalala ko na ang lahat. Nabalik sya sa realidad ng kumalas sa yakap nya si May
May: (hinawakan sya sa pisngi nito) mukhang ayos ka na, aalis na ako, siguro ilang minuto nalang darating na ang fiancé mo
Ed: fiancé? San mo naman na kalap ang balitang yan?
May: huwag ka ng mag maang maangan pa! May nag txt sakin ng gabing mgkasama tayo! Sinasabi nya na hwg daw akong mgpakampante, at magpakasaya sayo! Dahil niloloko mo lang daw ako! (sigaw sa kanya nito)
Ed: wala akong fiancé, niloloko ka lang nun, wala akong gustong makasama sa buong buhay ko, kundi ikaw lang, lalo na ngayon na natatandaan ko na ang lahat
May: bumalik na ang memorya mo? (tumango sya sabay yakap dito)
Ed: kaya, hwg ka ng magpapaniwala sa mga yun, for sure manloloko lang ang mga yun ok? Sinisiraan lang nila ang relasyon natin
May:relasyon natin?
Ed: oo, diba girlfriend kita?
May: ang kapal ng mukha mo! Hindi ka nga nanligaw sakin ehh, girlfriend mo mukha mo! (sabi nito sabay tulak sa kanya, pinigilan nya ito at hinawakan ang pisngi nito)
Ed: edi man liligaw ako, gusto mo pa habang buhay ehh (sabi nya at akmang hahalikan nya ito kaso, tinakpan nito ang bibig nya)
May: ang maniac mo! Nanliligaw ka palang nanghahalik ka na! Tsaka! Hwg mo din ako hawakan (sabay palag nito at tumayo, lumayo ito ng 3 meters) yan! Dapat laging 3 meters away ang pagitan natin
Ed: ano? Ang saklap naman yata nun?
May: take it or leave it! (napakamot nalng sya ng ulo)
To be continued
