Part 12
May POV
Kinabukasan ng gabing iyon, kaagad syang tinanong ni Edward kung bakit umuwi sya ng walang paalam, dinahilan nalang nya na tumawag na ang nanay nya at pinapauwi na sya. Matamlay na pumasok sya sa trabaho. Ilang buwan na rin nyang iniiwasang mapag isa sila ni Edward. Makulit ito oo pero hindi na sya basta-basta magpapadala sa kinikilos nito ngayong nalaman nya na may fiancé na ito. Papasok sya sa office nito ngayun dahil pinapatawag sya nito.
May: Sir pinapatawag nyo po daw ako? (pormal na tanong nya)
Ed: alam ko hindi ka pa nag breakfast, tara saluhan mo ko (aya nito sa kanya, sabay hila sa kanya para maupo pero nanatili syang nakatayo)
May: huwag na sir, may gagawin pa ho ako (tanggi nya)
Ed: mamaya na yang gagawin mo, hali ka na dito
May: ok lang ako sir (emotionless na sabi nya)
Ed: tell me, may nagawa ba akong mali, bakit pagkatapos ng gabing iyon, pakiramdam ko umiiwas ka na sakin, may nasabi ba ako? (tanong nito sa kanya, at akmang hahawakan ang kamay nya, kaso umatras sya, hindi nakatakas sa kanya ang pagkunot ng noo nito)
May: Wala pong problema Sir. Siguro po sir, maging professional po tayo, you’re my boss and I’m just your secretary, wala na pong lalagpas pa dun. Maiwan ko na po kayo (magalang na sabi nya sabay labas ng office nito)
Paglabas nya ng office syang pagpatak din ng luha nya, pero kaagad din nyang pinunasan ito, inayos ang sarili at pinapatuloy na ang trabaho
Pagsapit ng uwian, habang naglalakad sya papuntang sakayan, may biglang humblot ng bag nya, buti nalang at maagap sya at nahawakan nya ang dulo ng bag nya, pagtingin nya sa buysit na humablot sa bag nya, laking gulat nya ng makilala ito.
May: Enrique!!
Enrique: Hi! Musta ka na?
May: ikaw!(sabay palo dito ng bag nya) kailangang maghablot ng bag? Ha?! (patuloy parin sya sa pagpalo dito)
Enrique: aray! Wait lang hin—aray! Hindi ko naman sinasadya ehh---aray ko tama na!
May: masasaktan ka talaga sakin, (pinalo pa nya ito ng malakas)
Enrique: aray ko! Ang sadista mo talaga (akmang papaluin pa sya ni may) ohh tama na! masakit!
May: tsk! Kailan ka pa nakauwi?
Enrique: last week
May: last week!!! Hindi mo man lang sinabi sakin? Ni mag txt wala!! Grabi!!
ENRIQUE HILL nga pala, he is my bestfriend since grade 1, sobrang close kami, para nga kaming magkapatid ehh, nagkakasundo kasi kami sa lahat ng bagay, kaso ng mag college na kami nag migrate naman sila sa ibang bansa kaya hindi na kami nagkausap.
Enrique: sinadya ko talagang huwag sabihin sayo, para surprise!
May: surprise mo mukha mo!
Enrique: ang harsh mo naman! Meron ka ba?
May: ang bastos neto! (sabay palo dito)
Enrique: ohh ayan ka nanamn sa palo na yan, imbis na paluin mo ko ng paluin, hug mo nalang ako, na miss kita ahh
May: sige na nga! (sabay yakap dito) na miss di kita bestfriend
Enrique: saklap naman, bestfriend parin? Wala na bang I lelevel up yan?
May: wala na!! pangit mo!
Enrique: grabi ahh! Ang ganda mo!
May: well, thank you (ngingiti-ngiting sabi nya. Nagkulitan lang sila ng nagkulitan, hindi man halatang na miss nila ang isa’t isa. Natigilan sila ng may bumusinang sasakyan sa likuran nila)
Edward: gusto nyo bang magpakamatay?
Enrique: sorry boss, tatabi na po (sabay hawak nito sa bewang nya at tumabi na sila)
Edward: Kung maglalampungan din naman kayo! Ilugar nyo na! (sabay paharurot nito ng kotse nya) (AUTHOR.. JELLY JELLY SI EDWARD HAHAHA!!!)
Enrique: grabi ang sungit ahh, kilala mo ba yun?
May: oo, sya ang boss ko
Enrique: talaga? Kawawa ka naman, kung sya nalang ang nakikita mo araw-araw, masakit na sa tenga masakit pa sa damdamin, sama ng tabas ng dila ahh
(“oo masakit nga sya sa damdamin” sabi nalang nya sa isip)
EDWARD POV
Edward: hump! May pa professional! Professional pa syang nalalamn tapos! Damn! May pahawak hawak pa sya sa bewang ni May! Basagin ko mukha nun eh! Buysit! (AUTHOR.. NAGSESESLOS KA LANG EHH) alam mo author hindi ako nag seselos no, more on naiinis ako (AUTHOR.. NAPAKA INDENIAL MO! SELOSO!) bahala ka (AUTHOR… NABUANG NA!! KINAKAUSAP KO NA ANG CHARACTERS KO HAHAHA)
Pag gising ko nang gabing magkasama kami ng buong magdama, hindi ko na sya nakita, at pagpasok ko ng office, laking gulat ko nalang ng nagbago ang pakikitungo nya sakin, kahit pigaan ko pa ang memorya ko wala akong maisip na dahilan kung bakit nya ako iniiwasan, pero ngayun alam ko na, may boyfriend na pala ito (AUTHOR.. PANO MO NAMANG BOYFRIEND NYA YUN??) hindi pa ba halata sa ginagawa nila kanina author! Kung magyakapan! Parang wala ng bukas. Naiinis talaga ako, pero nangingibabaw parin ang sakit sa puso ko, kakaumpisa ko pa nga lang! talo na agad!. Pero hindi!! Hindi ako susuko, boyfriend pa lang naman ehh, pwedi pang maagaw, tutal ng halikan ko sya, hindi sya pumalag. (ngingiti-ngiting sabi nya, hindi nya namamalayan ang van na pagewang gewang sa harapan nya) Humanda ka saki---- (pipiiiiiiitttttttt…. Boooooggggssssss) huling nakita ko na lang ang mga taong papalapit sa kotse ko.
To be continued
Ps. Malapit ng mag ending guys.. mga 6 to 7 parts nalang. Thank you! God bless!!
