Ιστορίες από το τρελοκομείο

ΧΟΡΟΣ ΓΙΑ ΚΟΥΖΟΥΛΟΥΣ

Χορός για κουζουλούς

            Κοίτα να δεις τι έγινε απόψε. Οι δρόμοι ήταν υγροί απ' ώρα. Είχαν ανοίξει οι ουρανοί και δεν έλεγαν να κλείσουν. Κι εγώ; Εγώ μια τρελή με ξέπλεκα μαλλιά να χοροπηδάω εδώ κι εκεί. Να χορεύω φορώντας το ίδιο καραβόπανο για μοναδικό μου ρούχο. Αυτό που δεν αποχωρίστηκα ποτέ σαν μου το χάρισες το περασμένο καλοκαίρι. Ξάφνου τα φώτα χάθηκαν μαζί με την ελπίδα. Τα πόδια μου βαριά και το σκοτάδι πηχτό. Μαύρο κι άραχνο σαν την άβυσσο του είναι μου. Γλύστρησα και δεν σταμάτησα να πέφτω. Μάτωσαν τα γόνατα. Δάκρυα κύλησαν παντού. Πάει το κοριτσάκι που άφησες πίσω σου. Πάει το ξέχνοιαστο πλάσμα με το κρυμμένο φιλί στα χείλη. Στη χάση του έμεινε μόνο ένα φάντασμα. Κάποια που της μοιάζει, μα δεν είναι αυτή. Μια χλωμή ύπαρξη. Με βλέμμα χαμένο. Που ζέχνει μονίμως αλκοόλ. Ο dealer είναι ο καλύτερός της φίλος. Όμως, φοράει ακόμα το ίδιο καραβόπανο. Κι ας της το έσκισαν. Κι ας φάνηκε η γύμνια του κορμιού της. Κι ας την κάτσιασαν χίλια μύρια χέρια. Το καραβόπανο μένει επάνω της. Κολλημένο με την σάρκα της. Γδέρνει με τα νύχια το δέρμα της ώσπου να ματώσει. Μονολογεί. Ψελλίζει κατάρες, βρισιές. Το μυαλό της δεν σαλεύει από κούνια. Τρέμει ολάκερη. Κρυώνει. Ούτε ένας να την σκεπάσει. Ούτε ένας να την αγκαλιάσει. Ούτε καν εσύ να σταματήσεις την πτώση της. Και τώρα είναι εδώ. Ανάμεσα σε τρελούς. Τρελή είναι άλλωστε κι αυτή. Να γιατί χάθηκες. Να γιατί έφυγες. Ήσουν πολύ λογικός για τα μέτρα της. Όποιος λογιάζεται για τρελός, μόνο με τρέλους πρέπει να κάνει. Μην προσποιείσαι. Δεν της άξιζες. Όποιος δειλιάζει στον έρωτα, δεν του αρμόζει να τον ζήσει. Γιατί ίντα νομίζεις πως είναι ο έρωτας; Ένας χορός για κουζουλούς........ Μα, εσύ είχες δυο πόδια αριστερά........ Κρίμα.......... Και είναι ωραίο να χορεύεις......... Κρίμα......... Δεν θα το μάθεις ποτέ......... Μην κλαις, καημένο μου ντο......... Θα 'ρθουν καλύτερες μέρες........ Θα σ' αγγίξουν χέρια απαλά.......... Χέρια πλασμένα να δημιουργούν όμορφες στιγμές........... Κάνε υπομονή........... Όλα θα φτιάξουν........ Πάντα φτιάχνουν......... Κι αν δεν φτιάξουν, θα τα φτιάξουμε εμείς............ Θα 'ρθουν μέρες για μας, τους κουζουλούς.......... Μέρες γεμάτες κρασί και χορό.......... Μέρες χαρούμενες..........