Μεθυσμένη Εξομολόγηση
Πινω για να σε ξεχασω. Κι αντι να σε ξεχασω, σε θυμαμαι ακομα περισσοτερο. Δυσκολο να εισαι "εσυ εκει κι εγω εδω ολη τη νυχτα αγκαλια μ' ενα αντιγραφο δικο σου". Μονο οι φιλοι μου που μετα βιας με κρατανε, ξερουν ποσο θελω ν' ανοιξω το στομα μου και να αρχισω να σου λεω καθαρα και ξαστερα τι σκεφτομαι. Αλλα οχι! Στην κοινωνια του σημερα πρεπει να φοβαμαι να σου μιλησω για να μην το παρεις επανω σου! Για να μην ερθεις προ τετελεσμενων και σε δυσκολη θεση! Πρεπει να πληγωνω τον εαυτο μου! Να τον τσακιζω και να τον τσαλακωνω για να μην το κανεις εσυ! Αλλα για ποιον "εαυτο" να μιλησω; Αυτον που δεν μπορω να μοιραστω μαζι σου γιατι καποιοι αλλοι τον κακοποιησαν; Αυτον που οταν θελω να στον δωσω εξ ολοκληρου, δεν μπορω να βρω που αρχιζει και που τελειωνει η παρανοια του; Τελικα, μονο το αλκοολ θα μας σωσει απο τον ερωτα! Αυτον τον αξεστο δολοφονο της λογικης και της συνεσης! Τις αλκοολικες καλημερες μου, λοιπον, σου χαριζω αυτες τις πρωτες πρω'ι'νες ωρες της Πεμπτης ετουτης!
CZYTASZ
Ιστορίες από το τρελοκομείο
LosoweΙστορίες, Διηγήματα, Κειμενάκια, Ποιήματα, Στιχάκια, Απλές Σκέψεις κι άλλα πολλά που λέμε εμείς εδώ στην ψυχιατρική κλινική ή μέσα στο διαταραγμένο μυαλό μου........ Καλή ανάγνωση, μα'ι' φρεντς! Κι άντε γεια μας! *υψώνει το ποτήρι με το τζιν στον αέ...
