🌌BEYAZ MELEK🌌

...

Şu yataklarda yaşanan her mücadele de hayattan bir iz görürsünüz. Hepsinde farklı bir hayat vardır. Okula girerken aslında bir çoğumuz bir kimliğe sahip olmayı ve bu kimlikle birlikte o üniforma'yı taşımayı hedefliyorduk.(İlk seneler ne kadar umursamaz olsamda benim hedefimde buydu). Ve bu amaçtan hiç vazgeçmemeyi...

Aynı halatı çekenlerin amacıydı bu.Bilirsiniz! Her insanın ayrı bir huyu, ayrı bir karakteri olduğu gibi, her mesleğinde kendine özgü bir kimliği vardır. Buda bir merhamet mesleğidir. Biraz merhamet, biraz mahremiyet, biraz vicdan, saygı, sevgi, ahlak, azim, umut,güç...

Üniformasına aşık kişilerdir bu mesleğe sahip olanlar ya da biz adayları... Feragat ve fedakarlıkla! Feragatten kastım kendi hayatlarımızdır. Şımarıkları, kendini beğenenleri, sorumsuz ve sadece kendini düşünenleri sevmez bu meslek. Öyle olanları değiştirir.(Bknz.Ben)

Kısacası bu koridorlar; hayat halatını hep birlikte çekenlerin, hep birlikte üzülüp, hep birlikte sevinenlerin meskenidir!!

**********

Üniformayı ilk giydiğim dakikadan beridir kalbim pır pır atıyordu. İlk staj yerim 'Genel Cerrahi Servisi'. Biraz heyecan, biraz korkuyla servisin bulunduğu kata gidip Hemşire odasının kapısını tıklattım. Servis gayet sessiz sakin görünüyordu. En köşede oturan bir sekreter beni süzüyordu. Ona bakıp gülümsedim. Fakat kızdan ne olumlu ne de olumsuz bir tepki gelmemişti. Beni sevmediğini düşünüp önüme döndüm.(Kız miyopmuş sonradan öğrendim). Kapıyı yavaşça açıp içeri girdim. Deskte oturan iki tane hemşire vardı. Sol tarafta oturan sorumlu Hemşireydi (bir stajyer sorumluyu 0.01 salisede tanıyabilir!). Başımla Selam verip oturdum. Burada düşündüğünüz gibi karşılama töreni yoktur. İlk günün değilmiş de sanki yıllardır oradaymışsın gibi davranırlar sana.

"Adın ne senin?"

Ben böyle merakla etrafı incelerken sorumlu hemşirenin sert sesiyle irkildim.

" Kardelen "

"Kaçsın sen?"

" ilk "

"Ben Cevriye hemşire. Genel cerrahi servisinin sorumlusu, yanımdaki Zehra hemşire hamile olduğu için en çok ona yardım edeceksin."

" Anladım "

"Şimdi git hasta orderlarını topla ve tedavi tepsisini hazırla anlamadığın ve bilmediğin her şeyi sor. Çünkü burada en ufak hatanın geri dönüşü olmayabilir"

Tamirci gibi düşünün. İnsanları iyileştirmeye çalışıyorsunuz. Mesela balatalar diyelim. Aşınmış ve artık işlem yapmıyor. Bir araba tamircisi onu tamir ederken rahattır. Yanlış bir şey yapsa dahi yenisini yerleştirir ve araba aynı görevini yapmaya devam eder. Fakat bir insanın damarını aşındıramazsınız arkadaşlar. Yenisini taksan dahi yeni bir balata gibi gıcır gıcır iş göremez , mutlaka bir yerlerde Reaksiyon gösterecektir. En zor yanı da budur ya zaten? Hata kabul etmez bu meslek.Doktor orderda bunu yazmış diye tedaviyi direkt uygulayamazsınız. Hastayı değerlendirir, değerleri kontrol edersiniz. İnanır mısınız bazı Asistan doktorlara ne yapması gerektiğini anlatan hemşireler gördüm.

Bunları düşünerek orderda yazılan bütün ilaçların prospektüslerini okuyup hastaların tanıları ile karşılaştırdım. Sadece yirmi dakika sonra karşımda bir tepsi intramüsküler (IM) ve otuz kadar intravenöz (IV) tedavi hazırdı.

"İlk gününüz olduğu için tedavide size neler yapmanız gerektiğini anlatacağım. Bunların birçoğunu okulda gördünüz(!) Biliyor olmanız gerekiyor. Dediğim gibi çok dikkatli olup ve bilmediğiniz her şeyi sorun. Bundan sonra tedavileri riskli olmayanlar haricinde siz yapacaksınız"