BUĞRA

BUĞRA BÖLÜM 3

HALIL'IN AĞZINDAN...

O gün hayatımın en berbat günlerinden biriydi aslında akşama kadar muhasebe bürosunda çok fazla mükellef dolaşmıştım. Param da olmadığı için yürüyerek dolaşmış ve yorgunluktan bitap düşmüştüm. Dinlenmek için parka neredeyse son gücümle ulaştım. 23 yaşında deli kanlı olduğum halde çok yorulmuştum. Babam öldüğü için annem Halide ve kardesim Ceren'e ben bakıyordum annem ''kendine de para ayır oğlum ihtiyacın olur belki.'' demesine rağmen annem ve kardesim madur olmasın diye ''Gerek yok anne sen ihtiyaçlarını karşıya.''

Ve Buğra beni o an için hiç etkilememişti. Nezaketim yüzünden onunla konuşmuş ve davetini kabul edemeyecegi mi bile söylemeden gözden kaybolmuştu.Ne kadar güzel etkileyici olursa olsun onunla bu günkü konusmayi bile yapmak içinden gelmemişti. Annem'' oğlum ne zaman evleneceksin askerlik de bitti? '' diye soruyordu. Nasıl olacak ki bu evi zor geçiriyorum zaten bir yandan da mali müşavirlik için aciktan devam ediyorum okula. Zaten evleneceğim kızı nasıl bulacaktım ki. Hayalimdeki gelin adayı türbanlı gayet kapalı bir toplumda yetişmiş ailesi mutevazi olan biri olmalı nereden bulabilirdi bu zamanda öyle gelini.

Sabah olduğunda Buğra'yla buluşmaya gitmeyecektim tabi ama gitmesi de gerekiyordu kim olursa olsun bu davete icabet gerekiyordu nezaketsizlik gerçekten.

Üzerimi giyip dışarıya çıktım. Yürüyerek işe gittim. Yine aynı yorgunlukla dolasip akşamı etmiştim. gitmem gerekiyor diye düşünerek geldim parka biraz ilerde oturuyordu Buğra.

_Merhaba Halil.

_Merhaba diyerek gülümsedi bana aslında etkileyici görünüyordu ama nedense onun dış görüntüsü beni kendinden uzaklastiriyordu. Kimseyle gönül eyleme niyetinde değildim aradigim kız ise kesinlikle Buğra değildi.

Bir saat falan konuştuktan sonra telefon numaralarimizı verdik. Sonra görüşürüz diyerek ayrıldık.

Öylece dolaşıyordum yolda eve akşam yemeğine yetişmeye çalışıyor, etrafım da gelişen olaylara dikkat bile etmiyordum en sonunda eve varmış kalbimin sesini dinlemeye karar vermistim.