Nagising akong maaga at nakita ko by my window na maagap pala ako nagising di pa gasinong kaliwanag ang paligid outside at nung naglakad ako sa hallway ay narealize ko na ako lang pala ay gising.Himbing pa siguro ang tulog ni daddy at mommy maybe si mom tired from work at si dad naman from gardening.Yeah! dad's just that pag bakasyon niya sa Pilipinas libangan ika nga o hobby niya ang pag gagaredening.It's just because ofw siya a hard working chef overseas and that makes me a proud and one and only daughter :').Anyway papalabas na ako ng maindoor at naisipan ko na pumunta sa garden.
Ang ganda talaga sa garden.Salamat syempre kay daddy with his amazing job he did here.Nilagay ko ang earphones ko to just break the awkward silence.Naisipan ko ulit na lumakad and I head straight the mini waterfall station na crineate ni dad last year para sa anniversary nila ni mom.Aww how sweet my parents are.Pinagmasdan ko ito at may napansin akong figure na nasalikod ko.Huh ninerbyos ako run a .Kaya I decided na alamin ito agad and so I sight back at nakita ko na si lolo lang pala yun.
"Ahhhh lolo ginulat mo ako run ah"
"Ha e sorry Scarlet di ko naman alam na ganitong mga madaling araw e gising kana". "Sorry".Nakita ko ang mukha ni lolo na lumungkot bigla and it made me felt miserable freaking him out.
"Ano ka ba lolo,ok lang yun kaw talaga halika nga rito may sasabihin ako sayo".
Nakita ko ang aura ni lolo mula dull to a bright and cheerful man.Yes my plan is working.
"Ha talaga ano yun?"
Niyapos ko siya in the way na hindi napakahigpit at hindi rin naman napakaluwag,tama lang.
"Apo,para san naman---"
"Lo,gusto lang naman kitang mayakap.Namiss ko ang ganitong pagkakataon e.Namiss ko lahat ng pagkakataon kasama kita lo". Naiyak ako at--
"Apo ikaw talaga o pinaiyak mo na rin ako e.Kala mo ikaw lang nakamiss sa mga ganitong pangyayari syempre ako rin kaya.Alam kong malabo nang ibalik ang nakaraan na tayong dalawa ay may maraming pagkakataon na maguli magkasama sa isdaan natin.Naala mo ba noon nung una nating punta sa isdaan natuwa ka pa nga ng nakahuli ako ng napakalaking isda at sa kagustohang mong makahuli rin ay pinilit mo akong ipang gawa kita ng pain at noong narapdaman mo na may isdang kumakalag na sa pain mo nagtatalon ka sa tuwa at sa kamalasmalas pa nga ay nakaalis yung isda nung tinulungan kitang ahunin ito.Kung di nga lang sa iniibig mo ay di ka pa titigil umiyak at humagulgul"
"Iniibig?"tanong ko pacuriouslly
"Di mo ba gets iniibig equals crush ay Scarlita talaga".At ginulo niya ang buhok ko.Si lolo kasi may pagkaweirdo rin at heart e kung minsan pinapalalim pa niya ang isang salita bago sabihin ang pinakang specific nitong kahulugan.
"Ahhh si lolo talaga dati payun.At isa pa crush lang naman iyon.Paghanga dahil nakyotan ako sa mukha niya at the way he sings malapit sa spot natin habang iniintay natin yung fish para mahuli ko.Hayy its just so angelic"
"E so mas namimiss mo yung boy na yun kaysa sa akin?". Pagtatampo ni lolo
"Waaaah syempre mas pipiliin kita 'lo kahit pa sa sinong crush na makilala ko"
"Waaaaaaaaaaaaaaah apo nakakakilig ka naman"
"I know right lo".
At parehas na kaming nagtawanan
"Promise mo sa akin lolo ha sa mga bandang weekend punta ulit tayo sa isdaan.Katulad ng dati magkakantahan tayo magkwekwentuhan at magngingisda together.So deal ba yun".Inextend ko ang kamay ko sa kanya waiting for approval"
"Oo ba Scarlet payag ako"
"Wahhh sige lo salamat"
At muli ko siyang niyapos.
